تخت بیمارستانی خالی نداریم؛ دولت در پی جذب گردشگر سلامت است

معاون وزیر بهداشت در اظهارنظری عجیب بدون اشاره به آمارها گفته که ایران ظرفیت خوبی برای جذب گردشگر سلامت دارد. به گفته سعید کریمی ۱۵۵ هزار تخت بیمارستانی در کشور وجود دارد که اگر ضریب اشتغال متوسط آن ۷۰ درصد باشد به طور متوسط ۳۰ درصد از تخت‌های بیمارستانی کشور خالی است و می‌توان از این ظرفیت برای جذب گردشگران در حوزه سلامت استفاده کرد.

به گزارش اقتصاد ۲۴، گزارش‌های میدانی حاکی از کمبود خدمات بهداشتی مناسب و کافی در شهرهای مختلف به ویژه تهران و قزوین است. به همین دلیل تعداد سفرها از شهرهای دیگر به تهران برای استفاده از خدمات درمانی به پدیده رایجی تبدیل شده است.

معاون وزیر بهداشت به نرخ اشتغال تخت‌های بیمارستانی نیز اشاره کرد. نرخ اشتغال تخت بیمارستان اطلاعات تکمیلی را برای ارزیابی ظرفیت بیمارستان ارائه می‌دهد. میزان اشتغال بالای تخت‌های بیمارستانی می‌تواند نشانه‌ای از در معرض خطر بودن نظام سلامت کشور باشد. طبق استاندارد‌ها نرخ اشتغال بیش از ۸۵ درصد نشان‌دهنده وضعیت خطرناک است. بنابراین با فرض دقیق بودن آمار معاون وزیر بهداشت نرخ اشتغال تخت‌های بیمارستانی در ایران کمی کمتر از وضعیت خطرناک است.

هرچند بهتر است به مفهوم سرانه تخت بیمارستانی پرداخت. به طور خلاصه تخت‌های بیمارستانی شامل تمام تخت‌هایی است که به طور منظم نگهداری می‌شوند و برای استفاده در دسترس هستند. بر اساس آمار تخت‌های بیمارستانی ایران حدود ۱۵۵ هزار برای کل جمعیت کشور تخمین زده می‌شود. اما چطور باید معنای این عدد را درک کرد؟ پاسخ این سوال ساده است. باید آن را در نسبت با جمعیت و استاندارهای جهانی سنجید. 

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی آمار تخت‌های بیمارستانی در ایران از سال ۷۹ تا ۹۲ تقریبا هیچ پیشرفتی نداشته و با نوساناتی در حدود ۱.۵ مانده است. این در حالی است که وضعیت ایران در مقایسه با کشورهای توسعه‌یافته و حتی برخی کشورهای همسایه بسیار نگران‌کننده است. در کشورهای عضو سازمان همکاری و توسعه اقتصادی، OECD، یه طور متوسط ۴.۴ تخت بیمارستانی به آزاری هر هزار نفر در سال ۲۰۱۹ وجود داشته است. بر اساس آماری که در سایت داده‌های OECD وجود دارد در صدر این کشورها، کشورهای شرق آسیا یعنی ژاپن با ۱۲.۸ تخت به ازای هر هزار نفر و کره جنوبی با ۱۲.۴ تخت در هر هزار نفر قرار دارند. سرانه تخت بیمارستانی در ترکیه نیز حدود ۲.۸ به ازاری هر هزار نفر است که نشان‌دهنده عقب‌ماندگی وضعیت بهداشتی ایران نسبت به ترکیه است.

با توجه به این آمارها آیا جذب گردشگر سلامت سیاست سودمندی می‌تواند باشد؟