یک جامعه‌شناس در گفت و گو با «توسعه ایرانی» در تحلیل جامعه‌شناختی از ویدئوی وایرال شده یک مدیر شهرداری:
رفتارهای نمایشی و قلدرمآبانه به نارضایتی عمومی دامن می‌زند
معمولاً این رفتارهایی که در ویدئوی وایرال شده یک مدیر شهرداری دیده شد
یک جامعه‌شناس با اشاره به رفتار یکی از شهرداران مناطق شهر تهران در ویدئوی وایرال شده در فضای مجازی، گفت: بالاخره شهرداری یک دستگاه سیاسی است و نمی‌توان انکار کرد که در رأی و نظر مردم مؤثر است. آقای احمدی‌نژاد به خوبی از این ظرفیت استفاده کرد. او دو سال شهردار تهران بود و سعی کرد همین کارها را انجام دهد و موفق هم شد. در سال ۸۴ با اتکا به همین عملکرد در شهرداری تهران، به ریاست جمهوری رسید. در واقع او یک مدل پایه‌گذاری کرد که شهرداری تهران، یک سکوی پرتاب به مقامات بالاتر است. هنوز از نظر کسانی که کار سیاسی می‌کنند، این مدل جواب می‌دهد و به همین دلیل دنباله‌روی این مدل هستند، ولی پایه‌گذار آن احمدی‌نژاد بوده است.
به گزارش گروه شهری توسعه ایرانی، در دنیای امروز، مدیریت شهری به‌ویژه در کلان‌شهرهایی مانند تهران، نیازمند رویکردی نوین و کارآمد است که بتواند پاسخگوی نیازهای شهروندان و چالش‌های روزافزون باشد. این برنامه‌ها با هدف بهبود کیفیت خدمات شهری و نظارت بر عملکرد پیمانکاران و مسئولان اجرایی باید طراحی شوند. در مدیریت شهری ششم شنبه‌های امید و افتخار یکی از برنامه‌های شهرداری تهران است که در حالی که می‌توانست در راستای بهبود کیفیت خدمامت شهری و نظارت بر عملکرد پیمانکاران مورد توجه قرار گیرد اما به دلیل رویکرد نمایشی آن به‌جای اینکه این برنامه‌ها به ترویج فرهنگ پاسخ‌گویی و شفافیت بپردازند، بیشتر به اقدامات فوری و نمایشی معطوف شده که در نهایت تأثیر پایدار و مثبتی بر بهبود کیفیت خدمات ندارند. به گفته کارشناسان این نوع رویکرد می‌تواند به جای افزایش اعتماد عمومی، احساس بی‌اعتمادی را در جامعه تقویت کند.
رویکرد نمایشی در عملکرد مدیران میانی شهرداری تهران نیز دیده می‌شود و اخیراً انتشار ویدیویی از یکی از شهرداران مناطق تهران، که در آن به‌طور ناگهانی و با لحنی تحکم‌آمیز به سرکشی از سرویس‌های بهداشتی عمومی و اماکن شهری پرداخته و پیمانکاران را جریمه می‌کند، به سوژه‌ای داغ در فضای مجازی بدل شده است. به گفته کارشناسان این نوع رویدادها نه تنها تحسین عموم را برنمی‌انگیزد، بلکه با نقد و سوءظن و حتی بی‌اعتمادی مواجه می‌شود.
معمولاً این رفتارهایی که در ویدئوی وایرال شده یک مدیر شهرداری دیده شد، از آدم‌های بی‌تجربه سرمی‌زند. فکر می‌کنند که کارها معطل یک آدم قاطع و قلدر است که بیاید دستور بدهد و مشکلات را یک شبه یا حتی نیم‌ساعته حل کند. در حالی که جامعه ایران اکنون این مشکلات را با گوشت و پوستش لمس می‌کند
مدیران شهری سوپرمن نیستند که با یک نگاه مشکل را تشخیص بدهند
یک جامعه‌شناس شهری در گفت و گو با «توسعه ایرانی» گفت: این نوع رفتارها کارکرد دارد یعنی وقتی به اصطلاح قلدرمآبانه مسائل را حل می‌کنید، بخش قابل توجهی از جامعه، یعنی عوام که اطلاعی از پیچیدگی مسائل شهری و ضوابط و مقررات، بودجه و مطالعات ندارند، خوششان می‌آید. به نظر من، کسانی که دست به این رفتارها می‌زنند، تا حدی شناخت از مطالبات عمومی دارند.
