شگرد انتخاباتی صهیونیست‌ها؛
رأی را با خون بخر
سیدمحمد میرزامحمدزاده
چند ماهی بیشتر تا انتخابات صهیونیست‌ها نمانده است، احزاب چپ و راست اسرائیل که باید بر اساس آرا دولت ائتلافی متشکل از 120 کرسی را تشکیل دهند، به تقابلی آشکار پرداخته‌اند. حزب کار به‌عنوان قدیمی‌ترین حزب چپ‌گرای اسرائیل که اکنون تنها 19 کرسی را در اختیار دارد، در بدترین شرایط خود طی 16 سال گذشته به سر می‌برد و حرفش کمتر از قبل خریدار دارد.
اوضاع به‌گونه‌ای پیش رفته است که چپ بودن در نظام سیاسی صهیونیست‌ها بیشتر یک ناشزا محسوب می‌شود تا ژست سیاسی. بااین‌حال برخی معتقدند مردم همچنان افکار چپ را ترجیح می‌دهند و درعین‌حال به احزاب راست یا همان حزب لیکود حاکم که نتانیاهو آن را رهبری می‌کند، رأی می‌دهند. مسئله آشکار در این تضاد، تبلیغات گسترده رژیم صهیونیستی علیه نژاد عرب و فلسطینیان است. این افکار به‌گونه‌ای ذهن رأی‌دهندگان را اشغال کرده است که آن‌ها می‌ترسند با رفتن بنیامین نتانیاهو، فلسطینیان بر سرزمین اشغالی مسلط شوند و آن‌ها را آواره کنند. درواقع رأی‌دهندگان صهیونیست تمایل دارند مذاکراتی با فلسطین داشته باشند و منازعات بین دو طرف رفع شود، اما درعین‌حال نمی‌خواهند این مذاکرات به دست احزاب چپی انجام شود که هیچ سابقه‌ای در دفاع از صهیونیست‌ها ندارند و به عقیده آن‌ها خائن به شمار می‌روند.
چپ‌های صهیونیست حالا مجبورند برای رقابت با نتانیاهوی راست‌گرا، خود را علیه فلسطینیان سهمگین و خون‌ریز نشان دهند؛ گویی ریختن خون فلسطینیان خواسته ذاتی صهیونیست‌هایی است که تحت بمباران رسانه‌ای همواره بر این عقیده‌اند که خود و نه فلسطینیان مورد ظلم واقع شده‌اند و هرلحظه در معرض تهاجم قرار دارند.
درحالی‌که تنها بین 16 تا 18 درصد خود را چپ‌گرا یا چپ میانه معرفی کردند، در جواب این‌که آیا ترجیح می‌دهند با فلسطینیان مذاکره کنند یا خیر، 45 درصد پاسخ دادند که راهکار دو دولتی را برمی‌گزینند
چپ‌های منفور
رسوایی فساد بنجامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی که این روزها تیتر رسانه‌های جهان شده است، باید که تحفه‌ای پیشکش رقبای انتخاباتی وی در حزب چپ میانه باشد؛ بااین‌وجود این حزب درگیر منازعات داخلی خود است و بزرگ‌ترین حزب چپ میانه موسوم به حزب کار اسرائیل درگیر شورش‌های داخلی است.
همواره در دموکراسی‌های دنیا این داستان رخ می‌دهد: فروپاشی احزاب جایگزین چپ میانه و در همین حال خیزش پوپولیسم راست افراطی و درنتیجه افزایش قطب‌گرایی سیاسی.
اما در اسرائیل احزاب چپ یک مشکل سخت ویژه دارند. آن‌ها نمی‌توانند خود را از شکست فرایند صلح که از سوی حزب کار 25 سال پیش با امضای توافق صلح اسلو آغاز شد، رها کنند. از آن زمان به بعد، آرای حزب کار رو به افول بوده است و حالا حزب بنیان‌گذار رژیم صهیونیستی و خانه کله‌گنده‌های ملی همچون نخست‌وزیران دیوید بن‌گوریون و گلدا مئیر تنها سه ماه مانده به انتخابات سراسری، به حد بالای بحران رسیده است و نظرسنجی‌ها حاکی از آن است که این حزب هشت یا در بهترین حالت 9 کرسی از 120 صندلی دولتی را از آن خود خواهد کرد که نسبت به 19 کرسی کنونی بسیار ناچیز است.
