نایب رییس کمیسیون بازرگانی داخلی اتاق بازرگانی ایران اظهار داشت: حذف معافیت مالیاتی کالاهای وارداتی اساسی در نهایت فشار را به مصرف‌کننده منتقل کرده و شوکی برای بازار است.

سید اسماعیل یزدان‌ پناه در گفت‌وگو با ایلنا در مورد حذف معافیت مالیات بر ارزش افزوده کالاهای وارداتی و تاثیر آن بر بازار داخلی اظهار کرد: با این سیاست‌ها فشارهای مستقیم به مصرف‌کننده نهایی وارد می‌شود. طبیعی است که اقشار کم درامد جامعه فشار بیشتری را متحمل شده و احتمال دارد برخی اقلام مهم از سبد کالایی آنها حذف شود.

وی اضافه کرد: بهتر است عوارض واردات هنگام واردات وضع شود، ما سیستم مناسبی برای تعیین ارزش افزوده نداریم. مالیات بر ارزش افزوده معمولا باید در انتهای زنجیره گرفته شود ولی متاسفانه آن را در هر مرحله می‌گیرند. در مورد واردات باید عوارض گرفته شود که آن هم باید در ابتدای زنجیره باشد و دولت می‌تواند از آن برای تنظیم بازار، تنظیم واردات، حمایت از تولید و غیره استفاده کند.

وی افزود: خود مالیات بر ارزش افزوده الان مورد سوال است که با این سبک آیا مناسب است یا خیر. واقعا فشار مضاعفی به تولیدکننده وارد می‌شود. به نظر می‌رسد تا زمانی که ما یک سیستم درست و مشخص نداشته باشیم، نمی‌توان در مورد مالیات بر ارزش افزوده به شکل فعلی عمل کرد چراکه عواقب آن بیشتر از فواید آن است.نایب رییس کمیسیون بازرگانی داخلی اتاق بازرگانی ایران تصریح کرد:  دولت می‌تواند سیاست‌های خود را در مورد عوارض واردات اعمال کند اما تا زمانی که ما سیستم ارزش افزوده را در یک بستر مناسب و شفاف اعمال نکردیم و هنوز در مورد شیوه آن سوال وجود دارد، می‌تواند مشکل‌ساز باشد چراکه در هر معامله‌ای که انجام می‌شود مالیات بر ارزش افزوده گرفته می‌شود. سیستم‌ها یک پارچه نیستند و سازمان باهم ارتباط ندارند، تا زمانی که بستر فراهم و شرایط شفاف نشود و بین سازمان صمت، گمرکات، سازمان جهاد کشاورزی، راه و ترابری، انبارداری و ... ارتباط یکپارچه‌ای شکل نگرفت و دیتابیس واحدی نداشته باشیم؛ این تصمیمات برای بازار شوک‌آور بوده و در شرایط فعلی می‌تواند در بازار اثر منفی بگذارد.

یزدان پناه با اشاره بر تاثیر این موضوع بر اقشار کم‌‌درآمد گفت: باید یک سیستم مناسب برای اقشار کم‌درآمد جامعه وجود داشته باشد تا به صورت مستقیم و غیرمستقیم از سفره و سبد غذایی آنها حمایت کند. چون این سیستم وجود ندارد، همه فشارها در نهایت به مصرف‌کننده نهایی می‌رسد و سفره اقشار آسیب‌پذیر در حال کوچک شدن است. در این مورد باید اقلام ارزان‌قیمت وارد شود تا دست کم تغذیه این اقشار تامین شود. برای مثال برنج ارزان قیمت  وارد شود تا این کالا که از اقلام مهم در سبد خانوار از مصرف خانوارها حذف نشود. ابتدا باید بسته‌های حمایتی برای اقشار کم‌‌درآمد وجود داشته باشد و بعد تصمیمات این چنینی گرفته شود. با این سیاست‌ها فشارهای مستقیم به مصرف‌کننده نهایی وارد می‌شود. طبیعی است که اقشار کم درامد جامعه فشار بیشتری را متحمل شده و احتمال دارد برخی اقلام مهم از سبد کالایی آنها حذف شود.