ایران مشحون از شگفتی و زیبایی است
از روستای دوقلوها تا جنگلی که جیغ می‌کشد و ...
پگاه دهدار ، راهنمای گردشگری
در هفته‌ی گذشته به معرفی برخی از عجیب‌ترین نقاط گردشگری در کشور عزیزمان پرداختیم. در این هفته نیز با تعداد دیگری از این مناطق اعجاب‌انگیز و شگفت‌انگیز آشنا خواهیم شد. به راستی که کشورمان پر از شگفتی و زیبایی است....
غار پرآو
غار پراو به معنای پر از آب در 12 کیلومتری شمال شرق کرمانشاه و نزدیک روستای چال آبه در ارتفاع 3050 متری میدان جنوبی قله‌ی پراو با 751 متر عمق و 26 حلقه چاه یکی از عمیق‌ترین و صعبالعبورترین غارهای جهان است. عمیق‌ترین چاه پراو 42 متر عمق دارد، دهنه ورود غار کاملا چاهی است و ورود به آن به گردشگران معمولی و حتی غار نوردان غیر حرفه‌ای اصلا توصیه نمی‌شود.
حدود ۴۶ سال از زمان کشف این غار می‌گذرد. اولین بار در سال ۱۳۵۰ بود که یک گروه غارنورد انگلیسی به عمق ۷۵۰ متری این غار رفتند و آن را کشف کردند. یک سال بعد طمع دست یافتن به رکورد جهانی باعث شد که دوباره یک تیم غارنورد انگلیسی راهی این غار شوند تا پیشروی بیشتری را در اعماق این غار به ثبت برسانند. این گروه ۱۶ نفره در عمق ۷۵۱ متری به حوضچه‌ای گلی به طول ۵۰ متر برخوردند که ادامه پیشروی را برایشان غیرممکن می‌کرد، با اینکه امید زیادی به گسترش این غار می‌رفت اما از نظر آن‌ها غار به نقطه پایان خود رسید بود. سه سال بعد، تیمی لهستانی هم از غار دیدن کردند و مهر تاییدی زدند بر اینکه اینجا واقعا پایان این غار است. بعدها با رفتن غواصی به داخل این آبگیر مشخص شد که عمق این حوضچه سه متر است و راه به جایی ندارد.
این غار که زمانی از بزرگ ترین غار عمودی دنیا بود و به اورست غارهای دنیا شناخته می شد امروز با کشف غارهای عمیق دیگر به رتبه ۲۲۰ عمیق ترین غارهای دنیا رسیده است
برودت دمای هوا در پرآو به دلیل آب جاری آن که حاصل ذوب شدن یخچال‌های زیر زمینی است؛ می‌باشد. این دما همیشه بین 1و3 درجه سانتی گراد است و همین مساله پیمایش غار را سخت می‌کند. جدا از این، گذرگاه‌های تنگ و خرچنگ روها، ریزشی بودن برخی از قسمت‌های غار، تراورس‌های خطرناک و چاه‌های عمیق پرآو را در دنیا به غاری صعب العبور و سخت تبدیل کرده به طوری که 5 غار نورد ایرانی جان خود را از دست داده‌اند و اجساد برخی از آنان هیچ وقت از غار به بیرون منتقل نشده است.
مرموزترین خانه ایران
هفت دغنان روستایی در نزدیکی بندر انزلی است که به نام کلبه وحشت شناخته می‌شود.
در قسمت بیرونی این روستا خانه‌ای متروکه وجود دارد که طبق گفته مردم بومی آن منطقه هر کس یک شب تا صبح در آن خانه بماند ارواح آن شخص را ثروتمند می‌کنند اما کسی جرات نزدیک شدن به این محل را ندارد.
چهار سال بعد از این ماجرا سه دختر دانشجو از پشت خانه و به طور مخفیانه وارد خانه می‌شوند که دو روز بعد یکی از دختران را در 300 متری خانه و در جنگل پیدا می‌کنند که در درخت قایم شده و از ترس به خود می‌لرزد .