در اسرائیل احزاب چپ یک مشکل سخت ویژه دارند. آن‌ها نمی‌توانند خود را از شکست فرایند صلح که از سوی حزب کار 25 سال پیش آغاز شد، رها کنند. از آن زمان به بعد، آرای حزب کار رو به افول بوده است
درواقع دیگر رأی‌دهندگان چپ میانه در مسیر خود قرار ندارند. بر اساس بررسی‌ها، کمتر از 20 درصد از صهیونیست‌ها حالا خود را چپ یا چپ میانه می‌دانند. درواقع نتانیاهو با استهزای چپ‌گرایان با عنوان «چپی‌ها» هوشمندی به خرج داد و به عقیده تحلیلگران سیاسی اقدام وی، جواب خود را پس داد و حالا هرکس که با این نام خوانده شود، به معنای آن است که منافع فلسطینیان را بر منافع صهیونیست‌ها ارجح می‌داند.
نتانیاهو که در طول دهه گذشته همواره نخست‌وزیر سرزمین اشغالی بوده است، این‌طور وانمود کرده که پرونده‌های قضایی که تاکنون علیه وی مطرح شده‌اند، ساخته و پرداخته احزاب چپ صهیونیست‌ها بوده است، چراکه آن‌ها نمی‌توانستند وی را در صندوق‌های رأی شکست دهند. پلیس ادعا می‌کند که وی در سه پرونده فساد متهم است و آویشای ماندلبلیت، دادستان عمومی رژیم صهیونیستی، در پی آن است که شاید محکومیتی را پیش از انتخابات اعلام کند.
گابی و انحراف چپ
تحلیلگران سیاسی بخشی از مشکلات اخیر حزب کار صهیونیست‌ها را ناشی از رهبری آن می‌دانند. حزب کار در سال 2017، در تلاش برای فرونشاندن درد ریزش حامیان و همچنین کاهش جنبه چپ‌گرایی حزب، آوی گابی، یک میلیونر صهیونیست که دارایی خود را از حاشیه تأمین‌کننده اخیر تجهیزات مخابراتی این رژیم به دست آورده است را به‌عنوان رهبر خود انتخاب کرد.
تنها یک سال پیش از آن، گابی وزیری در کابینه نتانیاهو بود، نماینده یک حزب میانه کوچک که وی برای پایه‌گذاری آن کمک کرده بود. انتخاب گابی به‌عنوان رهبر حزب کار منجر به پایین کشیدن بسیاری در این حزب شد که حالا خواهان خروج وی از رهبری هستند.
شکاف در صفوف مخالفان زمانی برای عموم آشکار شد که گابی در یک برنامه زنده تلویزیونی، ناگهان از حزب تسیپی لیونی، وزیر امور خارجه سابق و شریک ائتلافی خود اعلام برائت کرد و او کسی بود که حزبش با حزب کار ائتلاف کرده بود. حزب لیونی بدون متحد به‌سختی می‌تواند کرسی در دولت ائتلافی به دست آورد.
در کمپین انتخاباتی اخیر حزب کار که در تل‌آویو برگزار شد، فضای حاکم بیشتر شبیه به یک قیام بود. تامر پاینز، فعال حزب در شکایت از این اوضاع گفت: او مدیرعامل یک شرکت بزرگ است که حزبی محافظه‌کار را ایجاد کرده و حالا رهبر حزب شده! این مسخره است.
از زمان شیوع خشونت با شروع انتفاضه دوم فلسطینیان، صهیونیست‌ها آرام‌آرام و پیوسته به سمت راست تغییر مسیر دادند. نتانیاهو کسی که زمانی مدعی حمایت از راهکار دو دولتی بود، دیگر خود را درگیر این مسئله نمی‌کند
وی عنوان کرد جذب مردم به حزب کار بسیار دشوار شده است. پاینز عنوان می‌کند به‌عنوان رهبر حزب جوانان کار، این وظیفه برای او سخت‌تر شده است. حزب کار جایگاه خود را از دست داده است، حزب سوسیالیست مهاجران صهیونیست که جوامع آن‌ها را شکل داد و حالا طرفدارانش همه به سمت راست تمایل دارند. به گفته پاینز رهبری کنونی حزب بدون شک بدترین نوع رهبری است.
