حجت شکیبا ـ نقاش و عکاس ـ  درباره کپی آثار هنری گفت: سال‌هاست که کارهای خود من به‌ دلیل متناسب بودن با سلیقه عمومی توسط دیگران کپی می‌شود؛ به‌ عنوان نمونه، نقاشی‌هایم را بر روی بشقاب‌ها چاپ ‌کرده‌ و یا از روی آن‌ها قالی بافته‌اند. 

با این‌حال با بافنده‌ یک فرش دست‌بافت که نقشه فرش را از روی نقاشی من برداشته‌ کاری نداشته‌ام، زیرا معتقدم آن فرد با عشق و علاقه بافتن فرش را انجام می‌دهد. ولی ممکن است افراد سودجویی هم پیدا شوند که بدون این‌که بافنده فرش متوجه باشد سفارش یک کار کپی را به او بدهند. این هنرمند با این حال تاکید کرد باید از کپی آثار نقاشی بر روی فرش‌های ماشینی جلوگیری شود.

او در همین راستا ادامه داد: هنرجویان در دوران آموزش، بارها آثار هنرمندان مورد علاقه خود و یا برخی از استادان نقاشی را برای تمرین کپی می‌کنند. 

در واقع در هنرستان درسی به‌ نام «کپی کردن» یا «کپی درست» که بخشی از آموزش است، وجود دارد؛ بنابراین نمی‌توان جلوی این کار را با این فرضیه که هنرجو در حال سو استفاده کردن است، گرفت؛ چراکه بخشی از آموزش و تمرین آن فرد است، مگر این‌که بخواهد اثر را با امضای تقلبی ارائه کند.

شکیبا با بیان این‌که تشخیص کپی کردن آثار هنری ایرانی راحت است، گفت: بارها در حراجی‌ها شاهد ارائه آثار کپی بوده‌ام ولی گاهی اوقات برگزارکنندگان حراجی‌ها در کپی شدن آثار نقش داشته‌اند؛ چراکه قصد داشتند با جا زدن یک کار کپی به‌ جای اثر اصلی آن را به ثروتمندان بفروشند. به‌نظر من و بنابر اتفاقاتی که تا به‌ حال شاهد آن بوده‌ایم کپی آثار هنری اصولا توسط یک فرد اتفاق نمی‌افتد؛ زیرا برگزار کننده‌های حراجی‌ها باید قبل از ارائه کار آن را تأیید کنند.