ویرانی تنها محصول تعدیل اقتصادی بوده است

یک فعال کارگری بر لزوم حمایت از صندوق‌های بازنشستگی و موجودیت مستقل آنها تاکید کرد. به گفته او سیاست «تعدیل» می‌تواند صندوق‌ها را زمین بزند.

ناصر آقاجری می‌گوید: بازنشسته امروز دردهای زیادی دارد. به دلیل بیکاری در جامعه، فرزندان تحصیل‌کرده هنوز مستقل نشده‌اند و بخشی از مصرف‌کنندگان حقوق ناچیز بازنشسته‌اند. برخی از نخبگان هم با فروش هست و نیست زندگی خانواده‌شان به مهاجرت رفته‌اند.

وی ادامه می‌دهد: از سوی دیگر، دولت وابسته به قوانین بازار به اصطلاح آزاد، برای کسب درآمد، به ایجاد نوسان در بازار ارز می‌پردازد تا نقدینگی بیشتر در اختیار داشته باشد و متاسفانه این شیوه برایش تبدیل به یک منبع درآمد شده است. با این سیاست‌های اقتصادی، تورم ابعادی نجومی می‌یابد و پول ملی بی‌ارزش می‌شود. سقوط پول کشور، ارزش حداقل حقوق بازنشسته را به شدت کاهش می‌دهد و لاجرم خانواده‌های عریض و طویل وابسته به بازنشستگان، به روز سیاه می‌افتند.

به گفته آقاجری، هیچ‌کدام از این وقایع که باعث شدت گرفتن بحران اجتماعی می‌شوند، از نظر نظام تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی و رهبران وابسته به این مناسبات، ارزش بررسی ندارند.

وی ادامه می‌دهد: دولت و مسئولان فرادستی، هنوز به دنبال کاربری کردن مناسباتی اقتصادی تعدیل ساختاری و خصوصی‌سازی هستند؛ همان مناسباتی که 30 سال است هر روز بیشتر جامعه را در بحرانی شدیدتر فرومی‌برد. آقاجری ادامه می‌دهد: اعتراض‌های پیگیر بازنشستگان به سیاست‌های کلان اقتصادی، این مناسبات و اصول حاکم بر آن را نشانه رفته است زیرا این مناسبات تحمیلی صندوق بین‌المللی پول، نه فقط در ایران بلکه در هر جای جهان کاربردی شده، تنها ویرانی ساختار اجتماعی - اقتصادی را عملی کرده ولی گویا آقایان تصور می‌کنند ایران یک استثناست و امداد غیبی آنها را از بحران بیرون خواهد کشید! این فعال کارگری در پایان حمایت همه‌جانبه از صندوق‌های بازنشستگی را یکی از راهکارهای نجات می‌داند، چرا که به گفته او، صندوق‌ها تنها مایملک باارزش نیروی کار هستند و اگر این صندوق‌ها بیش از این زمین بخورند، حیات طبقه کارگر به مخاطره می‌افتد. به همین دلیل است که اعتقاد دارد شاغلان و بازنشستگان باید با اتحاد و کنشگری همبسته از طریق تشکل‌های مستقل، از موجودیت مستقل صندوق‌ها دفاع کنند.