پایان پژمان!

 آریا طاری

فصل تازه برای باشگاه استقلال، با کوچ کاپیتان‌ها گره خورده است. خسرو حیدری چند هفته قبل از فوتبال خداحافظی کرد، سیدمهدی رحمتی در شروع فصل نقل و انتقالات راهی باشگاه پدیده شد و حالا نوبت به پژمان منتظری رسید که با انتشار صحبت‌هایی تند، جدایی‌اش از آبی‌ها را رسما اعلام کند. مدافع پرتجربه استقلال، از برخورد مدیران باشگاه کاملا ناراضی به نظر می‌رسد. البته که انتظار او برای احترام بیشتر، منطقی به نظر می‌رسد اما این بازیکن می‌توانست زمان بیشتری نیز صبر کند و عجولانه در مورد ترک استقلال تصمیم نگیرد.

12 سال بعد از امضای اولین قرارداد با استقلال، داستان پژمان منتظری با این باشگاه برای همیشه به پایان رسید. پس از سقوط فولاد خوزستان به دسته یک، پژمان راهی باشگاه استقلال شد و خیلی زود جایگاه ثابتی در ترکیب این تیم به دست آورد. او خیلی زود در بین هواداران باشگاه محبوب شد و پس از هفت سال حضور مستمر در باشگاه، به ام‌صلال در لیگ ستارگان قطر پیوست. پژمان برای مدتی نیز در الاهلی قطر توپ زد و دو سال قبل دوباره برای بازی به استقلال برگشت. منتظری در تیم شفر، برای مدتی به نیمکت دوخته شده بود اما فصل گذشته، دوباره به یک مدافع فیکس برای این باشگاه تبدیل شد. با این وجود این مدافع در هفته‌های انتهایی فصل، با فرم آرمانی فاصله داشت و تصور می‌شد با این کیفیت، شانس کمی برای فیکس ماندن در تیم استراماچونی خواهد داشت. پژمان در دو قهرمانی آخر استقلال در لیگ برتر، بخشی از ترکیب این باشگاه بوده اما این بازیکن چند ماه دیگر وارد 36 سالگی خواهد شد. سن و سالی که درخشیدن در زمین فوتبال را برای یک مدافع دشوار می‌کند. پژمان می‌توانست در فضای بهتری از استقلال جدا شود اما همان‌طور که در نامه خداحافظی‌اش نوشته، بسیاری از ستاره‌های بزرگ‌تر از او نیز بدون بازی خداحافظی استقلال را ترک کرده‌اند. وداع غریبانه با باشگاه‌های بزرگ، تبدیل به عادت تکراری ستاره‌های فوتبال ایران شده و حالا این اتفاق برای منتظری نیز تکرار می‌شود. هرچند که هر دو طرف این ماجرا، می‌توانستند مدیریت بهتری از خودشان نشان بدهند و فضا را برای یک وداع مطلوب‌تر فراهم کنند. استقلال در پنجره نقل و انتقالات تابستانی، با مشکلات بسیار زیادی روبه‌رو شده است. جدایی احتمالی چند بازیکن از یک سو و رقم بالای مدنظر ستاره‌های دیگر برای تمدید قرارداد، اوضاع را برای این تیم پیچیده کرده است. در چنین شرایطی، عجیب نیست اگر باشگاه انتظار داشته باشد که بازیکن کهنه‌کار و پرتجربه‌ای مثل پژمان منتظری صبر بیشتری به خرج بدهد و اوضاع را ملتهب نکند. طبیعتا پژمان در اولویت تمدید قراردادهای استقلال نبود و تیم اولویتش را برای حفظ کلیدی‌ترین ستاره‌ها صرف کرد. همین موضوع موجب دلخوری این مدافع شد و او به استقبال ترک باشگاهش رفت. استقلال در خط دفاعی، مهره‌هایی مثل محمد دانشگر، روزبه چشمی و آرمین سهرابیان را در اختیار دارد و احتمالا در پنجره تابستانی نقل و انتقالاتی نیز یک مدافع آماده جذب خواهد کرد. حضور این مهره‌ها، موجب می‌شود که منتظری دیگر جایگاه سابقش را در استقلال نداشته باشد. البته که این بازیکن خوش‌اخلاق هنوز می‌تواند با تجربه‌اش به کمک تیم بیاید و حداقل روی نیمکت، یکی از چهره‌های موثر باشگاه باشد اما ظاهرا او انتظار داشته مدیران استقلال، به سرعت قراردادش را تمدید کنند و اولین تماس‌ها برای شروع پروسه تمدیدها را با او بگیرند. از زمان بازگشت به استقلال، پژمان هیچ‌وقت در فوق‌العاده‌ترین وضعیت ممکن دیده نشده است. او فصل گذشته برای مدت زیادی با مصدومیت دست و پنجه نرم می‌کرد و در این فصل نیز با وجود بازی‌های پرشمار برای استقلال، یکی از آماده‌ترین مهره‌های این تیم به شمار نمی‌رفت.

شاید نحوه خداحافظی پژمان با استقلال، چندان دلچسب به نظر نمی‌رسید اما او یک تصمیم مهم دیگر برای فوتبالش گرفت و تیم ملی را نیز ترک کرد. تصمیمی که نشان می‌دهد این بازیکن، نمی‌خواهد به هر قیمتی در عضویت تیم ملی بماند. بسیاری از ستاره‌های بزرگ تیم ملی، نتوانستند زمان درستی را برای خداحافظی انتخاب کنند و همین موضوع، تاثیر منفی آشکاری روی محبوبیت و اعتبارشان گذاشت. پژمان اما به این دسته تعلق نداشت و پس از نیمکت‌نشین‌ شدن در تیم ملی و البته تماشای درخشش مدافعان جوان‌تر، راه جدایی را در پیش گرفت. این بازیکن در سال 2008 برای اولین بار پیراهن تیم ملی را بر تن کرد اما از زمان روی کار آمدن کی‌روش در سال 2011، عضو ثابت اردوهای ملی شد و زوج ثابتی با سیدجلال حسینی تشکیل داد. او 50 بازی برای تیم ملی انجام داد و یک بار موفق به گل‌زنی با پیراهن این تیم شد. بدون تردید منتظری در این سال‌ها یکی از بهترین نفرات تیم ملی به شمار می‌رفت. درخشش او در جام جهانی 2014 در پست غیرتخصصی دفاع راست، هنوز از حافظه هواداران فوتبال در ایران پاک نشده است. تصمیم درست پژمان برای ترک تیم ملی در زمان درست، باید مورد توجه چند بازیکن دیگر این تیم نیز قرار بگیرد. بازیکنانی که با وجود دوخته شدن به نیمکت، همچنان جای جوان‌ترها را در فهرست تیم تنگ کرده‌اند.