سال ۱۳۱۳ حداقل سن ازدواج دختران ۱۵ سال و پسران ۱۸ سال تعیین شده بود. البته در شرایط خاص با ارائه گواهی دادگاه، ازدواج دختران در ۱۳ سالگی و پسران در ۱۵ سالگی ممکن بود.

 سال ۵۳ قانون حمایت از خانواده تصویب شد که براساس آن سن ازدواج برای دختران ۱۸ سال و پسران ۲۰ سال تعیین شد. با اجازه دادگاه  دخترها می‌توانستند در ۱۵ سالگی ازدواج کنند.

 بعد از انقلاب، در سال ٥٧ قانون حمایت از خانواده حذف شد.سال ۶۱، ازدواج قبل از سن بلوغ (۹سال) به شرط رعایت مصلحت توسط ولی کودک جایز شمرده شد و اجازه دادگاه هم نیاز نبود.  در نهایت سال ۷۹، حداقل سن ازدواج برای دختران ۱۳ و برای پسران ۱۵ سال تصویب شد. ازدواج زیر این سنین هم با اجازه ولی کودک و به تشخیص دادگاه امکان‌پذیر شد.