پرسپولیس به دنبال صدرنشینی و تراکتور به دنبال بازگشت به کورس
سمفونی آغاز هفته
آریا طاری
امروز، روزی معمولی در تقویم فوتبال ایران نیست. امروز، آغاز هفته چهاردهم است؛ هفتهای که میتواند سرنوشت قهرمانی نیمفصل را دگرگون کند. خورشید امروز در حالی بر فراز تهران و تبریز طلوع کرده که جدول لیگ برتر، شبیه به انبار باروتی است که تنها منتظر یک جرقه برای انفجار است. دو بازی، دو شهر و میلیونها چشم نگران. امروز، پرسپولیس در تهران به مصاف آلومینیوم اراک میرود و تراکتور در سرمای استخوانسوز تبریز، میزبان پیکان است. شاید روی کاغذ، این بازیها جدال مدعیان با تیمهای میانه جدولی باشد، اما در این لیگ دیوانهوار که فاصله صدر و قعر امیدواری تنها یک سوت اشتباه است، هیچ بازیای آسان نیست. بیایید با ذرهبین احساس و منطق، به پیشواز این دو نبرد برویم که حکم پیشلرزه را برای زلزله احتمالی جدول دارند.
از تهران شروع کنیم. ساعتِ بازی که نزدیک میشود، سکوت وهمآلودی بر اردوی سپاهان و استقلال حاکم خواهد شد. چرا؟ چون امروز، پرسپولیس اوسمار ویرا، فرصت این را دارد که حتی برای ۲۴ ساعت هم که شده، معادلات قدرت را بر هم بزند. پرسپولیس با ۲۲ امتیاز، روی پله دوم ایستاده است. سپاهان ۲۴ امتیازی هم فردا در اهواز بازی دارد. ریاضیات ساده است اما بیرحم؛ اگر پرسپولیس امروز ببرد، ۲۵ امتیازی میشود. یعنی امشب که بازیکنان سپاهان در هتل اهواز سر بر بالین میگذارند، دیگر صدرنشین نیستند. این بزرگترین جنگ روانی ممکن است که اوسمار میتواند علیه محرم نویدکیا راه بیندازد.
تیمی که امروز وارد چمن میشود، شباهتی به تیم افسرده و بیبرنامه دوران هاشمیان ندارد. اوسمار، روح برزیلی را در کالبد خشک پرسپولیس دمیده است. برد مقابل پیکان در هفته گذشته، فقط کسب سه امتیاز نبود؛ بازگشت شخصیت برنده بود. پرسپولیس حالا میداند چطور ببرد. اما خطر کجاست؟ خطر در غرور کاذب است. هواداران پرسپولیس هنوز در لذت عبور از استقلال در جدول هستند. آنها به جدول نگاه میکنند و خود را بالاتر از رقیب سنتی میبینند و این میتواند سم مهلکی باشد. اوسمار امروز ماموریت دارد که هیجان را کنترل کند. او باید به شاگردانش بفهماند که آلومینیوم اراک، تیمی نیست که برای تفریح به تهران آمده باشد.
حریف امروز پرسپولیس، تیمی است که هفته گذشته، ۹۰ دقیقه جلوی طوفان سپاهان مقاومت کرد و تنها با یک گل تسلیم شد. آلومینیوم اراک، تیمی چغر، سختکوش و تاکتیکپذیر است. آنها هفته پیش در اراک باختند و حالا تیمی زخمی هستند که نمیخواهد دومین شکست پیاپی را تجربه کند. آلومینیومیها میدانند که پرسپولیس برای برد به میدان میآید و بیمحابا حمله میکند. این دقیقا همان چیزی است که آنها میخواهند؛ فضاهای خالی پشت مدافعان کناری پرسپولیس. اگر پرسپولیس در ۲۰ دقیقه اول گل نزند، آلومینیوم تبدیل به دیواری بتنی خواهد شد که عبور از آن، اعصاب پولادین میخواهد.
اگر در تهران جنگ صدرنشینی است، در تبریز جنگ بقا در کورس برپاست. تیمی که قرار بود مدعی اول قهرمانی باشد، حالا در رده ششم جا خوش کرده و صدای اعتراض تیتیها کمکم از سکوها به گوش میرسد. تراکتور دو بازی است که نبرده و امروز روز عمل است
بازی امروز، جنگ سرعت برابر تراکم است. پرسپولیس اوسمار دوست دارد توپ را سریع به گردش درآورد و با پاسهای کوتاه و ترکیبی از عمق و کنارهها نفوذ کند. در مقابل، آلومینیوم احتمالا لایههای دفاعی خود را فشرده میکند تا خط هافبک خلاق پرسپولیس را خفه کند. کلید بازی در دست وینگرهای پرسپولیس است. اگر آنها بتوانند در نبردهای یک در مقابل یک پیروز شوند، قفل دروازه آلومینیوم میشکند. اما اگر بازی گره بخورد، سایه سنگین استرس بر آزادی سایه میافکند. تساوی در این بازی، یعنی هدیهای آسمانی برای سپاهان و استقلال. پرسپولیس محکوم به برد است؛ نه فقط برای سه امتیاز، بلکه برای اینکه به سپاهان بگوید:«ما پشت سرت نیستیم، ما کنارت هستیم.»
