محبوبه ولی

آیا فرمایشات رهبری برای دومین بار درباره حرمت اهانت و هتاکی بر بهارستان کارگر خواهد افتاد؟ مسیح مهاجری دیروز در سرمقاله روزنامه جمهوری اسلامی نوشت: «این، دومین بار است که رهبری در عمر 5 ماهه مجلس یازدهم، نمایندگان این مجلس را مورد عتاب قرار داده و روش بعضی از آنها را حرام شرعی اعلام می‌کنند. سؤال این است؛ افرادی که مکرراً مرتکب حرام شرعی می‌شوند و به توصیه رهبری هم عمل نمی‌کنند، چگونه صلاحیت حضور در مجلس را دارند؟ و چگونه خود را انقلابی می‌دانند؟»

تهدید تندروها بیش از هر چیز مربوط به موضع روحانی در خصوص «مذاکره» است؛ در حالی که تقریبا تمام سیاسیون در ایران می‌دانند که رئیس‌جمهور در سلسله مراتب تصمیم‌گیری درباره «مذاکره» با یک کشور خارجی، آن هم آمریکا تقریبا در آخر صف ایستاده است

او ادامه داد: «رئیس‌جمهور، چیزی برخلاف اسلام نگفت بلکه همان نرمش قهرمانانه موردنظر و عمل رهبری را در پرتو سیره امام حسن مجتبی علیه‌السلام تفسیر کرد. کسانی که این تفسیر را قبول ندارند می‌توانند آن را بدون توسل به اهانت و تهدید با تکیه بر منطق و استدلال رد کنند نه اینکه با انتشار کلیپ‌هایی در فضای مجازی، رئیس‌جمهور را به معاویه تشبیه نمایند و فحاشان را عمارهای زمان بنامند!»

رفتارهایی که مسیح مهاجری به آنها اشاره کرده باعث شد که مقام معظم رهبری، پس از چهار ماه از دیدار ویدئویی که با نمایندگان مجلس یازدهم داشتند، بار دیگر تکرار کنند که «ممکن است انتقاد درستی داشته باشید، انتقاد کنید اشکالی ندارد؛ اما انتقاد با اهانت و هتک حرمت متفاوت است اینگونه رفتارها و هتک حرمت، روش آمریکایی‌ها است.»

«رهبری خود را سپر بلای رئیس‌جمهور کردند»

اما آیا این توصیه دوباره، مانع از تکرار چنین رفتارهایی می‌شود؟ گرچه اصولگرایان تندرو فعلا شمشیرهایشان را غلاف کرده‌اند، اما از برخی نطق‌ها چنین برمی‌آید که منش آنها همچنان به قوت خود باقی است.

حجت‌الاسلام محمدتقی نقدعلی، نماینده خمینی‌شهر دیروز در نطق میان‌دستور خود در مجلس تاکید کرد که رهبری خود را سپر بلای رئیس‌جمهور کردند و در واکنش به توصیه‌های مقام معظم رهبری در خصوص عدم توهین به رئیس‌جمهور، گفت: «اماما ما به امر شما تمکین می‌کنیم، اما به رئیس‌جمهور می‌گوییم اگر توهین به شما ممنوع است، توهین به ساحت مقدس معصومین به طریق اولی ممنوع‌تر است پس بیایید اکنون که مورد مهر و عطوفت امام جامعه قرار گرفتید، دست از حاشیه‌سازی و تحریف بردارید.»

این اظهارات حاکی از آن است که آنها صرفا به حرمت توصیه مقام معظم رهبری، دست از اهانت‌های تند خود کشیده‌اند، اما همچنان با برق شمشیرهایشان روحانی را تهدید می‌کنند. تهدید آنها نیز بیش از هر چیز مربوط به موضع روحانی درخصوص صلح و مذاکره است، در حالی که تقریبا تمام سیاسیون در ایران می‌دانند که رئیس‌جمهور در سلسله مراتب تصمیم‌گیری درباره صلح و مذاکره با یک کشور خارجی، آن هم آمریکا تقریبا در آخر صف است.

در این باره می‌توان به گفتگوی دیروز محمدرضا باهنر، دبیرکل جامعه اسلامی مهندسین و از اصولگرایان باسابقه با خبرگزاری ایلنا اشاره کرد. او در بخشی از این گفتگو تصریح کرد: «در سیاست خارجی اینکه با چه کشوری ارتباط داشته باشیم جزو اختیارات رئیس‌جمهور نیست. رئیس‌جمهور عضو شورای عالی امنیت ملی است و شورای امنیت ملی با ترکیب مشخص شده‌اش در قانون اساسی در این مورد تصمیم‌گیری می‌کند، البته بعد از آن مصوبات شورای امنیت ملی باید به تایید رهبری برسد و بعد لازم‌الاجرا می‌شود.»

