فهمیه صانعی - روان‌شناس کودک

گاهی پیش می‌آید که در مواجهه با یک مشکل مستاصل شویم و هیچ راه چاره‌ای نداشته باشیم. گاهی مشاهده می‌کنیم افراد با هر مشکلی که رخ می‌دهد، خودشان را بی‌دفاع می بینند. آن‌ها گمان می‌کنند که نمی‌توانند مشکلشان را حل کنند.

مشکل، گره یا گره‌های کوچک و بزرگی است که در مسیر زندگی هر انسانی شکل می‌گیرد. در واقع هیچ زندگی بدون این گره‌ها نبوده و نخواهد بود. آنچه اهمیت دارد، شیوه مواجهه با این گره‌ها است.

همیشه می‌توان برای روبه‌رو شدن با مشکلات، آمادگی کافی را کسب کرد. با این حال اگربه افراد از همان سنین کودکی این آمادگی را آموخته شود، از سلامت روانی بیشتری برخوردار خواهند بود.

بعضی از والدین گمان می‌کنند برای اینکه والد خوبی باشند، نباید بگذارند، اصطلاحا «آب توی دل فرزندشان تکان بخورد».

 بعضی دیگر هم معتقدند، فرزندشان با ورود به بزرگسالی مشکلات زیادی برای حل کردن دارد و بهتر این است که از کودکی‌اش لذت ببرد.

نکته مهم این است که کودکان حتی زمانی‌که مشکلات کوچک خودشان را حل می‌کنند هم از کودکی‌شان لذت می‌برند. و مساله بسیار مهم این است که کودکان انعطاف پذیری بیشتری برای آموزش دارند. آزمون و خطا در یادگیری برای آنها پیامدهای سنگینی ندارد. در حالی‌که در بزرگسالی آزمون و خطای مداوم در برابر مشکلات، تبعاتی نیز خواهد داشت. کودکی که همیشه والدینش مشکلاتش را حل کرده‌اند، دیدگاه مثبتی درمورد خودش ندارد. زمانی‌که خودش را در حل مسائل زندگی ناتوان ببیند، احتمال اینکه مشکلاتت روانشناختی بیشتری برایش بوجود آید نیز بیشتر می‌شود. مشکلاتی مثل، اختلالات اضطرابی، اعتماد به نفس و عزت‌نفس پایین، افسردگی و...

با یادگیری و آموزش‌های ساده و کم‌هزینه روانشناختی امکان وقوع این آسیب‌ها کمرنگ و یا صفر می‌شود. حتی والدین از یک نگرانی دائمی در مورد اینکه فرزندشان چه مشکلی دارد رهایی پیدا می‌کنند. زیرا فرزندی را پرورش داده‌اند که حتی در کودکی نیز می‌تواند مشکلاتش را حل کند.