مدیری در منگنه!

آریا رهنورد

ایرج عرب، هرگز گزینه محبوب هواداران پرسپولیس برای مدیریت باشگاه نبود. او که تجربه مدیریت در این سطح را نداشت، ناگهان جانشین حمیدرضا گرشاسبی شد. مدیری که توانسته بود به چهره‌ای مقبول در بین طرفداران تیم تبدیل شود. عرب، وارث صندلی مدیریت یک تیم موفق و درخشان شد و این موفقیت‌ها با قهرمانی لیگ برتر هجدهم و جام حذفی ادامه پیدا کردند. با این وجود به نظر می‌رسید اصلی‌ترین فعالیت او به عنوان مدیرعامل باشگاه، انداختن مدال به گردن بازیکن‌ها بوده است. ایرج عرب همه تخم‌مرغ‌هایش را در سبد برانکو گذاشت و مدعی شد که پروفسور به هیچ قیمتی از پروژه پرسپولیس جدا نخواهد شد. او هر روز در مصاحبه‌ای تازه ادعا می‌کرد که پول برانکو آماده است اما همچنان تمایلی از سوی باشگاه برای پرداخت این مبلغ دیده نمی‌شد. اگر مدیران پرسپولیس حدس می‌زدند که ممکن است سرمربی‌شان دیگر تیم را همراهی نکند، بهتر بود خیلی زود این حدس را با رسانه‌ها و هوادارها در میان می‌گذاشتند و اجازه نمی‌دادند کار به یک «غافلگیری» بزرگ برسد. غافلگیر شدن کادر مدیریتی، یک نمره منفی کلیدی برای عرب و همکارها به شمار می‌رود. مدیران باشگاه در این مدت به جز برگزاری جلسه‌های بی‌نتیجه، کار مثبت دیگری برای تیم‌شان انجام نداده‌اند. به نظر می‌رسید تمدید قرارداد با بشار رسن، تنها حرکت مثبت قابل توجه ایرج عرب باشد اما با مصاحبه اخیر بشار، مشخص شده که این قرارداد تنها «نمایشی» بوده و به قصد آرام کردن هوادارها بدون هیچ رقمی امضا شده است. تلاش برای آرامش دادن به سکوها با قرارداد ساختگی، تصمیمی است که در باشگاه‌های بزرگ دنیا به برکناری یک مدیر می‌انجامد اما در ایران همه به سادگی از کنار آن عبور می‌کنند. جذب فرشاد احمدزاده با نقش پررنگ یک دلال بازیکن، کارنامه عرب و همکارها را تیره‌تر می‌کند. آنها کلید اراده و اختیار را به یک دلال سپرده‌اند تا ضعف‌های‌شان از این طریق جبران شود.

موفقیت‌های گذشته باشگاه، فشار را برای پرسپولیس به اوج رسانده است. حالا کوچک‌ترین حرکتی که قرمزها را از مسیر اصلی‌شان دور کند، با واکنش منفی هوادارها روبه‌رو می‌شود. با این وجود نباید فراموش کرد که یک تیم نمی‌تواند در همه فصل‌ها روی سکوی اول بایستد

مدیرعامل باشگاه پرسپولیس تا امروز، دست به حرکات ناامیدکننده زیادی زده اما شاید هر کسی در جایگاه او نیز، در چنین شرایط وحشتناکی قرار می‌گرفت. هضم خروج برانکو ایوانکوویچ برای پرسپولیسی‌ها ساده نیست و آنها مدیران باشگاه را مقصر این جدایی قلمداد می‌کنند. با این وجود خود برانکو بارها اعلام کرده که مشکلی با مدیریت تیم نداشته و تنها برای تجربه چالش‌های جدید، راهی لیگ عربستان شده و این تصمیم را نیز از مدت‌ها قبل گرفته است. تنها کاری که ایرج عرب در این وضعیت به عنوان مدیرعامل باشگاه باید انجام می‌داد، شروع مذاکره با جانشین احتمالی برانکو ایوانکوویچ بود. او برای جذب یحیی گل‌محمدی تلاش کرد اما این تلاش در نهایت بی‌ثمر بود و مالکان پدیده اجازه جدایی یحیی را صادر نکردند. پس از شکست خوردن در پروسه امضای قرارداد با یحیی، عرب می‌توانست به سراغ نفراتی مثل علی دایی و افشین قطبی برود و بلافاصله با پاسخ مثبت آنها روبه‌رو شود اما دست به چنین کاری نزد و بلافاصله با چند سرمربی خارجی مذاکره کرد. آنتنه چاچیچ، الکس نوری و گابریل کالدرون، گزینه‌هایی هستند که این روزها نام‌شان در اطراف باشگاه پرسپولیس به گوش می‌رسد. مشکلات مالی باشگاه، محدودیت‌هایی را برای امضای قرارداد با مربی خارجی به وجود آورده و همین موضوع، کار را برای ایرج عرب دشوارتر نیز می‌کند. با این وجود او همچنان به مذاکره‌ ادامه می‌دهد. موفقیت‌های گذشته باشگاه، فشار را برای پرسپولیس به اوج رسانده است. حالا کوچک‌ترین حرکتی که قرمزها را از مسیر اصلی‌شان دور کند، با واکنش منفی هوادارها روبه‌رو می‌شود. با این وجود نباید فراموش کرد که یک تیم نمی‌تواند در همه فصل‌ها روی سکوی اول بایستد. طرفداران پرسپولیس باید به مربی بعدی و مدیر فعلی‌شان به اندازه کافی  فرصت بدهند. جو فعلی باشگاه می‌تواند برای همه اعضای آن، مرگبار تمام شود. بزرگ‌ترین ایرادی که به ایرج عرب و همکارانش در کادر مدیریت پرسپولیس وارد است، به فاش شدن همه مذاکره‌های مخفی باشگاه برمی‌گردد. او به عنوان چهره‌ای که تجربه مدیریت یک باشگاه بزرگ را نداشته، نمی‌تواند به خوبی از اطلاعات محرمانه محافظت کند. همین حالا، تقریبا همه می‌دانند که او در کدام هتل استانبول با کدام مربی حرف می‌زند و مبلغ رزرو هر روز هتل، دقیقا چقدر می‌شود. عرب برای دور زدن فشار انتقادها، باید دو حرکت مهم و کلیدی انجام بدهد، اول محافظت از حریم خصوصی باشگاه و جلوگیری از لو رفتن سریع همه اطلاعات و دوم، فاصله گرفتن از دلال‌هایی که این روزها در اطراف باشگاه پرسپولیس جولان می‌دهند.