قضاوت عملکرد گابریل کالدرون در پرسپولیس بدون انجام حتی یک مسابقه رسمی، ناقص و عجولانه به نظر می‌رسد اما هواداران باشگاه باید با این حقیقت کنار بیایند که تیم‌شان پیش‌فصل چندان امیدوارکننده‌ای را پشت سر نگذاشته است. به نظر می‌رسد جالی خالی برانکو رفته رفته در حال نمایان ‌شدن است و مرد آرژانتینی، فرصت زیادی برای به وجود آوردن نظم و انسجام کافی در تیمش ندارد. قرمزها می‌توانند با چند نتیجه خوب در شروع فصل، همه حواشی روزهای گذشته را به فراموشی بسپارند. یک شروع بد، درست همان اتفاقی است که به حاشیه‌های باشگاه پر و بال بیشتری خواهد داد.

پرسپولیسی که برانکو ایوانکوویچ تحویل گرفت با پرسپولیسی که به گابریل کالدرون تقدیم شد، تفاوت‌های بسیار بزرگی داشت. مرد کروات سرمربی تیم بحران‌زده‌ای شد که در آتش تغییرات نادرست و مشکلات بزرگ مالی و فنی می‌سوخت. تیمی که سال‌های زیادی از آخرین قهرمانی‌اش در لیگ سپری شده بود و در مسیر تبدیل شدن به یک تیم متوسط قرار داشت. برانکو پرسپولیس را از حمید درخشان تحویل گرفت و ناچار شد تغییرات متعددی در ترکیب این تیم به وجود بیاورد. از آخرین ترکیب‌های رسمی این مربی روی نیمکت قرمزها، فقط احمد نوراللهی و علی علیپور پیش از او بازیکن پرسپولیس بودند. این موضوع به وضوح نشان می‌دهد که پروفسور چهره پرسپولیس را عوض کرد و در طول چند سال، ترکیب ایده‌آلش را برای این تیم ساخت. تیمی که کالدرون به عنوان سرمربی‌اش انتخاب شده اما در نقطه اوج قرار دارد. پرسپولیس پیش از این مربی قهرمانی سه دوره لیگ برتر را به دست آورده و فصل گذشته هر دو جام داخلی را بالای سر برده است. البته که او تیم حاضر و آماده‌تری را نسبت به شروع کار ایوانکوویچ در اختیار دارد اما حالا انتظارها از این تیم نیز به نسبت موفقیت‌ها بالا رفته است. اگر نایب‌قهرمانی پروفسور در لیگ پانزدهم یک دستاورد بزرگ تلقی می‌شد، حالا هیچ چیز به جز قهرمانی هواداران پرسپولیس را راضی نمی‌کند. آنها انتظار دارند که تیم هم نمایش دلچسبی داشته باشد و هم نتایج درخشانی به دست بیاورد. عملکرد بی‌نقص پرسپولیس در دوران مرد کروات، حاشیه‌های اطراف این تیم را به شکل قابل توجهی کاهش داده بود. حتی چهره‌های پیشکسوت باشگاه نیز به ندرت به سراغ اظهارنظرهای منفی می‌رفتند. چراکه می‌دانستند انتقاد از این تیم رویایی در درجه اول چهره خودشان را مخدوش می‌کند. به محض رفتن سرمربی موفق پرسپولیس اما، هجوم حواشی به این تیم آغاز شد. خیلی زود افرادی که علاقه داشتند به پست سرپرستی تیم برگردند، جو منفی وحشتناکی علیه محسن خلیلی ساختند و تلاش کردند تا او را مقابل هواداران باشگاه قرار بدهند.  بعضی از هوادارها نیز خواسته یا ناخواسته در همین مسیر قدم برداشتند و حتی علیه مهاجم محبوب سابق تیم‌شان نیز شعار دادند. با این وجود سرانجام اثبات شد که هیچ جلسه‌ای برای بازگشت افشین قطبی از سوی خلیلی هماهنگ نشده و همه ادعاها در مورد این چهره، غیرواقعی بوده‌اند. با این حال بعید نیست سرپرست سابق و دوستانش، دوباره در انتظار فرصتی برای ضربه زدن به سرپرست فعلی باشگاه باشند.

وقتی برانکو جام‌ها را یکی یکی برای باشگاه درو می‌کرد، تنها وظیفه مدیران پرسپولیس ظاهر شدن در جشن‌های قهرمانی برای انداختن مدال به گردن بازیکن‌ها بود. حالا که زمان آزمودن این مدیران از راه رسیده، ثابت کرده‌اند که در قواره‌های کار در یک باشگاه بزرگ نیستند

تنها دلیل موفقیت برانکو در پرسپولیس، پیشرفت فنی باشگاه زیر نظر این مربی نبود. ایوانکوویچ به مروز زمان تسلط کافی را برای گرفتن تصمیم‌های مهم در باشگاه به دست آورده بود و از این تسلط به خوبی برای گرفتن تصمیم‌های مهم استفاده می‌کرد. 

شاید آن اوایل، مدیران وقت باشگاه توانستند نفراتی مثل محسن مسلمان یا اوکراینی‌ها را بدون رضایت پروفسور به تیم تزریق کنند اما از یک جایی به بعد، دیگر خبری از اضافه شدن بازیکن‌ها بدون نظر مستقیم برانکو نبود. گابریل کالدرون در شرایط فعلی شناخت چندانی از فوتبالیست‌های ایرانی ندارد و طبیعی به نظر می‌رسد که در زمینه خریدها، باشگاه به جای او تصمیم بگیرد. باید زمان بیشتری سپری شود تا او بتواند ترکیب مدنظرش را در پرسپولیس بسازد و به شناخت کافی از فوتبالیست‌های ایرانی دست پیدا کند. برانکو به جز مسائل فنی، همه اتفاقات پرسپولیس در طول یک فصل را مدیریت می‌کرد و در تعیین اردوهای پیش‌فصل باشگاه نیز نقشی کلیدی داشت. حالا اما باشگاه تابستان را در وضعیت بد آب و هوایی یک کمپ در ترکیه پشت سر گذاشته و به خاطر همین شرایط جوی، حتی نتوانسته یک بازی تدارکاتی برگزار کند. در واقع خروجی اردوی ترکیه تنها برگزاری تمرین در آب و هوای نه‌چندان خوب و برگزاری دو بازی دوستانه درون گروهی بین بازیکن‌ها بوده است. علاوه بر این، حاشیه‌های مربوط به قرار گرفتن نام سروش و شایان مصلح در فهرست مازاد، باشگاه را تا حدودی تحت ‌تاثیر قرار داده است. ماجرایی شبیه به این در چند فصل گذشته با برانکو، در تیم به وجود نیامده بود.

وقتی برانکو جام‌ها را یکی یکی برای باشگاه درو می‌کرد، تنها وظیفه مدیران پرسپولیس ظاهر شدن در جشن‌های قهرمانی برای انداختن مدال به گردن بازیکن‌ها بود. حالا که زمان آزمودن این مدیران از راه رسیده، آنها ثابت کرده‌اند که در قواره‌های کار در یک باشگاه بزرگ نیستند. اگر تیم کالدرون نتیجه بگیرد، آنها نیز نجات پیدا خواهند کرد اما در غیر این صورت، این نفرات اولین قربانیان دوران پسابرانکو خواهند بود.