در جریان کمپین درحالی‌که جمعیت گابی را هو می‌کرد، وی خطاب به هم حزبی‌هایش گفت: می‌خواهم به همه تبریک بگویم که باوجود همه اختلاف‌نظرها و صداهای متفاوت در یک حزب گرد آمده‌ایم و باوجود همه انتقاد‌ها و فریاد‌ها هم‌فکری می‌کنیم. او وعده تغییر داد و گفت با فلسطینیان مذاکره می‌کند و گفت برابری را به قانون اساسی بحث‌برانگیز صهیونیست‌ها اضافه می‌کند و هزینه زندگی را پایین می‌آورد.
او گفت: ما سخت تلاش می‌کنیم که سورپرایز بزرگی باشیم؛ اما دیگر سخنرانان حزب ظاهراً با حرف‌های او متقاعد نشدند.
آیلت نامیاس وربین، یک عضو کنست (مجلس صهیونیست‌ها) و نماینده حزب کار گفت: ما همه سیاهی‌لشکرانی در نمایش مردی هستیم که ظاهراً به دنبال تشکیل حزب گابی است. از زمان شیوع خشونت با شروع انتفاضه دوم فلسطینیان یا خیزشی که در سال 2000 آغاز شد، صهیونیست‌ها آرام‌آرام و پیوسته به سمت راست تغییر مسیر دادند. نتانیاهو کسی که زمانی مدعی حمایت از راهکار دو دولتی بود، دیگر خود را درگیر این مسئله نمی‌کند.
انتفاضه و تغییر فضای سیاسی
گیل هافمن، خبرنگار ارشد سیاسی در روزنامه جورسلیم پست در این رابطه گفت: در آمریکا احزاب چپ با معانی مختلف تعریف می‌شوند، در بریتانیا نیز منابع مختلفی را شامل می‌شود، اما در اینجا راست و چپ صرفاً با رویکردشان نسبت به فلسطین تعریف می‌شوند. وی افزود: پس از فرایند صلح، انتفاضه فلسطین و موشک‌هایی که بر سر تل‌آویو آوار شدند مسیر بلندی را برای چرخش میانه‌روها و حتی چپ‌گرایان برای چرخش به سمت راست هموار کرد.
از منظر صهیونیست‌ها، مسئله فلسطین دیگر مسئله فشار سیاسی که زمانی مطرح بود، نیست. در تحقیقی موسوم به شاخص دموکراسی اسرائیل که از سوی موسسه دموکراسی اسرائیل تابستان گذشته انجام شد، آمده است که برای اولین بار در طول 16 سال گذشته، صهیونیست‌های یهودی دیگر بزرگ‌ترین مناقشه در جامعه صهیونیست‌ها را دعوای بین یهودیان و عرب‌ها نمی‌دانند، بلکه بر اساس این تحقیق منازعه اصلی حالا بین راست و چپ است.
امروز در سرزمین اشغالی بیان صفت «چپی» به دنبال اسم هرکس، بار خیانت را به دنبال دارد.
گیلاد هیرشبرگر، محقق روانشناسی سیاسی در مرکز بین رشته‌ای هرزلیا دراین‌باره گفت: امروز لغت «چپی» در فرهنگ عبری یک واژه رکیک و به‌نوعی نفرین به شمار می‌رود.
یائیر، بزرگ‌ترین پسر نتانیاهو، کسی که مدیریت کمپین حزب راست پدر، یعنی حزب لیکود را بر عهده دارد و برای مطالب بحث‌برانگیزش در شبکه‌های اجتماعی شهرت دارد، در انتقاد از احزاب چپ بسیار رک و صریح است.
