احمد زیدآبادی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی گفت: برخی دائم می‌خواهند بگویند ما در اکثریت هستیم. دلیل اصلی این است که نمی‌خواهند امتیازات خود را واگذار کنند، نمی‌خواهند عادلانه رفتار کنند، نمی‌خواهند حق همه را به رسمیت بشناسند و این اتفاقات هم تبعات این خواسته‌ها می‌شود.

وی در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا، افزود: مشکل در اینجاست که تا این سیستم به حقوق برابر اتباع بر همه ابعادش باور پیدا نکند، نمی‌تواند چیزی را اصلاح کند و مانع اعتراض هم می‌شود. بعد اینکه همه ما به این فشار بیاوریم که این یک نوع بحث حقوقی است و باید بالاخره مشخص کنید بین اتباع کشور حق برابری قائل هستید یا خیر؟ اگر نیستید که این تبعیض است و همه این مشکلات را دارد. اگر هستید چرا راه رفع تبعیض را باز نمی‌کنید؟

زیدآبادی با اشاره به اعتراضات اخیر و نقش  رسانه‌های خارجی در انعکاس اخبار مربوط به آن، تصریح کرد: در دنیا کارها عاقلانه یا غیرعاقلانه پیش می‌رود. عاقلانه آن این است که سیستم بخواهد رفتارها را تصحیح کند، رسانه‌ها آزاد شوند و بتوانند مسئولانه مشکلات و نقدهای اساسی را مطرح کنند و روزنامه‌نگاران هم بتوانند در حوزه خبری خودشان آزاد بوده و امنیت لازم را داشته باشند اما با این وضع که معلوم است حالا که فضا را محدود کردند، برخی خبرنگاران هم می‌روند در نقطه دیگر غیرمسئولانه بر اساس اهداف خود همه اخبار را جوری که بخواهند پوشش می‌دهند و اثرش را می‌گذارد.

سیستم خود را به پا‌به‌رکابان نظام منحصر کرده است

زیدآبادی در پاسخ به این سوال، گلایه‌هایی از سوی مردم در ارتباط با برخی رویه‌ها در کشور ایجاد شده است. به نظر شما مسئولان نظام در قبال پاسخگویی به این گلایه‌ها و دغدغه‌ها و جبران شکافی که ایجاد شده چه وظیفه‌ای دارند، گفت: بحث گلایه نیست. بحث اعتراض و نارضایتی عمیق است. سیستم ما خودش را به قشری از جامعه با عنوان پا به رکاب نظام و اقشار مذهبی منحصر کرده است و بقیه جامعه را به غیرمذهبی بودن متهم می‌کند و متاسفانه انقطاعی بین این دو حاصل شده است. گویی فکتی تشکیل شده که رضایت نیروهای خودی مورد نظر است و اینکه بقیه مردم چگونه زندگی می‌کنند و چه کار می‌کنند اصلا جرائت ارتباط‌گیری با این مردم را ندارد.

برخی مسئولان درک واقعی از واژه حقوق برابر شهروندان ندارند

زیدآبادی در پاسخ به این سوال که یکی از اعتراضات جدی مردم این است که معتقدند عدالت و بی طرفی در کشور وجود ندارد از بحث‌هایی مانند حجاب، رفاه اقتصادی، رفاه اجتماعی گرفته تا نوع رفتار فرزندان برخی مسئولان و تفاوت آن با دیگر فرزندان مردم کشور، دلیل این رفتارهای تبعیض آمیز چیست؟ گفت: مشکل اصلی، شناختی و معرفتی است. برخی مسئولان درک واقعی از واژه حقوق برابر شهروندان ندارند و برای همین فکر می‌کنند حکومت یک چیزی است که به قشر مذهبی و نگاه خاصی از مذهب داده شده که حق خودشان می‌دانند.

