پیش‌‌بینی پایگاه خبری امنیت دفاعی آسیا:
تحرکات نظامی آمریکا در کارائیب، مقدمه‌چینی برای جنگ با ونزوئلا است
ایالات متحده یک گروه ضربت دریایی را به جنوب دریای کارائیب اعزام کرده و این ناوگروه مستقیما در سواحل ونزوئلا مستقر شده است؛ اقدامی که به یکی از مهمترین استقرارهای ایالات متحده در نیمکره غربی در دهه‌های اخیر تبدیل شده است. یک پایگاه خبری نظامی آسیایی در گزارشی در این خصوص می‌نویسد: این گروه ویژه شامل سه ناوشکن «یواس‌اس گرولی»، «یواس اس جیسون دانهام» و «یواس‌اس سامسون» است که به برخی از پیشرفته‌ترین سیستم‌های دفاع هوایی، دفاع موشکی بالستیک و جنگ ضد زیردریایی در جهان مجهز است. یک گروه آماده به رزم آبی-خاکی با محوریت ناوهای جنگی یواس‌اس «ایوو جیما»، «یواس‌اس سن آنتونیو» و «یواس‌اس فورت لادردیل» این ناوشکن‌ها را همراهی می‌کند که حدود ۴۰۰۰ تا ۴۵۰۰ پرسنل آمریکایی، از جمله یک واحد اعزامی تفنگداران دریایی تقویت شده با حدود ۲۲۰۰ تفنگدار دریایی آماده به رزم را
حمل می‌کنند.
دیگر تجهیزاتی که در این ناوگروه هستند شامل هواپیمای نظارتی دریایی P-۸A Poseidon است که برای شناسایی دوربرد، جنگ ضد زیردریایی و اطلاعات الکترونیکی طراحی شده است و همچنین حداقل یک زیردریایی تهاجمی هسته‌ای که گمان می‌رود مخفیانه در آب‌های بین‌المللی نزدیک ونزوئلا فعالیت می‌کند، در این ماجراجویی همراه ارتش آمریکاست. استقرار این ناوگروه در آب‌های نزدیک به ونزوئلا که به عنوان مقابله با قاچاق مواد مخدر اعزام شده، توجیهی از سوی واشنگتن برای واکنشی مستقیم به عملیات کارتل‌های مواد مخدر به ویژه کارتل ونزوئلایی «ترن دو آراگوآ» و کارتل مکزیکی «سینالوآ» است که به ادعای آمریکا، بحران فنتانیل در آمریکا را دامن می‌زنند.
با این حال، مقیاس، دامنه و سمبل این ماموریت بسیار فراتر از ممنوعیت مقابله با مواد مخدر است و سوالات جدی را در مورد اینکه آیا هدف واقعی تضعیف یا حتی سرنگونی دولت نیکولاس مادورو، رئیس جمهور ونزوئلا است، مطرح می‌کند. طبق گزارش وبگاه DEFENCE SECURITY ASIA که در مالزی مستقر است، این سه ناوشکن، قابلیت‌های دفاعی موشکی، هوایی و سطحی قدرتمندی را برای نیروی دریایی ایالات متحده فراهم می‌کنند و هر ناو بیش از ۹۰ سکوی پرتاب عمودی برای موشک‌های کروز تاماهاوک، موشک‌های رهگیر استاندارد میسل و سلاح‌های ضد زیردریایی حمل می‌کند. بخش آبی-خاکی، که حول ناو هواپیمابر «یواس‌اس ایوو جیما» متمرکز است، می‌تواند تفنگداران دریایی را برای ماموریت‌های اعزامی از حمله به زیرساخت‌های «کارتل‌های مواد مخدر» گرفته تا حملات آبی-خاکی به نیروهای متخاصم، به ساحل
اعزام کند.
هواپیماهای پی- 8 دامنه نظارت این گروه ویژه را تا اعماق حوزه کارائیب گسترش می‌دهند و مسیرهای قاچاق، پدافند هوایی ونزوئلا و پروازهای پشتیبانی احتمالی روسیه یا ایران به داخل این کشور را زیر نظر دارند. استقرار یک زیردریایی تهاجمی بُعد دیگری به این ماجرا می‌بخشد و به واشنگتن قابلیت‌های حمله پنهانی و نظارتی می‌دهد، ضمن اینکه این سیگنال را به کاراکاس می‌فرستد که نیروهای آمریکایی می‌توانند با مصونیت در سراسر مسیرهای دریایی ونزوئلا فعالیت کنند. چنین نیروی چندلایه‌ای که ترکیبی از نیروهای رزمی سطحی، کشتی‌های تهاجمی آبی-خاکی، تفنگداران دریایی، پشتیبانی زیردریایی و نظارت در ارتفاع بالا است، به ندرت صرفا و فقط برای گشت‌های مبارزه با مواد مخدر استفاده می‌شود و همین مساله نشان دهنده اهداف ژئوپلیتیکی گسترده‌تر آمریکا در
منطقه است.
کاخ سفید تاکید دارد که هدف اصلی این استقرار، توقف عملیات کارتل‌های مواد مخدر آمریکای لاتین به ویژه آنهایی هستند که به وارد کردن کوکائین و فنتالین به ایالات متحده متهم هستند. مقام‌های آمریکایی به ضبط محموله‌های گسترده‌ای از جمله ۳۵۰۰ کیلوگرم کوکائین در نزدیکی جزایر «گالاپاگوس» توسط گارد ساحلی ایالات متحده اشاره و آن را به توجیهی برای حضور قوی‌تر دریایی در کارائیب تبدیل کرده‌اند.
آن‌ها مدعی هستند که «ونزوئلا گره اصلی تجارت مواد مخدر است و به اپیدمی فنتانیل که هر روز آمریکایی‌ها را می‌کشد، دامن می‌زند». با طبقه‌بندی گروه‌هایی مانند «ترن د آراگوآ»، ام‌اس-۱۳» و ۶ کارتل مکزیکی به عنوان سازمان‌های تروریستی خارجی، دولت آمریکا راه را برای استفاده تهاجمی‌تر از تجهیزات نظامی تحت نظارت «مبارزه با تروریسم» هموار کرده است. این نیروی ویژه دریایی، وظیفه گشت‌زنی دریایی، رهگیری کشتی‌های مظنون به قاچاق، جمع‌آوری اطلاعات در مورد مسیرهای قاچاق و احتمالاً انجام حملات دقیق علیه زیرساخت‌های مرتبط با کارتل‌ها را بر عهده دارد. حضور تفنگداران دریایی نشان‌دهنده احتمال حمله به اردوگاه‌های کارتل‌ها یا مراکز ساحلی است، در صورتی که عملیات فراتر از نظارت و ممنوعیت گسترش یابد.
با وجود اینکه واشنگتن این استقرار را به عنوان مبارزه با مواد مخدر مطرح می‌کند، حضور هزاران تفنگدار دریایی، ناوشکن‌های مسلح به موشک کروز و یک زیردریایی هسته‌ای شرایط را برای افزایش بالقوه تنش فراهم می‌کند. طبق این گزارش، اقدام نظامی مستقیم برای کنار زدن مادورو خطراتی جدی به همراه دارد که شامل نقض قانون بین‌الملل، پسرفت جدی منطقه و پتانسیل برای ناآرامی بیشتر در ونزوئلاست.
بحران پناهندگان می‌تواند به کشورهای همسایه کلمبیا، برزیل و کارائیب سرایت کند، اقتصادهای شکننده را تحت الشعاع قرار دهد و منطقه را بی‌ثبات کند.
دیدگاه تان را بنویسید