یک فعال صنفی:
خیری از تامین اجتماعی به بازنشستگان و بیمه‌شدگان نمی‌رسد
موضوع خرید خدمات بیمه تکمیلی توسط تامین اجتماعی و بیمه‌شدگان این سازمان، از محوری‌ترین مشکلات این صندوق است که هرچه زمان می‌گذرد، بحران آن بیش از پیش آشکار می‌شود.
به گزارش ایلنا، اخیرا «شهرام غفاری» معاون درمان تامین اجتماعی، ضمن انتقاد از اتکای تامین اجتماعی و بیمه‌شدگان شاغل و مستمری‌بگیر به بیمه تکمیلی گفته «کسی که خودش نانوایی دارد نباید به خرید نان از جای دیگر اقدام کند!». این اظهارات به منزله کفایت درمان در مراکز ملکی تامین اجتماعی و درمان غیرمستقیم مراکز طرف قرارداد بدون نیاز به بیمه تکمیلی است در حالی‌که کمیت و کیفیت درمان مراکز ملکی و مراکز درمانی طرف قرارداد تامین اجتماعی به هیچ وجه کافی نیست و بازنشستگان با وجود بیمه تکمیلی بازهم بخش قابل توجهی از هزینه‌های درمان را از جیب می‌پردازند.
«مهرداد دارانی» کارشناس حوزه تامین اجتماعی در این باره می‌گوید: حرف اصلی معاون درمان تامین اجتماعی، حرف بازنشستگان و کارگران نیز هست. در واقع این حرف آرزوی بازنشسته و کارگر تحت پوشش تامین اجتماعی است و روی کاغذ هم قرار بوده تا صرفاً مراکز درمان ملکی تامین اجتماعی، با ارائه خدمات رایگان، کفایت لازم را در ارائه همه بخش‌های خدمات درمانی داشته باشند. با این وجود واقعیت چیزی است که با این سخن، تطابق ندارد.
وی افزود: هر سال بودجه‌ای ناکافی به درمان تامین اجتماعی اختصاص داده شده که جوابگوی ۴ میلیون نفر از ۴۰ میلیون نفر بیمه‌شدگان تامین اجتماعی (یعنی ۱۰درصد افراد تحت پوشش) نیز نیست. اگر نیاز جامعه هدف بیمه‌شده توسط ۴۰۰ مرکز ملکی تامین اجتماعی رفع می‌شد، هیچ بازنشسته‌ای هزینه قابل توجه به عنوان حق بیمه تکمیلی از حقوق و مستمری خود نمی‌داد. او ادامه داد: بازنشسته از روی اضطرار بیمه تکمیلی را انتخاب کرده است. این اضطرار ناشی از آن است که برای درمان‌های جزئی گاه تا یک ماه و برای عمل جراحی گاه تا شش ماه بیمار باید در انتظار نوبت باشند. گاه برای یک فرآیند کشیدن یا ترمیم دندان، بازنشسته‌ای در سنین بالا باید بیش از دو ماه درد تحمل می‌کند. به همین دلیل تامین اجتماعی در سال‌های اخیر بیشتر به دنبال خرید خدمت درمان از سایر مراکز است. البته مسئولان باید در تریبون‌ها شعارهایی مبنی بر حفظ درمان رایگان ملکی بدهند اما آنچه در عمل سیاست‌گذاری می‌کنند، توسعه درمان پولی است.
دارانی تصریح کرد: سال‌ها قبل به تامین اجتماعی پیشنهاد دادیم که همین میزان پولی که سالانه به بیمه‌گذار تکمیلی پرداخت می‌کنید را از حقوق شاغل و بازنشسته و سهم دولت کسر کرده و یک صندوق جدید تشکیل دهید. این صندوق می‌تواند به صورت کنسرسیوم باشد و از شیوه‌های شرکتی برای حفظ ارزش پول استفاده کرده و خود تامین اجتماعی خریدار خدمت درمان شود. در شرایط فعلی بیمه تکمیلی به این شکل، همه را ناراضی کرده است.
این کارشناس حوزه تامین اجتماعی گفت: محاسبات اکچوئری دانشگاه تربیت مدرس که ناشی از محاسبه آینده‌نگرانه میزان کاهش ضریب پشتیبانی و کاهش موالید جدید و افزایش پیری جمعیت و بازنشستگان است، نشان می‌دهد در سال ۱۴۲۰ حداقل یک چهارم (۲۵درصد) حق بیمه دریافتی تامین اجتماعی باید به بخش درمان اختصاص یابد. این در شرایطی است که انواع بیماری‌ها و سطح سلامت عمومی جامعه در همین سطح بماند! در حالی‌که همین حالا تمام حق بیمه دریافتی صرف پرداخت مستمری بازنشستگان می‌شود و درآمدهای شرکت‌های تامین اجتماعی نیز کفایت بخش اندکی از درمان تامین اجتماعی را هم نمی‌دهد.
وی بیان کرد: در هیچ کشوری از دنیا، سازمان بیمه‌گر خود متکفل تولید خدمات درمانی به صورت مستقیم نیست و بار اضافه نمی‌کشد. چه اینکه درمان هر روز گران‌تر می‌شود و از زمان حذف ارز ترجیحی، روند گرانی خدمات درمان تشدید شده است.
این فعال حقوق بازنشستگان در پایان تاکید کرد: وقتی بازنشستگان چندماه در صف می‌مانند و مراکز ملکی شلوغ و با کمبود پرسنل درمانی مواجه هستند، قطعاً خدمت با کیفیتی در این مراکز در قیاس با مراکز غیرملکی مشمول بیمه تکمیلی ارائه نمی‌شود. چون هرچه فشار زمانی و فشار کاری بیشتر شده و روند درمان طولانی‌تر شود، با بهترین تجهیزات نیز خدمات کم‌کیفیت‌تری ارائه می‌شود لذا در شرایط فعلی، این ادعا که «ما خودمان نانوایی (مراکز ملکی) داریم و نیازی به خرید نان (درمان از مراکز غیرملکی و بیمه تکمیلی) نداریم»، ادعایی
گزاف است!
دیدگاه تان را بنویسید