وی افزود: یعنی تمام ارکان دولت و نهادهای تصمیم‌گیر، تمام امکانات باید در اختیار آن‌ها باشد تا هرگونه خواستند از آن استفاده کنند، هرگونه تجارتی انجام دهند، هر پستی بگیرند و بقیه مردم را محروم کنند و فکر می‌کنند حقشان همین است و بعد هم حرف عجیب و غریب می‌زنند که می‌خواهیم مردم را اکرام کنیم. لازم نیست مردم را اکرام کنید. شما حقوق مردم را بدهید. برخی فکر می‌کنند افرادی از طبقات بالای خاصی هستند که طبقه برگزیده و نماینده خداوند هستند که حق حاکمیت برای آن‌هاست و به مردم دیگر منت بگذارند و اکرامشان کنند. این نگاه در قرون پیش از قرون وسطی هم وجود نداشته و نگاه غلطی است.

زیدآبادی در ادامه افزود: بنابراین امکانات، پرستیژ، منزلت، قدرت، ثروت و هیچ چیز دیگری هم درست توزیع نمی‌شود. مردم تحت فشار قرار دارند و نادیده گرفته شدند و از این مساله ناراحت هستند. حالا برخی از مقامات سعی می‌کنند از خودشان تواضع نشان دهند اما این جبران‌کننده مشکل معرفتی آن‌ها نیست.

کشور در حال تهی شدن است

وی تصریح کرد: دستگاه دولت و وزرا را نگاه کنید. این افراد باید برآیند نوع نگاه و گرایش عمومی در سطح جامعه باشند و کل جامعه را نمایندگی کنند اما این افراد به دو تا سه حزب کوچک با گرایش تند و افراطی با حق ویژه منحصر شدند.

یکسری از وزرا روی چه حساب و کتابی وزارت گرفتند؟ نه در حوزه خودشان کارشناس هستند، نه در جمع کارشناسان مقبولیت دارند و نه توانایی لازم را دارند. اینگونه که نمی‌شود. بقیه استعدادهای جامعه یا منزوی‌اند، نادیده گرفته می‌شوند یا تشویق به مهاجرت می‌شوند و حتی خودشان از کشور می‌روند. متاسفانه کشور در حال تهی شدن است و این نگاه مشکل‌دار باید تغییر کند.

زیدآبادی در پاسخ به این سوال که راه دلجویی از مردم چیست، گفت: اصلا بحث دلجویی نیست. به طور مثال دعوای دو فرد نیست که نسبت به آن بی حرمتی شده که حالا بروید از دلش در بیاورید. نگاه دولت باید عوض شود و متناسب با آن تغییرات عینی صورت بگیرد و مردم احساس تاثیرگذاری، قدرت و احساس مشارکت کنند که این موضوع باید از راه‌های مختلف صورت بگیرد.

دولت مسئول اعتقادات، دیانت و اخلاق مردم نیست

زیدآبادی تصریح کرد: فکر کنم دلجویی در این است که به خانواده مهسا امینی‌ها زنگ بزنیم. البته این تماس تلفنی کار درست و خوبی بود اما باید ساز و کاری انجام شود تا دوباره این اتفاقات تکرار نشود. ببینید مردم چرا از این حادثه به این شکل خشمگین شدند. چه کار به زندگی خصوصی مردم و سطح پوششان داریم که بخواهیم در این موضع ببینیم که خودمان کامل هستیم و بقیه ناقص و ما باید این افراد را ارشاد و هدایت کنیم.

وی افزود: اصلا مگر دولت در این موقعیت است که ارشاد و هدایت کند؟ اگر قرار است این کار هم انجام شود توسط مرجعیت‌های حوزه‌های خارج از دولت است. دولت باید کارگزار باشد، نظم و امنیت را تامین کند. زمینه‌های رشد اقتصادی و امکانات زیربنایی را فراهم کند. دولت مسئول اعتقادات، دیانت و اخلاق مردم نیست و کانون‌های دیگری باید این کارها را انجام دهند. خودشان توانایی و صلاحیت این کار را ندارند و بقیه افراد هم که توانایی این کار را داشتند از کار کنار گذاشتند. به طور مثال دکتر سروش در این کشور اعتقاداتی داشت و خیلی از اخلاقیات دینی را ترویج می‌کرد و به بازتولید آن کمک می‌کرد اما این افراد را کنار گذاشتند و حالا می‌خواهند مردم را با زور هدایت کنند.