جالب آنکه قالیباف در واکنش به سخنان مقام معظم رهبری درخصوص حرمت اهانت به رئیس‌جمهور؛ اشاره‌ای به قبح رفتار همکارانش در بهارستان نکرده و صرفا اکتفا کرده به اینکه بگوید «نمایندگان گلایه‌ها را در سینه خود محفوظ می‌دارند»؛ پنداری که طرح این گلایه‌ها، تنها از راه هتاکی و پرده‌دری می‌گذرد

رئیسی که رئیس نیست

گرچه نمایندگان مجلس اصولگرا می‌دانند که برجام و موضوع مذاکره با آمریکا، فیلتر شورای عالی امنیت ملی و تایید مقام معظم رهبری را پشت سر گذاشته اما باز هم طعن و لعن آنها بابت برجام و شرایط موجود به سوی روحانی روان است.

در این میان بسیاری از محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس به عنوان اهرمی انتظار دارند که ترمز تندروها در بهارستان را بکشد و جلو هتاکی‌ها را بگیرد. قالیباف اما به نظر می‌رسد در این زمینه نیز مدیریت موفقی از خود نشان نداده است و بر دامنه انتقاداتی که به او وارد می‌شود، افزوده است.

غلامحسین کرباسچی، دبیر کل حزب کارگزاران سازندگی در روزنامه ایران نوشت: «وقتی در مجلس شورای اسلامی رئیس‌جمهور کشور از ناحیه نماینده‌ای «لعنت» می‌شود، نمی‌شود انتظار داشت که لااقل مدیریت مجلس حداقل عکس‌العملی از خود نشان دهد و چهره رضایت تلویحی از مجلس به بیرون منتقل نشود؟ اگر این اهانت و هتک حرمت به تعبیر رهبری عمل حرام است که هست، کسانی که با شعار تعهد به اصول و خط مشی رهبری آرای مردم را کسب کردند و قطعاً بارها در این سال‌ها اظهارات صریح را در این زمینه به یاد دارند، نباید موضعی بگیرند؟»

نمایندگان گلایه‌ها را در سینه محفوظ می‌دارند

قالیباف دیروز اما سعی کرد از موضع انفعال خود کمی فاصله بگیرد و واکنشی نصفه نیمه به اهانت‌هایی که از تریبون مجلس به رئیس دولت شد، نشان دهد. او پس از اشاره به اظهارات مقام معظم رهبری و آرزو برای تاسی از پیامبر اسلامی برای رعایت اخلاق، گفت: «اطمینان دارم که همه نمایندگان مجلس شورای اسلامی از این پس حرف‌هایی که مردم به آنها می‌زنند و گلایه‌های مردم از مسئولان اجرایی را در سینه خود محفوظ می‌دارند و آن را به تلاش برای به حرکت در آوردن چرخ‌های اقدام در همه بخش‌های اجرایی کشور با اولویت مسائل اقتصادی، استفاده از ظرفیت‌های قانونی و نظارتی مجلس شورای اسلامی تبدیل می‌کنند و دولت را از طریق نقد صریح و دلسوزانه، نظارت و کنترل بر بودجه و اجرای قوانینی که معطل مانده است یا خلاف قانون عمل می‌شود به مجلس و مردم پاسخگو می‌کنند.»

جالب آنکه قالیباف در اظهارات خود اشاره‌ای به قبح رفتار همکارانش در بهارستان نکرده و صرفا اکتفا کرده به اینکه بگوید «نمایندگان گلایه‌ها را در سینه خود محفوظ می‌دارند»؛ پنداری که طرح این گلایه‌ها، تنها از راه هتاکی و پرده‌دری می‌گذرد.

در بر همان پاشنه خواهد چرخید

از سوی دیگر این واکنش مبهم و باتاخیر رئیس مجلس در حالی است که خود او نیز نتوانسته ارتباط موثر و بدون حاشیه‌ای با دولت برقرار کند. همین چند وقت پیش بازدید سرزده او از بخش بیماران کرونایی بیمارستان امام خمینی(ره) که در پی آن دولت جلسه سران قوا را لغو کرد، حاشیه‌ساز شد و البته منجر به هتاکی‌های تازه نمایندگان در مجلس و اصولگرایان فضای مجازی به رئیس دولت شد.

در چنین شرایطی به نظر می‌رسد خود قالیباف نیز از ایجاد یک ارتباط سازنده میان دو قوه عاجز مانده است، چه رسد به اینکه بتواند جلوی ترکتازی همکاران تندروی خود را بگیرد.

بدین ترتیب هیچ بعید نیست که تا پایان دولت دوازدهم، رهبر انقلاب اسلامی باز هم ناگزیر از طرح تذکرات لازم در خصوص «اخلاق» و «آداب سیاست‌ورزی» به نمایندگان اصولگرا شوند!