دیپلمات سابق ایران در سازمان ملل درباره تکذیب‌های مسئولان ایرانی درباره توافق با مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی معتقد است که این تکذیب‎ها ممکن است برای تعدیل مخالفت دلواپسان باشد. کوروش احمدی به انتخاب گفت: تا جایی که من صحبت‌های آقای کمالوندی را دیدم، ایشان علاوه بر تکذیبِ دادن دسترسی آژانس به پرسنل که در بیانیه مشترک نبود، دادن دسترسی به سه سایت را نیز تکذیب کرده، در حالیکه این موضوع به صراحت در بند دو بیانیه ذکر شده و از «آمادگی ایران برای دادن اطلاعات بیشتر و دسترسی» به سه محل ادعایی صحبت شده است. این کارشناس روابط بین‌الملل افزود: در بیانیه همچنین از «راستی‌آزمایی و مانیتورینگ بیشتر» سخن رفته که البته جزئیات آن باید در مذاکرات فنی مشخص شود. ظاهرا برداشت گروسی از مانیتورینگ، نصب دوربین‌ها بوده که در مصاحبه او در وین مطرح شده است. این امر نیز توسط سخنگوی سازمان انرژی اتمی تکذیب شده است.

وی اظهار کرد: این تکذیب‌ها می‌تواند به خاطر مسائل داخلی و تعدیل مخالفت دلواپسان باشد، اما سوال این است که در نهایت چه کاری قرار است بکنند.

احمدی در ادامه درباره احتمال حساسیت غرب بر روی غنی‌سازی نود درصد افزود: گمان نمی‌کنم غنی سازی ۸۴ درصدی به خودی خود مسئله خیلی مهمی باشد، چون به هر حال از غنی‌سازی ۶۰ درصد تا ۹۰ درصد راه طولانی نیست و در شرایطی که دانش فنی و ابزار لازم موجود باشد، کافیست که اراده‌ای نیز شکل بگیرد. مسئله مهم وجود یا عدم وجود اراده سیاسی است و اینکه آیا تصمیمی برای ساخت سلاح هسته‌ای وجود دارد یا خیر؟  این دیپلمات سابق ادامه داد: رئیس سی. آی.‌ای اخیرا هم تکرار کرد که چنین تصمیمی در ایران گرفته نشده و مسئله دیگر نیز این است که صرف اورانیوم ۹۰ درصد به تنهایی برای ساخت بمب کافی نیست.

وی افزود: در مورد سه محل ادعایی، یک روندی در طی سه سال اخیر در این رابطه در جریان بوده است. ایران در سال ۲۰۱۹ دسترسی به این سه محل را داد. اهمیت این سه محل از این نظر است که یک مانع بر سر راه احیای برجام است. تا این مانع برداشته نشود و طرفین توافق نکنند، احیای برجام به مشکل جدی‌تر برمی‌خورد. این مسیر در نهایت باید طی می‌شد و به یک نتیجه برسد. احمدی اضافه کرد: نتیجتا سفر گروسی به ایران نیز بیشتر در ارتباط با این پروسه‌ای است که از قبل وجود داشته است و در ادوار گذشته در آستانه نشست‌های شورا حکام هم شاهد چنین سفر‌هایی بوده ایم.