حسین ایمانی جاجرمی، ادامه داد: به نظر می‌رسد بخش قابل توجهی از جامعه صبر و حوصله ندارد و می‌خواهد هر چه زودتر مسائل حل و فصل شود. این‌ها هم با این نمایش‌ها می‌گویند که ما داریم این کار را می‌کنیم. می‌گویند: «ببینید مسائلی که روی زمین مانده، ما نیم ساعت آمدیم و همه‌اش را حل کردیم.» در اینجا یک نکته نیز مطرح است که این اقدامات شبیه سفرهای استانی دولت هم هست. در آنجا هم مقامات به استان‌ها می‌روند، تصمیمات فوری می‌گیرند و مشکلات را حل می‌کنند و کشور هم بدون مشکل راهش را می‌رود! در واقع این یک مدل از اداره امور است که طرفداران خودش را دارد.
این جامعه‌شناس شهری گفت: اما مسئله این است که اگر از نگاه متخصصان و کارشناسان به موضوع نگاه شود، این رفتارها در واقع بر مشکلات می‌افزاید. زیرا باید مطالعه کنند، منابع مالی داشته باشند و به قوانین و مقررات مراجعه کنند. سوپرمن نیستند که با یک نگاه تشخیص بدهند مشکل چیست.
شهرداری تهران از چارچوب نظام عقلانی اداری فاصله گرفته است
ایمانی جاجرمی تصریح کرد: اگر مسائل این‌قدر ساده بود، قاعدتاً ما الان با این مدیرانی که با یک نگاه تشخیص می‌دهند، باید پیشرفته‌ترین کشور دنیا می‌بودیم، ولی واقعیت این است که مشکلات حل نمی‌شوند و سر جای خود باقی می‌مانند. متأسفانه به نظر می‌رسد شهرداری تهران از چارچوب نظام عقلانی اداری فاصله گرفته است.
حسین ایمانی جاجرمی در گفت و گو با «توسعه ایرانی»: اگر مسائل این‌قدر ساده بود، قاعدتاً ما الان با این مدیرانی که با یک نگاه تشخیص می‌دهند، باید پیشرفته‌ترین کشور دنیا می‌بودیم، ولی واقعیت این است که مشکلات حل نمی‌شوند و سر جای خود باقی می‌مانند. متأسفانه به نظر می‌رسد شهرداری تهران از چارچوب نظام اداری عقلانی فاصله گرفته است
وی گفت: در واقع این نوع تیپ‌ها که در سال‌های گذشته وارد شهرداری شده‌اند بلدند مسائل را اداره کنند، به این معنا که بروند و تصمیمات ناگهانی بگیرند و بعد هم احتمالاً پیگیری نکنند. این نوع رفتارها پوپولیستی است. یعنی کاری می‌کنند که عوام خوششان بیاید، البته این‌ها مسکن موقتی درست می‌کنند. احساسات مردم را تحریک می‌کند و آن‌ها از این سرعت عمل و قاطعیت خوشحال می‌شوند، اما در درازمدت این رفتارها موجب افزایش نارضایتی می‌شود.
این جامعه‌شناس تصریح کرد: ما باید قبول کنیم که اداره امور پیچیده است و ما ذینفعان متعددی داریم. منابع محدود است و برای اینکه چه چیزی را در اولویت قرار بدهیم، با این روش‌ها دیگر نمی‌توانیم مشکلات را حل کنیم. این‌ها به آن می‌گویند بودجه‌ریزی مشارکتی و مدیریت مشارکتی.
