مریم علامه‌زاده

وزرای امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهور فرانسه در تلاش هستند تا او را از برگزاری رفراندوم در سال جاری میلادی منصرف کنند.

خبرگزاری بلومبرگ در گزارشی نوشت: هفته گذشته ماکرون ایده برگزاری رفراندوم هم‌زمان با انتخابات اتحادیه اروپا که 26 ماه می سال جاری (پنج خرداد 1398) برگزار می‌شود را مطرح کرد تا در این رفراندوم از رأی‌دهندگان فرانسوی برای اصلاحاتی که وی قصد دارد در مقابل جلیقه زردها اعمال کند، تأیید بگیرد. ژان ایو لو دریان روز دوشنبه (پانزدهم بهمن ماه) هشدار داد مسائل داخلی را با رأی‌گیری اتحادیه اروپا ترکیب نکند. وی در مصاحبه‌ای رادیویی با شبکه فرانس اینتر گفت: مسائل اروپا برای خودش کافی است.

جرارد دارمانیان، وزیر بودجه فرانسه در یک مصاحبه با روزنامه له پاریسین که روز دوشنبه منتشر شد گفت: این تنها راهکار نیست که به تمرکز دولت منجر می‌شود. ناتالی لیوزیو وزیر روابط اتحادیه اروپا روز یکشنبه گفت: اختلاط رفراندوم با رأی‌گیری اتحادیه می‌تواند منجر به سد راه و عدم شفافیت در انتقال پیام کمپین شود.

ماکرون در حال برگزاری جلسات پرسش و پاسخ با مردم در سراسر کشور است و تلاش دارد رأی‌دهندگان را مجاب کند که وی از دل‌نگرانی‌های مردم آگاه است. فرانسه تا‌کنون هیچ‌وقت همه‌پرسی را هم‌زمان با رأی‌گیری‌های اتحادیه اروپا برگزار نکرده است. رفراندوم‌های اخیر به رهبران اتحادیه ثابت کرد همه‌پرسی خسارات سیاسی و آسیب برای اساس کشورهای عضو به همراه داشته است. دیوید کامرون، نخست‌وزیر پیشین انگلیس در ماه ژوئن (خرداد - تیر) سال 2016، صبح روز بعد از همه‌پرسی برگزیت مجبور به استعفا شد و بعد از او، ترزا می، نخست‌وزیر کنونی برگزیت همچنان در حال کشمکش برای ایجاد طرح اولیه خروج بریتانیا از اتحادیه بعد از رفراندوم است.

ماتئو رنزی، نخست‌وزیر اسبق ایتالیا نیز در همان سال به دنبال برگزاری همه‌پرسی بر سر قانون اساسی کشور مجبور به استعفا شد و شاهد فروپاشی حزب چپ‌ میانه خود تحت عنوان حزب دموکراتیک در سال گذشته بود که پس‌ازآن ائتلاف متشکل از چپ و راست پوپولیست قدرت را در دست گرفت. فیلیپه ژاوین، یک قانون‌گذار اتحادیه اروپا عضو بدنه جمهوری‌خواهان مخالف گفت: اگر ماکرون این رفراندوم را برگزار کرد و در آن مغلوب شد، باید عواقب آن را بپذیرد و از سمت خود کناره بگیرد. شهروندان فرانسوی که در اعتراضات سراسری علیه افزایش مالیات سوخت از روز ۱۷ نوامبر (26 آبان ماه) در خیابان‌ها و بزرگراه‌های شهرهای مختلف فرانسه شرکت می‌کنند خود را جلیقه زرد نام نهاده‌اند. جلیقه زرد، جلیقه‌ای به رنگ زرد شبرنگ است که طبق قوانین راهنمایی و رانندگی در فرانسه هر خودرو باید به آن مجهز باشد. در صورت نقص فنی و توقف خودرو در میان بزرگراه، صاحب خودرو باید جلیقه زرد رنگ را بر تن کند. جلیقه زردها بیشتر شهروندانی هستند که با وجود کار و درآمد، در گذران زندگی و معاش به مشکل برمی‌خورند. کارمندان، کارگران و خانواده‌هایی که در حومه شهرهای بزرگ یا مناطق روستایی زندگی می‌کنند و برای رفت و آمد و زندگی روزمره به خودروی شخصی وابسته هستند. با وجود گذشته بیش از دو ماه از این اعتراضات، هر شنبه شورش‌های پراکنده‌ای در فرانسه شکل می‌گیرد.