بیتا یاری

از اولین روزهای شیوع بیماری همه‌گیر و عالم‌گیرکرونا کلیه فعالیت‌های موسیقایی در کشورمان اعم از کنسرت‌ها و فعالیت‌های جمعی موسیقی رسما تعطیل ‌شد.

این روزها نیز با اینکه اوضاع همچنان بر همان وضعیت نامطمئن است و فعالیت‌های جمعی موسیقی انجام نمی‌شود، انجمن موسیقی در حال برگزاری جلسات داوری جشنواره ملی موسیقی جوان است و با ایجاد راهکاری توانسته تنها جشنواره رقابتی در سطح کشور را با تمام سختی‌ها برگزار کند و مانع به کما رفتن آن شود.

از ابتدای تیرماه دست‌اندرکاران جشنواره ملی موسیقی جوان، دبیر جشنواره و هیات داوران بخش‌های مختلف جشنواره به ارزیابی دوره مقدماتی شرکت‌کنندگان در انجمن موسیقی پرداخته و فیلم ارسالی کلیه شرکت‌کنندگان را ملاک داوری‌ها و ارزیابی‌ها قرار داده‌اند. البته در سال‌های گذشته نیز این روال برقرار بود؛ اما اکنون خبر می‌رسد که در بخش نهایی این رقابت‌ها که در سال‌های پیش از برگزیدگان بخش مقدماتی دعوت به عمل می‌آمد تا با حضور در تهران در مقابل داوران به اجرای قطعات موردنظر مسابقه بپردازند امسال این‌گونه نخواهد بود و تصمیم بر آن شده است که این بخش نیز با ارسال فیلم اجرای برگزیدگان در دوره مقدماتی، مورد ارزیابی و داوری نهایی قرار گیرد.

در این شرایط ناامیدی که مرگ‌ومیر و عدم توان مقابله با کرونا هر روز بذر یاس در کالبد و روحیه مردم می‌کارد؛ چنانچه مرکزی برای جلوگیری از انتشار یاس و احوال بد در جوانان این سرزمین بکوشد و آنها را به تلاش و کوشش وادارد، شایسته تقدیر است

چراکه به علت شیوع گسترده بیماری کویید 19 هر چه بکوشیم جمعیت کمتری را در خیابان و جامعه به رفت‌وآمد درآوریم به همان میزان در عدم شیوع بیماری موفق‌تر بوده‌ایم، ضمن آنکه یکی از اهداف این جشنواره ایجاد انگیزه، رشد و شکوفایی جوانان است که برای آن در وهله اول سلامتی باید تضمین شود. ازاین‌رو مدیران جشنواره جوان به‌درستی تصمیم به برگزاری دور نهایی رقابت‌ها به‌صورت غیرحضوری و ارسال فیلم از طریق اینترنت کرده‌اند.

اما مهم‌تر از این تصمیم که برای برقراری جشنواره و تضمین سلامتی رقابت‌کنندگان گرفته ‌شده است، نفس برگزاری این دوره جشنواره و عدم تعطیلی‌برداری آن حرکتی ارزشمند و ارج نهادنی است.

اینکه تنها مجرای رقابتی در بین موزیسین‌های جوان را همچنان پابرجا نگه‌داشته‌اند حرکتی سترگ است که باید از همت انجمن موسیقی و دبیر خوش‌فکر جشنواره که در هشت دوره پیاپی که مسئولیت آن را برعهده داشته و همواره در جهت رشد و بهبود آن کوشیده است، سپاسگزار بود.

در این شرایط ناامیدی و روزگار تلخ‌تر از زهر که مرگ‌ومیر و عدم توان مقابله با کرونا هر روز بذر یاس در کالبد و روحیه مردم می‌کارد مرکزی که برای جلوگیری از انتشار یاس و احوال بد در جوانان بکوشد و آنها را به تلاش و کوشش وادارد تقدیر شایسته‌ای لازم دارد. کاشت امید برای زندگی و جلوگیری از رخوت و افسردگی، بزرگ‌ترین هدیه‌ای است که می‌توان به جوانان داد آن هم در این روزگار وانفسا که حتی تکنولوژی و علم و دانش نیز یارای مقابله با نیستی

را ندارد.