او حتی مرگ را باشکوه می‌دید

ایران درودی، نقاش پیشکسوت و مطرح ایرانی صبح جمعه هفتم آبان ماه در ۸۵ سالگی درگذشت.

تکتم نعیمی، مدیر برنامه و عضو بنیاد ایران درودی ضمن تأیید این خبر درباره درگذشت این هنرمند اظهار کرد. امروز صبح هفتم آبان ساعت هفت و نیم بعد از تلاش‌های کادر درمان بیمارستان دی ایران درودی دار فانی را وداع گفت.وی درباره وضعیت این بانوی نقاش پیش از فوت گفت: خانم درودی از ۱۱ شهریور و بعد از بهبود ابتلای به کرونا، همچنان درگیر رفتن به بیمارستان بود و چند باری هم بستری شد. با این حال هفته پیش وضعیت جسمی ایشان رو به وخامت گذاشت و به بیمارستان انتقال یافت، تا لحظه فوت نیز در آی‌سی‌یو بستری بود.ایران درودی نقاش مطرح ایرانی در ۱۱ شهریور ۱۳۱۵ در مشهد به‌دنیا آمد و پس از اتمام تحصیلات متوسطه در ایران، راهی فرانسه شد و فارغ‌التحصیل دانشکده عالی هنرهای زیبای پاریس است. او غیر از نقاش، نویسنده، منتقد هنری و استاد دانشگاه رشته تاریخ هنر نیز هست.او دوره  ویترای را درآکادمی سلطنتی بروکسل گذراند و تاریخ هنر را درمدرسه لوور پاریس فراگرفت.درودی در نمایشگاه‌های گروهی فراوانی در ایران و در سطح بین‌الملل شرکت داشته که از متأخرترین آن‌ها می‌توان به نمایشگاه هنرمندان پیشکسوت اشاره کرد. این نمایشگاه در آبان ۱۳۹۸ در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.برگزاری ٦٤ نمایشگاه انفرادی و شرکت در بیش از۲۵۰ نمایشگاه گروهی در کشورهای اروپایی، ایران، مکزیک، ژاپن وآمریکا از جمله فعالیت‌های اوست.آثاری از ایران درودی در چند موزه مشهور جهان از جمله موزه ایکسل بلژیک و موزه هنرهای معاصر نیویورک و همچنین موزه هنرهای معاصر تهران به نمایش گذاشته شده است.

جاودانگی بانوی نور و بلور

هیأت امنا و مدیر بنیاد ایران درودی به مناسبت درگذشت این هنرمند یادداشتی را منتشر کرد.

در این یادداشت آمده است:

با تقدیم درود و عشق به همه‌ی هم‌میهنان و همه عاشقان فرهنگ و هنر ایران

بانوی نور و بلور، ایران درودی، به جاودانگی پیوست. ایران درّودی، نامش و همه‌ی وجودش ایران و عشق به تاریخ و فرهنگ سرزمین‌اش بود و این عشق را در همه‌ی زندگی پرافتخارش فریاد زد. زندگی پرفراز و نشیب ایران و یک عمر تلاش خستگی‌ناپذیرش الهام‌بخش چندنسل است و این عشق و از پاننشتن تا ابد در خاطره‌ی جمعی این سرزمین به یادگار خواهد ماند. او سال‌ها با بیماری‌های گوناگون دست و پنجه نرم کرد اما هیچ چیز مانع از اراده بی‌پایان برای عشق به هنر و فرهنگ سرزمین‌اش نشد و تا آخرین ماه‌های زندگی جسمانی‌اش قلم در دست، این عشق را بر بوم ثبت کرد.او عاشق ایران، ایرانی و فردوسی بود و هم‌چون خود این شاعر و متفکر نامدار، از نام‌آوران دیار خراسان بود. آخرین آرزو و وصیت ایران درودی، آرمیدن در محوطه‌ی آرامگاه هم‌دیارش فردوسی توسی بود تا روح آزرده‌اش، در آرامش با جاودانگی پیوند خورد. ایران یکی از نمادهای عشق به تاریخ و فرهنگ ایران‌زمین بود و تا ابد باقی خواهی ماند و چه افتخاری از این مهم‌تر که افتخار خراسان و ایران در جوار فردوسی بزرگ آرام گیرد.به اطلاع همه‌ی عاشقان ایران می‌رسانیم که ما، در حال رایزنی برای عمل به آخرین وصیت این اسطوره‌ی عشق و هنر هستیم و به محض گرفتن مجوزهای لازم، برنامه مراسم خاکسپاری بانو ایران درودی به اطلاع عموم خواهد رسید.

با احترام و اندوه و با تقدیم عشق بی‌پایان هیات امنا و مدیره بنیاد ایران درودی.

توسعه ایرانی درگذشت این بانوی هنرمند، مردمی، دردآشنا، خستگی‌ناپذیر،‌ خوش‌فکر و نیرومند  را به خانواده ایشان و جامعه هنری ایران تسلیت می‌گوید. یادش گرامی و نامش جاودان.