غریق‌نجات‌های باسابقه شمال کشور با وجود نجات جان‌های بسیار، همچنان با تأخیر در پرداخت حقوق و بی‌توجهی مسئولان مواجه‌اند. به گزارش رکنا، غریق نجات ها، سال‌هاست که در خط مقدم نجات ایستاده‌اند؛ اما حقوقشان یا با تأخیر پرداخت شده یا گاه به‌کلی فراموش شده است. پاداش؟ برای این مردان خسته از تلاطم امواج، پاداش تنها حس زنده ماندن کسی‌ست که نجاتش داده‌اند. قاسم علی‌اکبری، نجات‌غریقی‌ست با ۱۸ سال سابقه. مویی سپید کرده در مسیر پرخطر این شغل و از فرسودگی روحی‌اش می‌گوید. او معتقد است تأخیرهای مکرر در پرداخت دستمزد، چیزی فراتر از بی‌توجهی مالی‌ست؛ این، بی‌احترامی به جان‌هایی‌ست که نجات یافته‌اند. سید صابر محمدی و کیوان کی‌قبادی، دیگر نجات‌غریق‌های باسابقه‌ای هستند که به ترتیب ۱۴ و ۲۰ سال از عمرشان را پای امنیت مردم گذاشته‌اند. می‌گویند حساب تعداد جان‌هایی که نجات داده‌اند از دستشان در رفته؛ اما تنها در یکی دو هفته گذشته، دست‌کم چهار تا پنج نفر را از مرگ حتمی بیرون کشیده‌اند. با این حال، دریافتی این روزهایشان تنها ۶ میلیون تومان است و یک پرسش جدی پیش روی مسئولان قرار می‌دهد: چگونه می‌توان انتظار داشت که این مردان خستگی‌ناپذیر، همچنان با انگیزه و توان به نجات جان‌ها ادامه دهند، وقتی امنیت مالی خودشان در خطر است؟