با فروش آثارم ۱۲۳ نهال بلوط کاشتم

 «برای اینکه به طبیعت کمکی کرده باشم آثار را در معرض فروش قرار دادم. در ادامه مبلغ حاصل شده از فروش ظرف‌ها را صرف خرید 123 نهال بلوط کردم و آن‌ها را در منطقه زاگرس کاشتم. از اینکه این روند مورد استقبال بسیار قرار گرفت و آثار به فروش رفت خیلی خوشحالم. میزان استقبال تا به آنجا بود که در میانه برگزاری نمایشگاه سه بار سالن را شارژ کردیم.»

این عبارات را هنرمند جوان عرصه تجسمی که فارغ‌التحصیل رشته صنایع دستی با گرایش سفال و سرامیک از دانشگاه سوره است و از مشکل کم بینایی رنج می‌برد، مطرح کرد.

مریم باقرخانی، در گفت‌وگو با ایلنا، از حضورش در دومین سالانه کاربردی‌های معناگرا سخن به میان آورد که در خانه هنرمندان ایران برگزار شد.

 او با اشاره به استقبال مخاطبان از آثارش در این رویداد گفت: طی سال‌های فعالیت و حضورم در نمایشگاه‌های مختلف و رویدادهای موجود، همواره ایده برایم از اجرا مهمتر بوده و تلاش کرده‌ام روی آن تاکید بیشتری کنم. من آخرین بار با اثری ایده محوردر سالانه کاربردهای معناگرا شرکت کردم و از این حضور بازخوردهای خوبی گرفتم. می‌توان گفت طی این اتفاق، اصلا چیزی را نساخته بودم و مخاطب با سازه خاصی مواجه نبود؛ بلکه با ایده‌ای روبرو می‌شد که برای او پیام‌هایی داشت.

این هنرمند یادآور شد: اثر من حاصل دوریز کارگاه‌های سفال و سرامیک بود که آن‌ها را جمع‌آوری کرده بودم و در سالن پایین خانه هنرمندان برای فروش پیش روی مخاطبان قرار دادم.

باقرخانی با اشاره به اینکه سرامیک یکی از ماندگارترین مواد در طبیعت است: گفت: من و دیگر تولیدکنندگان و هنرمندان حوزه سرامیک روند این مسیر را می‌دانیم. ما می‌دانیم که یک اثر در مسیر ساخت و فروش، از ایده تا زمانی که اجرا می‌شود، دور ریزهای زیادی دارد. افرادی که کارگاه تولیدی دارند یا در چنین امکانی کار می‌کنند، هرچقدر هم میزان سواد و دانششان بالا باشد تاثیری بر کاهش این دور ریزها نخواهند داشت. از طرفی در حوزه سرامیک ساخت آثار دارای نقص و معیوب، اتفاقی است که خیلی رخ می‌دهد. در گذشته آثار معیوب را می‌فروختند و مشکلی هم در این زمینه وجود نداشته است. اما اتفاقاتی که حال در مقوله برندینگ و استانداردهای گالری‌ها رخ داده، باعث شده آثار معیوب از چرخه فروش بیرون بیایند.

به گفته وی، آثار معیوب و دورریزها و ضایعات به جا مانده در طبیعت باقی خواهند ماند و به لحاظ زیست محیطی در آینده مشکلات عدیده‌ای ایجاد خواهند کرد. مضاف‌براینکه ماندگاری سرامیک از پلاستیک بسیار بسیار بیشتر است، مثلا اگر پلاستیک سیصد، چهارصد سال در طبیعت می‌ماند، زمان ماندگاری سرامیک حداقل 10 هزار سال است که این موضوع خود به تنهایی گویای فاجعه‌ای است که اگر مانع آن نشویم، رخ خواهد داد.

باقرخانی تصریح کرد: تا آنجا که شاهد بوده‌ام خیلی کم به این مسئله توجه شده و همین بی‌توجهی مرا برای اجرای طرحم ترغیب کرد. در ادامه پروژه‌ام به چندین کارگاه سرامیک‌سازی (حدود 10 کارگاه) رفتم و دوریزی‌های آن‌ها و هرآنچه را به سطل آشغال ریخته بودند، جمع‌آوری کردم. سپس همه آن دوریزها را تمیز کردم و شستم و آن‌ها را در نمایشگاه روی استند چیدم و آن‌ها را قیمت‌گذاری کردم. آن آثار واقعا همه‌شان کاربردهای لازم را داشتند. قصدم این بود بگویم می‌توانیم کاربرد ظرف‌های دارای عیب و ایراد را مجددا به آن‌ها بازگردانیم.

وی در پایان گفت: سرامیک دارای قابلیت‌های بسیار است و شخصا همیشه تلاش کرده‌ام حرفی که می‌خواهم با اثرم بزنم، ارتباطی با سرامیک داشته باشد، چراکه سرامیک این قابلیت را دارد که ایده‌های‌مان را از دل آن بیرون بکشیم. در آخرین نمایشگاه و نمایشگاه قبلی تلاشم این بود حرفی که دارم ربطی به سرامیک داشته باشد و از آن کمک گرفته باشد.