اگر در تهران جنگ صدرنشینی است، در تبریز جنگ بقا در کورس برپاست. تراکتور، محبوب پرشور آذربایجان، روزهای خوبی را سپری نمیکند. تیمی که قرار بود مدعی اول قهرمانی باشد، حالا در رده ششم جا خوش کرده و صدای اعتراض تیتیها کمکم از سکوها به گوش میرسد. تراکتور ۱۸ امتیازی است (با یک بازی کمتر). فاصله ۶ امتیازی با صدر (سپاهان) شاید زیاد به نظر نرسد، اما در لیگ کمگل ایران، جبرانش کوه کندن میخواهد. تراکتور دو بازی است که نبرده. تساویهای پیدرپی و بهانههای داوری، دیگر خریدار ندارد. امروز، روز عمل است.
تراکتوریها معتقدند سوتهای داوران در هفتههای اخیر سر آنها را بریده است. شاید حق با آنها باشد، شاید هم نه. اما امروز، پیکان تهران روبهروی آنهاست و هیچ بهانهای پذیرفته نیست. جو ورزشگاه امروز دیدنی خواهد بود. هواداران تراکتور، خشمگین اما امیدوار به ورزشگاه میآیند. آنها تیمی را میخواهند که ۹۰ دقیقه بجنگد. تراکتور برای بازگشت به جمع چهار تیم بالای جدول، نیاز مبرم به این سه امتیاز دارد. اگر امروز تراکتور نبرد، شاید فاصلهاش با مثلث قدرت (سپاهان، پرسپولیس و استقلال) به قدری زیاد شود که دیگر تا پایان فصل قابل جبران نباشد. سوال بزرگ اینجاست؛ آیا بازیکنان تراکتور میتوانند فشار روانی را مدیریت کنند؟ یا استرس باید ببریم، ساقهایشان را سنگین میکند؟
پیکان، حریف امروز تراکتور، هفته پیش قربانی بازگشت پرسپولیس شد. آنها تیمی جوان و بیآلایش هستند. پیکان چیزی برای از دست دادن ندارد و این خطرناکترین ویژگی آنهاست. تیمی که هفته پیش باخته، امروز میآید تا حداقل یک مساوی بگیرد و مرهمی بر زخمهایش بگذارد. پیکان تیمی است که اگر فضا ببیند، نیش میزند. آنها میدانند تراکتور جلو میکشد و مدافعانش روی خط نیمه بازی خواهند کرد. یک توپربایی، یک پاس بلند و فرار مهاجمان سرعتی پیکان، میتواند تبریز را در سکوت فرو ببرد.
اگر پرسپولیس بازی امروز مقابل آلومینیوم اراک را ببرد، ۲۵ امتیازی میشود. یعنی امشب که بازیکنان سپاهان در هتل اهواز سر بر بالین میگذارند، دیگر صدرنشین نیستند. این بزرگترین جنگ روانی ممکن است که اوسمار میتواند علیه محرم نویدکیا راه بیندازد
انتظار میرود تراکتور از همان دقیقه اول، دروازه پیکان را به توپ ببندد. تاکتیک تراکتور امروز پیچیده نیست؛ فشار حداکثری، استفاده از حمایت هواداران و باز کردن دروازه در نیمه اول. نقطه ضعف تراکتور در بازیهای اخیر، عدم تمرکز در زدن ضربات آخر بوده است. موقعیت میسازند اما گل نمیزنند. امروز، مهاجمان تراکتور باید قاتل باشند. پیکان دفاع خواهد کرد و چشم به ضدحملات دارد. اگر تراکتور گل اول را زود بزند، احتمالا جشنواره گل به راه میافتد. اما اگر بازی تا دقیقه ۶۰ مساوی بماند، استرس یار دوازدهم پیکان خواهد شد و شعارهای اعتراضی علیه کادر فنی و مدیریت تراکتور شروع میشود.
در پایان باید گفت سوت آغاز بازیهای امروز، سوت آغاز یک تریلر نفسگیر است. در آزادی، پرسپولیس به دنبال اثبات این است که دوران افول تمام شده و اژدهای سرخ بیدار شده است. آنها میخواهند امشب را با طعم شیرین صدرنشینی (حتی موقت) بخوابند. در یادگار امام، تراکتور میخواهد ثابت کند که هنوز گرگ مدعی است و آن دو هفته ناکامی، فقط یک سوءتفاهم بوده است. چشمهایتان را به تلویزیون بدوزید. هر گلی که امروز در تهران یا تبریز رد و بدل شود، پسلرزهاش فردا در اهواز و خرمآباد حس خواهد شد. جدول لیگ، این کاغذ بیجان، امروز و فردا جان میگیرد، فریاد میزند و قربانی میگیرد. آیا پرسپولیس اوسمار میتواند امشب پادشاه موقت لیگ شود؟ آیا تراکتور از بحران خارج میشود؟ یا اینکه آلومینیوم و پیکان، نقشههای بزرگان را نقش بر آب میکنند؟
دیدگاه تان را بنویسید