آبان نامجو

شاید اولین مواجهه جدی ما با قاچاق فیلم، «سنتوریِ» مهرجویی باشد. فیلم در جشنواره اکران شد و مجوز نمایش عمومی نگرفت. ناگهان پس از چند ماه در میان بساط دست‌فروشان میدان انقلاب سی‌دی‌های «سنتوری» دیده شد و چقدر هم فروش رفت و هر کسی در کامپیوتر شخصی‌اش یک نسخه از اثر

را کپی کرد.

ماجرای فیلم‌های توقیفی و قاچاق احتمالا سازمان‌یافته از آن جا شروع شد و آن قدر ادامه پیدا کرد و حالا پس از توقیف هر اثر می‌توانیم مطمئن باشیم که بعد از چند ماه نسخه‌ قاچاق آن بیرون خواهد آمد اما این همه‌ ماجرا نیست و مساله اینجاست که این آثار از جایی درون ارشاد بیرون می‌آِید و این صرفا یک فرضه نیست و کسی مثل تهیه‌کننده «متری شش و نیم» کاملا به آن معتقد است.

سیدجمال ساداتیان، تهیه‌کننده فیلم «متری شیش‌ونیم» در این مورد می‌گوید: «نسخه‌های قاچاق «متری شیش‌ونیم» که این روزها در فضای مجازی منتشر شده است به هیچ‌وجه پرده‌ای نیست. ما یک کپی خام را به کمیته پروانه نمایش وزارت ارشاد داده بودیم تا ببینند و نظرشان را بگویند. این همان نسخه‌ای است که حالا در بازار قاچاق منتشر شده است»

البته مالباختگان همیشه هم آن قدر از سر اقتدار با ماجرا برخورد نمی‌کنند، گاهی مثل منوچهر هادی کار به عجز و لابه می‌رسد. منوچهر هادی نوشت: «مدیران محترم ارشاد که دستور توقیف رحمان را داده‌اید و در عرض کمتر از یک روز تمام سینماهای کشور که بالغ بر ۲۰۰ سالن بود، فیلم را از روی پرده برداشتنند، لطفا دستور بفرمایید بازرسین شما که به سینماها سر می‌زنند سری به مغازه‌ها بزنند و اجازه ندهند دی وی دی قاچاق به این راحتی خرید و فروش شود. لطفا خواهشا التماس می کنیم دستور بدهید نسخه اصلاح شده با مجوز شورا را توزیع کنیم، تا سرمایه بخش خصوصی و سینما بیش از این پایمال نشود.»

حالا و بعد این همه سینماگران سعی کرده‌اند صنفی به ماجرا نگاه کنند تا شاید زورشان بیشتر شود، شنبه بود که بیانیه‌ای از طرف انجمن تهیه‌کنندگان و کارگردانان خطاب به سازمان سینمایی وزارت ارشاد منتشر شد: «اگر گوش مردم از اخبار قاچاق فیلم‌های سینمای ایران پرشده باشد، اگر ذهن مخاطبان سینمای ایران نسبت به غارت فیلم‌های سینماگران بی‌حس شده باشد و اگر فغان صاحبان فیلم‌های به یغما رفته در میان مشکلات ریز و درشت مردم، گم شده باشد؛ قطعا شما به عنوان سکاندار اصلی کشتی سینمای ایران، نتوانسته و نمی‌توانید از این ستم بنیان کن، غافل باشد، اگر قرار است دولت عزیزمان وظایف حکومتی خود را در قبال سینمای ایران اجرا کند، این شمایید که اصلی‌ترین نقش را در اجرای این وظایف به عهده دارید.»