بعد از شکستن پلمپ توسط مردم، جسد دو دختر دیگر پیدا شد که علت مرگ آن‌ها سکته و مرگ آنی بود. دختری که زنده مانده بود و در جنگل پیدا شده بود چهار روز بعد خودکشی می‌کند.
بعد از این ماجرا اطراف این خانه تخلیه و توسط پلیس و از راه دور کنترل می‌شود و هیچ کس حق نزدیک شدن به این خانه را ندارد.
ریگ جن؛ مثلث برمودای ایران
ریگ جن شگفت انگیزترین، اسرارآمیزترین و وحشتناک‌ترین منطقه در ایران است.
نمک... ماسه... باتلاق و شنزارهای روان! این تمام چیزی است که در ریگ جن خواهید دید. مثلث برمودای ایران که یکی از عجایب ایران می‌باشد جز تپه‌های سوزان هدیه دیگری برای مسافرانش ندارد. در این منطقه کویری تا چشم کار می‌کند تپه‌های شنی است و باتلاق‌های نمک که مهم‌ترین بهانه تبدیل ریگ جن به یکی از صعبالعبورترین نواحی جهان به شمار می‌رود.
ریگ جن آنقدر صعب العبور است که از دوران های قدیم هیچ کاروان و مسافری از آن عبور نمی کرده است. بنابراین طبیعی است که هیچ روستایی هم در آن وجود نداشته باشد.
ریگ جن با وسعتی حدود ۳۸۰۰ کیلومترمربع در حاشیه‌ی شمالی‌اش به کوه گوگردی و در حاشیه‌ی شرقی‌اش به جاده‌ی دامغان می‌رسد. بهترین مسیر دستیابی به آن، بخش شمال شرقی« پارک ملی کویر» است، جاده‌ی سنگ فرش ملک آباد که البته داخل مرز پارک است و زیر نظر سازمان حفاظت محیط زیست اداره می‌شود.
در سال 1900 سون هدین، کویرنورد بزرگ سوئدی اولین گردشگری بود که سعی کرد ریگ جن را تجربه کند. اما به دلیل باتلاقی بودن منطقه از تصمیمش منصرف شد و در نتیجه از حاشیه غربی و جنوبی ریگ جن عبور کرد. او بعدها در کتاب کویرهای ایران به طور مفصل درباره این کویر نوشت تا در سال 1930 آلفرنس گابریل با ایده گرفتن از این کتاب راهی ایران شد و عزم ریگ جن کرد. اما او هم تنها از عرض ریگ جن گذشت. تا این که در سال 1380 اولین کویرنورد ایرانی راهی ریگ جن شد تا طلسم این سرزمین اسرارآمیز را بشکند. دکتر علی پارسا، برای اولین سفر با شتر راهی ریگ جن شد اما سفرهای بعدیش را با تیم‌های کویرنوردی انجام داد.
علی پارسا ، کویرشناس مقیم آمریکا، همراه میران زاده ، رئیس وقت پارک ملی کویر، با هواپیما بر فراز« ریگ جن» عروج کردند تا ثابت کنند این منطقه شباهتی با« مثلث برمودا» ندارد.
محلی ها، چوپان ها و ساربان ها معتقد هستند که درصورتی که کسی پایش به ریگ جن برسد، پنهان و به وسیله روح‌های و موجودهای ماورایی به قلب ریگ جن فرستاده می‌شود! یکی از کاوشگران می‌گوید که حتی شترهای ساکنان کویر هم هنگامی که به این منطقه می‌رسند، می‌ایستند و حرکت نمی‌کنند.
ریگ جن دارای باتلاق‌های وحشتناک است که مرگ را برای هر موجود زنده‌ای به ارمغان می‌آورد و در آن هیچگونه چشمه یا چشمه آبی در این منطقه وجود ندارد .
نبود منابع آب در گستره وسیع ریگ جن به همراه وجود موانع طبیعی از جمله باتلاق‌های نمک و تپه‌های ماسه‌ای مرتفع عواملی است که این منطقه را در طول قرن‌ها از دسترسی انسان دور نگه داشته است .
این منطقه پوشش گیاهی و جانوری ندارد و تا کنون گزارشی درباره حیواناتی که احتمال دارد در اینجا زندگی کنند ارائه نشده است.
