آریا رهنورد

داغ‌ترین نقطه کره زمین کجاست؟ پاسخ واقعی به این سوال امروز حداقل برای 90 دقیقه اهمیتی نخواهد داشت. چراکه استادیوم بلوهوریزنته در برزیل، حالا پرحرارت‌ترین نقطه دنیا خواهد بود. ورزشگاهی که از یکی از حساس‌ترین دیدارهای سال فوتبال جهان، میزبانی می‌کند. پسران تیته در جدال نفس‌گیر بامداد چهارشنبه، با لئو مسی و هم‌تیمی‌ها روبه‌رو می‌شوند. نبردهای آرژانتین و برزیل، برای حساس‌ تلقی‌ شدن به هیچ بهانه‌ای نیاز ندارند اما دوئل در نیمه‌نهایی کوپا‌آمه‌ریکا، این حساسیت را به اوج می‌رساند.

تا پیش از شروع کوپا، نگاه‌ها به برزیل و آرژانتین کاملا متفاوت بود. تیم تیته دائما به خاطر سبک هجومی و نتایج نسبتا خوبش مورد تحسین قرار می‌گرفت. برخلاف آرژانتین که در جام جهانی به شدت ناامیدکننده ظاهرشده بود، برزیل جام جهانی تقریبا خوبی داشت و در جمع هشت تیم برتر، نتیجه را به تیم پرستاره بلژیک واگذار کرد. به نظر می‌رسید زردها بدون هیچ رقیبی، فاتح مقتدر کوپا خواهند شد اما حالا که چند مسابقه از این تورنمنت سپری شده، شاید نگاه‌ها به «تفاوت» برزیل و آرژانتین، نسبت به گذشته تغییر کرده است. این تغییر البته به معنای پیشرفت فوق‌العاده آلبی‌سلسته نیست و بیشتر به دلیل افت نسبی برزیل رقم خورده است. در واقع تا قبل از شروع تورنمنت، فاصله فوتبال این دو کشور به شدت زیاد به نظر می‌رسید اما حالا دیگر به اندازه گذشته در مورد برزیل اطمینان وجود ندارد. پسران تیته در مرحله گروهی، دو پیروزی و یک تساوی را پشت سر گذاشتند. آنها در دو مسابقه، هشت گل به بولیوی و پرو زدند اما موفق به شکست ونزوئلا نشدند و در جدال با این رقیب به تساوی تن دادند. اوضاع اما زمانی برای هواداران این تیم نگران‌کننده‌تر شد که سلسائو در یک‌چهارم نهایی به سد محکم پاراگوئه خورد و عملا فاصله‌ای با حذف‌ شدن نداشت. برزیل در طول 90 دقیقه نتوانست دروازه پاراگوئه را باز کند و در نهایت در ضربات پنالتی از این حریف عبور کرد. این نتیجه برای تیمی که در حضور هوادارانش در خانه بازی می‌کرد، ابدا جالب به نظر نمی‌رسید. درست برخلاف برزیل، کوپا برای آرژانتین با شروعی افتضاح همراه شد. آبی و سفیدها در اولین مسابقه نتیجه را به کلمبیا واگذار کردند و در ادامه، برابر پاراگوئه نیز متوقف شدند اما توانستند با شکست دادن قطر به عنوان تیم دوم به مرحله بعدی برسند و در این مرحله نیز، دو بار دروازه ونزوئلا را باز کنند. آرژانتین برای رسیدن به فینال جام ملت‌های آمریکای جنوبی، روی درخشش مسی و لاتارو مارتینز حساب باز می‌کند. آنها در دفاع بسیار آسیب‌پذیر نشان داده‌اند. برزیلی‌ها اما در همه جای زمین، ستاره‌های زیادی در اختیار دارند. با این وجود غیبت نیمار، بخشی از زهر هجومی‌ این تیم را گرفته است.

نبرد امروز صدویازدهمین جدال تاریخ برزیل و آرژانتین محسوب می‌شود. در 110 تجربه قبلی، برزیل 39 بار برنده شده و سهم آرژانتین نیز 45 پیروزی بوده است. آخرین مسابقه آنها، دیدار دوستانه‌ای بود که سال 2018 در کشور عربستان با پیروزی یک بر صفر سلسائو به پایان رسید. پیش از آن در دیدار دوستانه سال 2017، آرژانتینی‌ها درست با همین نتیجه موفق به بردن حریف شده بودند. آخرین تقابل این دو تیم در استادیوم بلوهوریزنته به مرحله مقدماتی جام جهانی در سال 2016 برمی‌گردد. جایی که برزیلی‌ها موفق شدند با زدن سه گل، رقیب سنتی‌شان را تحقیر کنند. جالب اینجاست که آخرین پیروزی آرژانتین مقابل برزیل در یک دیدار رسمی، به مرحله مقدماتی جام جهانی 2006 برمی‌گردد. جایی که آبی و سفیدها در خانه موفق به شکست سه بر یک حریف شدند. دو تیم در 12 سال گذشته، هرگز در کوپاآمه‌ریکا با هم روبه‌رو نشده‌اند. آخرین تقابل این دو رقیب دیرینه در کوپا، با پیروزی برزیلی‌ها در فینال جام ملت‌های 2007 به پایان رسید. آرژانتین با 14 قهرمانی، دومین تیم پرافتخار تاریخ جام ملت‌ها به شمار می‌رود و برزیل تنها فاتح هشت دوره از این رقابت‌ها بوده است. آخرین قهرمانی آلبی سلسته در سال 1993 به دست آمد و آخرین قهرمانی برزیل در سال 2007 رقم خورد. سال‌ها دوری از جام قهرمانی، انگیزه این دو تیم برای بردن بازی امروز را به بالاترین سطح رسانده است.

انتقاد شدید مسی از میزبانی برزیل و کیفیت چمن‌ ورزشگاه‌ها، مردم کشور میزبان را علیه این ستاره شورانده است. آنها امیدوارند تیم‌شان این بار در نیمه‌نهایی یک تورنمنت مهم نلغزد و بتوانند پس از سال‌ها، راهی فینال کوپا شوند. در نقطه مقابل، این تورنمنت اهمیت فوق‌العاده‌ای برای مسی دارد و یکی از آخرین شانس‌های رسیدن او به یک جام در رده ملی محسوب می‌شود. آرژانتین در پنج دوره گذشته کوپا، چهار بار راهی دیدار نهایی شده و هر چهار بار به عنوان تیم بازنده، زمین را ترک کرده است. آنها به هیچ وجه تحمل یک ناکامی دیگر را ندارند و امیدوارند این طلسم را برای همیشه کنار بزنند. شاید در رده ملی، هیچ مسابقه‌ای حساس‌تر از دوئل برزیل و آرژانتین نباشد. مسابقه‌ای با طعم خون و سرشار از نفرت که حتی برای لحظه‌ای، هیجانش را از دست نمی‌دهد.