یک روانشناس و رفتارشناس اجتماعی معتقد است: برخی والدین با رویکرد فرزند پروری، فرزندپرپری می‌کنند که این رفتارهای اشتباه و تصورات غلط خانواده‌ها باعث می‌شود، خاک حاصلخیزی برای رشد بزه‌ها و جرایم فراهم می‌شود.

به گزارش ایلنا، مصطفی فروتن درباره قتل بابک خرمدین کارگردان سینما توسط پدر و مادرش،‌ گفت: هیچ پدیده‌ای در عالم علوم رفتاری تک عاملی نیست و در هر رفتاری مسلم است، که اغلب بیش از یک عامل باعث واکنش یا پاسخ می‌شود. تجربه همیشه ثابت کرده است که در واکنش یا پاسخ‌ها از سوی افراد همیشه ابعاد پنهانی وجود دارد. این رفتارشناس در پاسخ به این سؤال که چه چیزی باعث شود که پدر و مادر اقدام به قتل برنامه‌ریزی فرزند می‌کند، تصریح کرد: وقتی‌که صحبت از برنامه‌ریزی می‌شود، یعنی از قبل درباره این ماجرا فکر شده است حالا این پرسش مطرح می‌شود که چرا باید از قبل روی یک قتل فکر شود آن‌هم توسط والدین؟ اساساً قتل در جرائم بزرگ نشان از فقدان هوش هیجانی در افراد دارد و مهارت حل مسئله را در آن‌ها زیر سؤال می‌برد.در حقیقت کسی که درگیر جرمی مانند قتل می‌شود، نیاز به یک انگیزه قوی دارد. یعنی برای انجام چنین فعل بزرگ مجرمانه‌ای فرد هم نیازمند یک انگیزه قوی است و هم فاقد هوش هیجانی و مهارت حل مسئله. او ادامه داد:حال این پرسش پیش می‌آید که کار به چه جایی رسیده است که فرد عزیزترین موجود زندگی‌اش را خودش با دستان خود و با مشارکت همسرش از بین می‌برد. ازنظر روان‌پزشکی برای اغلب افراد نرمال بچه تنها موجودی است که پدر و مادر حاضرند به خاطر آن از تمام ارزش‌های خودشان بگذارند.اما اینکه می‌بینیم پدر و مادری فرزند خود را از بین می‌برند باید بگویم که این‌یک اختلال روان‌پزشکی قطعی است به انضمام انگیزه قوی مجرمانه.حال اینکه این انگیزه قوی مجرمانه چیست ازآنجاکه اطلاعات کافی در خصوص این پرونده نداریم و مستندات در حد اقرارها و اعترافاتی است که ممکن است تغییر کند، حدسیات درباره انگیزه‌ها درست نیست.

هیچ‌کسی حق گرفتن جان کسی را ندارد، مگر براساس حکم قانون

فروتن درباره تبعات اجتماعی چنین حادثه‌ای خاطرنشان کرد: جنبه عمومی جرم از منظر روانشناسی و جامعه‌شناسی به دلیل اینکه باعث تشویش اذهان عمومی می‌شود، دارای اهمیت است. این‌گونه اتفاقات باعث تولید ترس و ناامیدی در جامعه می‌شود، چنین قتل‌هایی در جوامع ملتهب که دارای زیرساخت‌های آسیب‌دیده و در حال گذار است، باعث تشدید التهابات می‌شود. این رفتارشناس تصریح کرد: در جوامع متمدن و جوامع مدنی هیچ رفتاری را شایسته سلب حیات نمی‌دانیم. هیچ‌کسی حق گرفتن جان کسی را ندارد، مگر براساس حکم قانون که در این بحث جایی ندارد. وقتی درباره رفتارهای نامتعارف فرزند صحبت می‌کنیم، یعنی درباره یک خانواده صحبت می‌کنیم. وقتی درباره والدین و فرزندان صحبت می‌کنیم در حقیقت صحبت از مجموعه‌ای است که براساس میل عاطفی دورهم جمع شده‌اند.

ساختار فرهنگی و فقدان دانش زندگی

عامل قتل‌های خانوادگی در کشور

فروتن همچنین درباره تحلیل قتل‌های خانوادگی در کشور گفت: ساختار فرهنگی و فقدان دانش زندگی دو عامل کلیدی و مهم در بروز چنین وقایعی است. درباره اینکه چرا گفتم وقایع نه حوادث نیز باید بگویم که در علم حقوق ما حوادث و وقایع را از هم تمییز می‌دهیم. وقتی درباره وقایع صحبت می‌کنیم که اندیشه از قبل طراحی‌شده و یک اراده قبلی در خصوص آن وجود دارد. وقتی یک گروهی به هر دلیلی اقدام دسته‌جمعی برای حذف فیزیکی و ساقط کردن حیات از یکی از اعضای خانواده می‌کنند، نشان‌دهنده این است که متأسفانه یک فرهنگ بیمار در کشور وجود دارد و این افراد به‌درستی دانش زندگی را درک نکرده‌اند.

چرایی عدم پشیمانی بعد از قتل و مثله کردن فرزند؟!

این رفتارشناس درباره اینکه پدر و مادر پس از قتل ابراز پشیمانی نداشته‌اند، گفت: ازنظر رفتارشناسی انگیزه‌ها بسیار مهم هستند، حال درباره اینکه فردی از قتل فرزندش نادم نباشد باید بگویم که به‌صورت پیش‌فرض سه حالت وجود دارد، اول بیماری‌، دوم فقدان هوش هیجانی و مهارت حل مسئله، حالت سوم ترکیب دو موضوع اول است. گاهی این عدم پشیمانی پس از قتل ناشی از بیماری است یعنی فرد تحت تأثیر مواد مخدر یا بیماری‌های روان‌پزشکی اقدام به قتل کرده و باورش بر این بوده که کار درستی کرده است، ازاین‌دست پرونده‌ها بسیار است که فرد تحت تأثیر دارو یا مواد محرک مرتکب چنین قتل‌هایی شده است. در مواردی هم انگیزه باعث قتل فرزند شده است، دلیل اینکه از قتل پشیمان نیستند را نیز می‌توان رضایت فرد از این دانست که یک عامل ناکام کننده یا یک عامل خجالت دهنده را از زندگی حذف کرده‌ام به‌طور مثال در یک نمونه پدری به دلیل اینکه معتقد بوده، فرزندش آبروی او را برده است اقدام به قتل کرده است.