اما شاید برایتان عجیب باشد که بدانید این روزها ریگ جن تبدیل به یکی از مقاصد گردشگری ایران شده است و تورهای گردشگری هر از چندگاهی به این کویر سوزان و بلعنده سفر می‌کنند. سرزمینی که اگر پایتان را به آنجا بگذارید خواهید دید که تا شعاع پنجاه کیلومتریتان هیچ جنبده‌ای وجود ندارد!
دیوار وحشت
هر سال، گردشگران زیادی به تماشای بقایای ارگ بم می‌روند ولی میتوان صرفا بخاطر ابهت و اهمیت ارگ بم، از این قدیمی‌ترین سازه‌ی خشتی جهان دیدن نکرد چرا که چندی پیش، خبر کشف جسد چند کودک در دیوارهای مرتفع ارگ بم، توجه کارشناسان خارجی را جلب کرد و جمعی از باستان شناسان ژاپنی تصمیم گرفتند همراه با تیم گزارشگران، راهی خرابه‌های ارگ بم شوند وبه کاوش در موردص این مسئله مطرح شده بپردازند. ماجرا از این قرار بود که بطور رسمی، اولین بار یک باستان شناس (نرگس احمدی) در گزارشی اجمالی، به کشف اسکلت نوزادهایی در ارگ بم اشاره نمود ( گزارشات و مقاله ها سالانه ی پروژه‌ی نجات بخشی میراث فرهنگی بم، س ۱، ش ۱، ۱۳۸۴).
او از ماه‌های شروع پس از زمین لرزه، برای بررسی میزان تخریب به ارگ رفته بود. در آن ایام، رسانه‌ها با عناوینی مثل« گره معما در دست مومیایی ها»،« ابهام درباره‌ی کشف جسد در ارگ بم»،« کشف مومیایی کودکان در لابه لای حصارهای ارگ بم» و... از این حادثه صحبت کردند و خبرهایی، از سکوت مسئولان تا تکذیب خبر کشف اجساد تازه‌ی نوزادان، انتشار یافت.
علاقه مندان می‌توانند برای پرس وجو در مورد این حادثه، به دیدن ارگ بم بروند. این مناطق، ترس را در بازدیدکنندگان برمی انگیزند. وجود چنین جاذبه‌هایی در کشورهای دیگر، امکان دارد برای گردشگران علاقمند به « گردشگری سیاه» جذاب باشد و برای دیدن آن‌ها هزینه صرف کنند. در ایران هم علاقه مندان به حوزه‌ی «گردشگری سیاه» می‌توانند به این مناطق بروند.
جنگلی که جیغ می‌کشد
در نزدیکی‌های مشهد، جنگلی انبوه وجود دارد که به گفته‌ی ساکنان آن حوالی، شب هنگام صداهای وحشت‌آوری از آن به گوش می‌رسد، صداهایی که شبیه جیغ یا صوت است.
ابتدای روستای «سربرج» از توابع بخش طرقبه در نزدیکی مشهد، جنگلی انبوه دیده می‌شود که با تاریک شدن آسمان صداهایی از میان درختان آن به گوش می‌رسد که به گفته‌ی اهالی و غریبه‌هایی که به آن منطقه سفر کرده‌اند، شبیه جیغ است.
می‌گویند صداها چندسالی است که به گوش می‌رسد و قبلا از آن خبری نبوده. اهالی معتقدند این صداها به آوای جیرجیرک‌ها و یا زوزه‌ی باد شباهتی ندارد، مخصوصا آن‌که هنگام بلند شدن صداها، برگ درختان تکان نمی‌خورد تا باد را عامل آن بدانند.
برخی دیگر از ساکنان سربرج، این صدای وحشت‌آور را به ملخ‌هایی نسبت می‌دهند که زمانی به این منطقه هجوم آوردند. هنوز بررسی روی این جنگل صورت نگرفته تا عامل وحشت اهالی و مسافران گذری مشخص شود.