ایمانی جاجرمی با اشاره به طرح من شهردارم خاطرنشان کرد: این نوع اقدامات پوپولیستی با سیاست‌های شهرداری در تناقض است، چراکه سامانه‌ای به نام من شهردارم را راه‌اندازی کردند. در این سامانه بحث بودجه‌ریزی مشارکتی را جلو می‌بردند و از مردم نظرخواهی می‌کردند که به نظر شما چه کاری را در اولویت قرار بدهیم. این با سیاست خود شهرداری هم در تناقض است. ما نمی‌دانیم در شهرداری تهران چه خبر است. از یک‌سو سامانه «شهردار من» را می‌بینیم که از مردم نظرخواهی می‌شود؛ ازسوی‌دیگر، اما عملکرد واقعی مدیران شهرداری نشان می‌دهد که اصلاً برایشان نظر دیگران و مطالبات مردم مهم نیست و با رفتارهای نمایشی، عین یک سوپرمن می‌روند و مشکلات را در کسری از ثانیه حل می‌کنند و شهرداری تهران از نظر اعتماد عمومی وضعیت خوبی ندارد.
یک جامعه شناس: در گزارش‌هایی که مربوط به سرمایه اجتماعی و ارزش‌ها و نگرش‌هاست، نمره شهرداری نمره پایینی است. تنها بخشی از شهرداری که مردم از آن رضایت دارند، آتش‌نشانی است، از نظر اعتماد عمومی، شهرداری وضع خوبی ندارد و باید درراستای احیای این اعتماد عمومی تلاش کند. ممکن است واقعاً این نوع رفتارها مورد تأیید مدیران عالی شهرداری تهران نباشد
وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود تصریح کرد: در گزارش‌هایی که مربوط به سرمایه اجتماعی و ارزش‌ها و نگرش‌هاست، نمره شهرداری نمره پایینی است. تنها بخشی از شهرداری که مردم از آن رضایت دارند، آتش‌نشانی است، از نظر اعتماد عمومی، شهرداری وضع خوبی ندارد و باید تلاش کند که این اعتماد عمومی را احیا کند. ممکن است که واقعاً این نوع رفتارها مورد تأیید مدیران عالی شهرداری تهران نباشد.
وی ادامه داد: گاهی ممکن است یک مدیر میانی شهرداری خواسته برای خودش تبلیغی بکند. ممکن است بخواهد کاندیدای شورای شهر شود و از این طریق بیشتر شناخته شود. چراکه به نظر می‌رسد رفتارهای آقای زاکانی نسبت به روزهای اول تغییر کرده است. من شنیده‌ام که در ابتدا فکر می‌کرد با همین روش‌ها می‌تواند مسائل شهر تهران را حل کند، اما رفته‌رفته متوجه شد که زمین پرخطر و مسائل پیچیده‌ای وجود دارد. اکنون نسبت به روزهای اول تجربه بیشتری دارد و کمتر از آن روش‌ها استفاده می‌کند. معمولاً این رفتارها از آدم‌های بی‌تجربه سرمی‌زند. فکر می‌کنند که کارها معطل یک آدم قاطع و قلدر است که بیاید دستور بدهد و مشکلات را یک شبه یا حتی نیم‌ساعته حل کند. در حالی که جامعه ایران اکنون این مشکلات را با گوشت و پوستش لمس می‌کند.
ما نمی‌دانیم در شهرداری تهران چه خبر است. از یک‌سو سامانه «شهردار من» را می‌بینیم که از مردم نظرخواهی می‌شود؛ ازسوی‌دیگر، اما عملکرد واقعی مدیران شهرداری نشان می‌دهد که اصلاً برایشان نظر دیگران و مطالبات مردم مهم نیست و با رفتارهای نمایشی، عین یک سوپرمن می‌روند و مشکلات را در کسری از ثانیه حل می‌کنند
این جامعه‌شناس شهری تصریح کرد: بالاخره شهرداری یک دستگاه سیاسی است و نمی‌توان انکار کرد که در رأی و نظر مردم مؤثر است. آقای احمدی‌نژاد به خوبی از این ظرفیت استفاده کرد. او دو سال شهردار تهران بود و سعی کرد همین کارها را انجام دهد و موفق هم شد. در سال ۸۴ با اتکا به همین عملکرد در شهرداری تهران، به ریاست جمهوری رسید. در واقع او مدلی پایه‌گذاری کرد که شهرداری تهران، سکوی پرتاب به مقامات بالاتر باشد. هنوز از نظر کسانی که کار سیاسی می‌کنند، این مدل جواب می‌دهد و به همین دلیل دنباله‌روی این مدل هستند، ولی پایه‌گذار آن احمدی‌نژاد بوده است.
دیدگاه تان را بنویسید