عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم گفت: امروز در بسیاری از کشورها، حزب‌های مارکسیستی در حال ایجاد شدن هستند. چه بسا در کشورهای اسلامی نیز احزاب مارکسیستی که هیچ اعتقادی به دین ندارند دوباره احیا شوند.اگر وجود مقام معظم رهبری و تدبیر ایشان نبود،‌ شاید در کشور ما هم احزاب مارکسیست ایجاد شده بود اما ایشان وضع را کنترل کرده‌اند و شعار را از دست سوسیالیست‌ها گرفته‌اند.

به گزارش ایسنا، آیت‌الله محمدتقی مصباح یزدی،‌ در جمع تعدادی از فعالان عرصه زنان با طرح سؤالی درباره چگونگی برخورد با این مشکلات، ادامه داد: در برخی کشورهای غربی و لیبرال، انجمن‌هایی وجود دارند که در آن‌ها بحث و نتیجه گیری می‌شود و گاهی نیز نتیجه آن استفاده از راهپیمایی‌ها و تظاهرات است. چه بسا در کشور ما نیز به خاطر گرفتاری‌هایی که در مسائل مادی در کشور به وجود می‌آید، چنین روشی انجام شود. اما آیا راهی که از اسلام و منابع دینی آموختیم، همین است؟

وی ادامه داد: آیا ما هم باید در بخش‌های مختلف خانواده، اخلاق، امور سیاسی و نظامی و نظایر آن، همین‌گونه عمل کنیم و نهایتا اعتصاب و اعتراضی بکنیم که طبیعتا مدت آن نیز به توان و امکانات ما بستگی دارد؛ نتیجه آن هم قاعدتا برخوردها و گاه صدمات مالی و جانی است. به نظر می‌رسد با این روش، چندان نمی‌توان امیدی به ثمر رساندن اصل کار داشت.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم با اشاره به وضعیت امروز فرانسه به عنوان مهد تمدن غربی اظهار کرد: البته در آمریکا هم وضع بهتر نیست؛ حدود ۸۰ درصد آمریکایی‌ها رئیس‌جمهورشان را دوست ندارند بلکه او را مایه ننگ خود می‌دانند. ولی همان‌گونه که ملاحظه می‌فرمایید این راه‌حل‌ها، حتی در پیشرفته‌ترین کشورها نیز آن چنان موفقیت‌آمیز نبوده است.

وی با اشاره به راه حل‌های دیگر برای حل مشکلات کشور ادامه داد: یک راه حل نیز این است که متخصصان در گروه‌ها و بخش‌های مختلف با نظرات گوناگون جمع شوند و مشکلات و نظرات خود را بگویند و تبیین کنند؛ هر چند برخی به تقلید از برخی کشورهای دیگر، دست به اقداماتی می‌زنند، اما به معنای این نیست که دشمن کشور و مردم جامعه خود باشند؛ آن‌ها نیز چه بسا برای خود دلایلی داشته باشند. البته قرار نیست که با بحث و تبادل نظر نیز همه مسائل حل شود و همگی به صورت جمعی، نظر واحدی را بپذیرند.

عضو جامعه مدرسین حوزه علمیه قم ادامه داد: رویکرد دیگر این است که مجموعه مشکلات کشور در بخش‌های مختلف از آموزشی گرفته تا اقتصادی و پزشکی جمع‌آوری شود و مورد بررسی قرار گیرد؛ سپس آن‌ها را اولویت‌بندی کنیم؛ ببینیم آیا این مشکلات در عرض هم هستند که هر کدام باید جداگانه مورد بررسی قرار بگیرند و یا پلکانی است و حل برخی بر حل دیگری متوقف است.