ابراهیم عرب، دهیار روستای سربرج طرقبه می‌گوید: هنگاهی که این صدا باعث ترس برخی اهالی روستا و گردشگران شد، موضوع را به بخشداری منطقه اطلاع دادیم و آن‌ها نیز با اعزام کارشناس به این منطقه و تحقیقات ویژه اعلام کردند این صدا مربوط به نوعی خاص از جیرجیرک است که در زبان محلی به آن «کز» می‌گویند. در واقع سال‌های پربارش که آب فراوان است و رودخانه سربرج خشک یا کم آب نمی‌شود، این جیرجیرک‌ها به روستا حمله می‌کنند و در لابه لای درخت‌ها و گیاهان پنهان می‌شوند.
ممکن است بر روی هر درخت نزدیک ۳ هزار جیرجیرک بنشیند. تمام این جیرجیرک‌ها در حاشیه‌ی دو کیلومتری رودخانه هستند و تعداد زیاد آن‌ها باعث شده که آواز دسته جمعی‌شان مانند صدای جیغ و زوزه به نظر برسد. این جیرجیرک‌ها تا ۴۰ روز زنده هستند و بعد از بین می‌روند.
عده‌ای نیز این جنگل را نفرین‌شده و محل سکونت اجنه می‌دانند. به گفته‌ی برخی، شیاطین و روح‌های نفرین‌شده شب هنگام در این روستا پرسه می‌زنند و این اصوات دلخراش مربوط به آن‌ها است.
درست است که در لا به لای درختان و همچنین علفزارهای اطراف آن، هجوم ملخ‌ها مشاهده می‌شود؛ اما گفتنی است که هیچ پدیده‌ی غیر طبیعی دیگری در منطقه به چشم دیده نشده است.
همچنین این جنگل در دره‌ی رودخانه‌ای که یکی از سرچشمه‌های سد طرق است قرار دارد که فصولی از سال خشک بود. اما از سالی که این صداها از جنگل شنیده می‌شود (۱۳۹۰)، آب رودخانه همچنان جاری و باقی است. همین امر باعث جلب توجه مردم و به تبع آن، ترس آن‌ها از این پدیده شگفت‌انگیز شده است. وحشتی که می‌تواند گردشگران کنجکاو را به سوی خود جلب کند.
روستای دوقلوهای ایران
هر کسی که برای نخستین بار وارد روستای شهرآباد ابرکوه می‌شود از تعداد دوقلوهای ساکن در آن حیرت خواهد کرد. اکنون نیمی از دانش‌آموزان دبستان شهید «رحیم محمدزاده» در این روستا نیز دوقلو هستند و چنان به یکدیگر وابسته‌اند که اگر یکی از قل‌ها نباشد، قل دیگر در نبود همزداش بی‌تابی می‌کند.
شهرآباد که به روستای دوقلوها معروف شده، حدود ۲۴۰ نفر جمعیت دارد که از این تعداد حدود ۴۰ نفر از آن‌ها دوقلو هستند. دوقلوهای این روستا که بیشتر دوقلوهای همسان هستند آنقدر به هم شبیه هستند که بیشتر مواقع آن‌ها را با هم اشتباه می‌گیرند.
در بسیاری از مواقع اگر آن‌ها به تنهایی دیده شوند با قل دیگرشان اشتباه گرفته می‌شود که این موضوع ماجراهای جالبی را رقم زده است. حدود ۵۰ درصد از ازدواج‌های این منطقه از نوع فامیلی است و ممکن است یکی از دلایل افزایش دوقلوزایی باشد. همدلی و وابستگی این دوقلوها بسیار بیشتر از دیگر خواهر، برادرهای روستا است. مدیر دبستان شهید رحیم محمدزاده گفت: این مدرسه دارای ۲۴ دانش آموز در مقاطع پیش دبستانی تا پنجم است که از این تعداد نیمی از آن‌ها دوقلو هستند.
با اینکه گفته می‌شود ازدواج فامیلی سبب افزایش ریسک دوقلوهایی می‌شود اما بسیاری از خانواده‌های روستای شهرآباد ابرکوه با یکدیگر ازدواج و نسبت فامیلی نداشته‌اند اما با این حال صاحب چندین فرزند دوقلو در خانواده‌ی خویش هستند.
دیدگاه تان را بنویسید