یک عکاس می‌گوید: کرونا موضوعی بود که به جرأت می‌توان گفت هر عکاسی حتی در حد چند نمونه عکس روی آن کار کرده است؛ درواقع کرونا موضوعی بود که در قرن اخیر بیش از هر سوژه‌ای به آن پرداخته شد.

حسن غفاری در گفت وگویی با ایسنا گفت: عکاسان در سال ۹۹ با توجه به محدودیت های اجباری که بیماری کرونا ایجاد کرد تنوع موضوع برای عکاسی نداشتند. ولی شاهد تولید مجموعه‌های بسیار تکان دهنده از طرف بسیاری از عکاسان کشور بودیم که از ابتدا روی موضوع کرونا کار کردند و مدام سوژه‌هایی را از بیمارستان، قبرستان و سطح شهر به تصویر کشیدند.

اگر قرار باشد روایتی برای تاریخ درباره سال کرونا و آنچه بر سر انسان ها گذشت بیان کنیم، از لابه لای همین عکس هاست؛ به عنوان مثال در تبریز می‌توان به آقای کریم متقی اشاره کرد یا در تهران به عکس‌های آقای مرتضی نیکوبذل اشاره کرد. این عکاس اضافه کرد: مهم‌ترین شاخصه سال ۹۹ رسیدن به تعریف عکاسی حرفه‌ای و میدان دادن به عکاسان حرفه ای بود. در این سال توانستیم از خودگذشتگی، توانایی و دانایی را در نگاه عکاسان حرفه ای نسبت به تأثیرات اجتماعی کرونا در جامعه ببینیم.

او ادامه داد: در سال ۹۹ شعار ایمنی بر کار مقدم است و رعایت فاصله اجتماعی موجب شد محدودیت عکاسی به وجود آید. خود من در سال ۹۹ به سختی توانستم دو سفر داشته باشم و شرایط و محدودیت‌های کرونایی مانع از انجام عکاسی آزادانه می‌شد؛ می‌توان گفت در این سال نسبت به سال‌های قبل کمترین تنوع موضوعی و بیشترین تمرکز عکاسی روی موضوع کرونا بود. در سال ۹۹ بخش وسیعی از رویدادها، جشنواره‌ها و مسابقات عکاسی مرتبط به کرونا بود و احتمالا در سال۱۴۰۰ نیز ادامه داشته باشد.

 

کپی شد