بخشی از حاکمیت فکر می‌کند غیر از خودی‌ها  بقیه مردم حق و حقوقی ندارند

زیدآبادی در پاسخ به این سوال که چقدر ضرورت دارد تا قانون برگزاری تجمعات برای همیشه تعیین تکلیف شود. با توجه به اینکه ما در اصل ۲۷ قانون اساسی برگزاری تجمعات بدون اسلحه را داریم، اما چرا تا به حال به این قانون بی توجهی شده است. علاوه بر آنکه یک جناح خیلی راحت تجمع اعتراضی برگزار می‌کنند اما این اجازه به جناح مقابل داده نمی‌شود تحلیل شما در این مورد چیست، گفت: این موضوع هم در همان نگاه بنیادی تبعیض آمیز ریشه دارد. بخشی از حاکمیت فکر می‌کند قدرت، منزلت و ثروت برای بخشی از خودی‌ها و طرفداران خودش است که فعال مایشاء هستند که بخواهند تظاهرات کنند. بقیه مردم اصلا حق و حقوقی ندارند. مانند آن که حق تشکیل حزب نداشته باشیم، حق کاندیداتوری نداشته باشیم، حق مشارکت در نهادهای تصمیم‌گیری نداشته باشیم و به همین دلیل حق اعتراض هم قائل نمی‌شوند.

وی افزود: بنابراین اگر گفتند که حق اعتراض باید حل شود، باید از طریق احقاق دیگر حقوق مردم نیز همراه باشد. باید زمینه این نوع اعتراضات در جامعه را از بین ببرید، وقتی هم کسی معترض است بتواند اعتراضات مسالمت آمیز انجام شود. سیستم چیزی درست کرده که نمی‌دانند اصل مشکل کجاست و آن را به چه شکلی حل کنند. مشکلات را فرافکنی می‌کنند یک دوره به اصلاح طلبان، یک دوره به اعتدال گرایان، یک دوره به براندازان یک دوره به خارج و به هرکس دیگر نسبت می‌دهند و نمی‌خواهند مسئله را ریشه یابی کنند.

برخی دائم می‌خواهند بگویند  برخی شعارها توهین‌آمیز و در فضای خشم و عصیان بود

زیدآبادی مطرح کرد: حالا نسل جدید که آمده، خواسته‌های زیادی دارند. نسلی هستند که خودشان را سوخته و محروم می‌دانند و می‌خواهند سبک زندگیشان به رسمیت شناخته شود و فشار از روی آن‌ها برداشته شود، مورد احترام قرار بگیرند و فرصت شغلی در انتظارشان باشد. با توجه به اینکه در ایران معمولا آموزش سیاسی داده نمی‌شود، جامعه را کاملا غیر سیاسی کردند و در این اعتراضات صورت بندی انضباط سیاسی را رعایت نمی‌کند. حرف تند و شعارهای بد داده می‌شود. برخی شعارها واقعا توهین آمیز و در فضای خشم و عصیان بوده که این چیزها عادی است. اما به هر حال این نسل می‌خواهد دیده شود.

نسل جدید می‌خواهند سبک زندگی‌شان به رسمیت شناخته شود

زیدآبادی تصریح کرد: نسل جدید نسلی هستند که خودشان را سوخته و محروم می‌دانند و می‌خواهند سبک زندگیشان به رسمیت شناخته شود و فشار از روی آن‌ها برداشته شود، مورد احترام قرار بگیرند و فرصت شغلی در انتظارشان باشد.

برخورد با چوب و چماق؛ واکنش بعدی  این نسل را تندتر می‌کند

وی افزود: اگر با این نسل با چوب و چماق برخورد شود، واکنش بعدی آن قطعا ابعاد تندتری پیدا می‌کند. زیرا آدمیزاد را نمی‌توانید منع کرده و اراده‌اش را نادیده بگیرید. هرجوری باشد عصیان می‌کند. راهش این است که سیستم نگاهش را عوض کند. راه شکل گیری احزاب و فعالیت مدنی و فضای دانشگاه‌ها را باز کند. بنابراین این وضعیت قابل ادامه دادن نیست و اگر می‌خواهند کشور آرام شود باید در رفتار خود تجدیدنظر کنند و اگر نخواهند این کارها را انجام دهند همیشه با این مشکلات مواجه خواهند بود و روز به روز هم تشدید می‌شود.