او در فیس‌بوک خود در ماه دسامبر (آذر - دی) نوشت: من آن چیزی را عنوان می‌کنم که مردم در موردش فکر می‌کنند.
انجمن‌های چپ از سوی دولت‌های خارجی و دشمن پایه گذاشته شده‌اند، سیاستمداران چپ و رسانه‌هایشان که همواره طرف دشمن را می‌گیرند و خلاف منافع یهودیان عمل می‌کنند، کسانی که اهمیتی به قربانیان ترور مهاجران یا قربانیان جاسوسی‌ها نمی‌دهند و بااین‌حال برای شورشیان فلسطینی که در مرز غزه آسیب می‌بینند، همدردی می‌کنند، تروریست هستند.
اما هیرشبرگر عنوان کرد صهیونیست‌های بیشتری، نسبت به افرادی که مشتاق رأی دادن به چپ‌ها هستند، ارزش‌های چپ را در خود می‌پرورانند.
مذاکره اما با خشونت
او با اشاره به بررسی که از سوی نهاد فرماندهان امنیت اسرائیل انجام شده بود عنوان کرد: درحالی‌که تنها بین 16 تا 18 درصد خود را چپ‌گرا یا چپ میانه معرفی کردند، در جواب این‌که آیا ترجیح می‌دهند با فلسطینیان مذاکره کنند یا خیر، 45 درصد پاسخ دادند که راهکار دو دولتی را بر می‌گزینند و 30 درصد بیشتر از این میزان عنوان کردند که از خروج یک‌جانبه صهیونیست‌ها از مناطق اشغالی کرانه باختری شامل اراضی سازش شده، حمایت می‌کنند.
وی گفت: این نتیجه، تناقض سیاسی صهیونیست‌ها را آشکار می‌کند. مردم افکار چپ دارند، اما مخالف احزاب و سیاستمداران چپ هستند.
دالیا شیندلین، یک کارشناس سیاسی که در پنج کمپین انتخاباتی رژیم فعالیت کرده است عنوان می‌کند که اگر چالشی پیش روی نتانیاهو باشد، آن چالش از سمت میانه‌روها است.
به گفته تحلیلگران، بنی گانتز، یکی از برجسته‌ترین نوظهورهای سیاسی است که به نظر می‌رسد افکار چپ میانه داشته باشد و بر همین اساس نتانیاهو به‌سرعت به وی برچسب چپ‌گرایی زد و در ویدئویی که از سوی کمپین وی منتشر شد، به‌وضوح گانتز را یک چپ خواند و بعد برخی وابستگی‌های چپ در بین مشاورانش را به انتقاد گرفت.
شیندلین، گفت: درحالی‌که کاندیداتوری نتانیاهو همهمه‌ای ایجاد کرده است، هرکسی که به رقابت با نتانیاهو بپردازد، مسیر سختی را برگزیده است. نکته کلیدی برای رقبا بازگرداندن رأی‌دهندگان راست میانه است.
گانتز تلاش دارد به این اقدام بپردازد. یکی از اقدامات اخیر حزب جدید وی، موسوم به حزب انعطاف‌پذیری (Resilience Party) انتشار ویدئویی بوده است که در آن او به دلاوری خود به‌عنوان فرمانده نظامی در دوران جنگ سال 2014 بین صهیونیست‌ها و حماس می‌بالد که در آن دو هزار و 200 فلسطینی به شهادت رسیدند.
در این ویدئو تصاویری از ساختمان‌های تخریب شده به نمایش درمی‌آید که به‌وسیله پهپاد گرفته شده است و موزیکی درام بر روی آن خودنمایی می‌کند. زیر تصویر صدا روایت می‌کند که: 6231 هدف تخریب شدند. 1364 تروریست کشته شدند. همیشه قوی‌تر برنده است، گانتز، اسرائیل را ارجح بر همه‌چیز می‌داند.
هیرشبرگر گفت: کسی که می‌خواهد از جبهه چپ در انتخابات پیروز شود باید نشان دهد که خون از چنگالش می‌چکد، باید نشان دهد که برای اسرائیل و نه هیچ‌کس دیگر می‌جنگد.
دیدگاه تان را بنویسید