با صدور مجوز برای آلبوم کاوه یغمایی زنده شد؛
امید به روزنه جدید در فعالیت گروه‌های مستقل موسیقی
بیتا یاری
در بحث «ممنوعیت»ها، برخی موارد وضعیت نامشخصی دارند. برخی نیز خیلی نامشخص ممنوع شده‌اند یا اگر ممنوع نیستند در وضعیتی نامشخص و مبهم جلو فعالیتشان گرفته شده است. اجرای موسیقی راک از این دسته است که کسی دقیقاً نمی‌داند چه بر سر تصمیم‌گیرندگان حوزه هنر و فرهنگ آمد که دیگر نخواستند جریانات مستقل از فضای پاپیولار امروز ازجمله موسیقی راک و فعالان این ژانر موسیقی در صحنه باشند و یا روی صحنه نیز بروند. تا چند سال پیش امکان برگزاری کنسرت راک در تهران وجود داشت. گروه‌های زیادی در جشنواره دوره سی‌‌ام موسیقی فجر نیز شرکت کردند و تا دو سه سالی که امکان برگزاری اجرا در سالن‌هایی نظیر ایوان شمس، برج آزادی و ... داشتند همواره شب‌های پراستقبالی را شاهد بودند. اما به‌یک‌باره تصمیمات عوض شد. آن‌گونه که مدیر دفتر موسیقی وقت ارشاد در آذر 97 مجبور شد کلیه کنسرت‌های رویداد موسیقی و آزادی را بعد از برگزاری موفق یک‌شب اجرا لغو کند. و از آن روز تاکنون دیگر به اجرای صحنه‌ای این ژانر مجوزی داده نشده است و برخورد دفتر موسیقی نیز با این ژانر حاکی از این است که گویی این ژانر در دایره کاری آن‌ها قابل کنسرت‌گذاری نبوده و نیست. آن‌ها روزگار سال‌های 95 تا 97 را فراموش کرده‌اند که همین موسیقی که امروز وضعیت مشخصی ندارد آن روزها قابل‌اجرا و پذیرفته‌شده بود. اغلب گروه‌های راک که حامیان انتخاب مجدد حسن روحانی برای ریاست جمهوری بودند یکی دو سالی هم به‌راحتی برنامه‌هایشان را اجرا می‌کردند اما به‌یک‌باره در مسائلی که هرگز مشخص نشد چه بود و چرا، رویداد و فعالیت صحنه‌ای آن‌ها ممنوع شد. بعد از اجرای شب اول کنسرت‌های فستیوال موسیقی و آزادی بود که به‌یک‌باره همه اجراها که از قرار 18 آذر شروع‌شده و تا 25 دی‌ماه سال 97 می‌بایست به طول بینجامد لغو شدند و تاکنون کسی از دفتر موسیقی وزارت ارشاد خبر خوشایندی درباره بازنگری این ژانر نشنیده است.
ناگهان دیروز اعلام شد که کاوه یغمایی که بیشتر آثار او در ژانر راک و یا پاپ راک اجرا می‌شود مجوز نشر گرفته است و این خبر خوشایند در دل گروه‌هایی که دو سال و اندی از عدم اجراهایشان می‌گذرد هرچند که خوش‌بینانه و دور از عمل می‌نماید، روزنه‌ای گشوده و آن‌ها را به آینده امیدوار کرده است.
دراین‌بین هستند گروه‌هایی که در این دو سال به علت عدم فعالیت صحنه‌ای ازهم‌پاشیده‌اند و یا مشکلات معیشتی آن‌ها را به کارهای دیگر واداشته اما چنانچه دفتر موسیقی وزارت ارشاد حمایتی هرچند اندک به عمل آورد، گره‌های زیادی از مشکلات فعالان این‌گونه موسیقی گشوده خواهد شد.
حل مساله عدم اجرای صحنه‌ای گروه‌های موسیقی بر عهده دفتر موسیقی است تا شرایط فعالیت همه موزیسین‌ها را فراهم آورد و مشکلاتشان را با سایر نهادها برطرف کند؛ چراکه این موزیسین‌های مستقل در دورانی که نگاه‌های نادرستی به آن‌ها بود، سال‌ها تحمل کردند و فشار مشکلات از عدم برداشت صحیح را به جان خریدند تا راه را برای پذیرفته شدن ژانر آن‌ها در نهادهای فرهنگی و ممیزی و حتی در میان مردم هموار شود و حالا نوبت آن است که سوءتفاهمات به کمک مدیران فرهنگی از سر راه آنان برداشته شود.
دیدگاه تان را بنویسید