جهان نما

آخرین تحولات افغانستان در آستانه برگزاری انتخابات

انتخابات ریاست جمهوری افغانستان در حالی قرار است ششم مهر ( ۲۸ سپتامبر) امسال برگزار شود که مذاکرات صلح این کشور با حضور بازیگران بین‌المللی همچنان لاینحل باقی مانده و ناامنی‌ها هم افزایش یافته و این موضوع بازیگران سیاسی و مردم افغانستان را برای برگزاری آن در موعد مقرر سردرگم کرده است.

این مذاکرات که بارها و طی سال‌ها در کشورهای مختلف منطقه و فرامنطقه‌ای برای استقرار صلح و ثبات در این کشور برگزار شد با دخالت قدرت‌های فرامنطقه‌ای به‌ویژه آمریکا به بن‌بست رسید تا مردم این کشور به راحتی نتوانند برای تعیین سرنوشت سیاسی و امنیتی و به تبع آن امنیت اقتصادی و تداوم حیات فرهنگی خود تصمیم بگیرند.

بر اساس تصمیم مسئولان انتخاباتی افغانستان این انتخابات ابتدا قرار بود در فروردین ۹۸ برگزار شود که به گفته مقامات آگاه با فشار آمریکا با بهانه مشکلات امنیتی برای تیرماه به تاخیر افتاد و مجددا برای بار دوم تاریخ آن به مهر تغییر کرد. با این وجود افغانی‌ها همچنان در برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری این کشور در مهر ماه تردید دارند.

با وجود این‌که نمایندگان گروه طالبان افغانستان در قطر به سر می‌برند تا بدون حضور نماینده دولت این کشور با آمریکا و با حضور اسکات میلر فرمانده نیروهای پیمان آتلانتیک شمالی ناتو در افغانستان در دور نهم گفت‌وگوهای صلح این کشور شرکت کنند، گمانه زنی‌ها برای امضای توافقنامه بین دو طرف در آینده نزدیک چندان جدی نیست چون سهیل شاهین سخنگوی طالبان در حساب توئیتری خود توافق میان طالبان و آمریکا بر سر تعیین دولت موقت در افغانستان را رد کرد.

اگرچه در پایان هشتمین دور گفت‌‌وگوهای آمریکا و طالبان در قطر، ابراز امیدواری شده بود که این گفت‌وگوها به‌زودی به نتیجه برسند، اما شواهد امر نشان می‌دهد که نهمین دور این مذاکرات نیز بی نتیجه باقی بماند تا استخوانی در میان زخم ناامنی این کشور برای برگزاری انتخابات سرنوشت‌سازی باشد که تا یک‌ماه دیگر قرار است در این کشور برگزار شود.

گزارش‌های از نهمین دور مذاکرات حاکی است که چهار محور اصلی توافقنامه صلح آمریکا و طالبان شامل مواردی چون خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان، همکاری طالبان در مبارزه با القاعده، اعلام آتش‌‌بس و آغاز مذاکرات رو در رو با حکومت افغانستان می شود، محورهایی که به‌نظر کارشناسان بعید است طرفین بتوانند برسر آن‌ها به یک توافق منطقی و نهایی برسند.

از سوی دیگر سایه مذاکرات صلح ناموفق با آمریکا بر انتخابات این کشور سایه افکنده است و هم از سوی دیگر برگزاری موفق این انتخابات در سایه از ابهام قرار گرفته است، چون روند صلح در این کشور به سمتی می‌رود که احتمال به تعویق افتادن چندباره برگزاری این انتخابات بیشتر می‌شود و این یعنی عدم استقرار حاکمیت مردم بر تعیین سرنوشت خود است.

روند تحولات در این کشور برای حرکت از انتخابات به سوی صلح و برعکس آن، به دور باطلی در عرصه اجتماعی این کشور تبدیل شده است

به اعتقاد تحلیلگران جز در پیش گرفتن یک عزم و اراده قوی از سوی ملت و بازیگران سیاسی و اقتصادی راهی دیگر برای بیرون رفت از این شرایط وجود ندارد.

فقدان این عزم قوی ملی و نیز بحران‌های سیاسی و امنیتی که بازیگران فرامنطقه‌ای با اهداف خاص در این کشور ایجاد می‌کنند موجب شده است که مردم این کشور همچنان در یک سردرگمی جدی برای مطالبه صلح و یا به پای صندوق رای آمدن برای تعیین سرنوشت سیاسی خود باقی بمانند.