شوک به تیم ملی

نگار رشیدی 

زمانی که فدراسیون ووشو تصمیم گرفت هدایت تیم ملی زنان خود را به الهه منصوریان بسپارد، تقریبا همه مطمئن بودند قرار است سانداکاران زن کشورمان در میادین مختلف مدال‌ها را درو کنند. دلیل آن هم مشخص بود؛ الهه منصوریان نام بزرگی در ووشوی دنیا به شمار می‌رود و برای رسیدن به قله افتخار از منفی صفر شروع کرده بود. دختری که از روستای سمیرم آمد و سر از چین درآورد و حالا یکی از مهم‌ترین نام‌های ورزش کشور است. 

منصوریان زمانی که برای تیم ملی بازی می‌کرد، انگیزه‌های بسیار زیادی داشت و برای رسیدن به اهدافش سختی‌های زیادی را تحمل کرد. او برای اینکه بتواند چینی‌ها را به عنوان قدرت اول ووشوی دنیا شکست بدهد راهی شرق دور شد و سال‌ها در این کشور تمرین کرد. او به خوبی در این تمرینات دشوار زیر و بم کار را یاد گرفت و به نحوی آموزش می‌دید که بتواند آموخته‌های خود را به دیگران هم منتقل کند و فدراسیون را از استخدام مربی چینی بی‌نیاز کند. 

سرانجام روز موعود فرا رسید و الهه در حالی که هنوز می‌توانست در لباس تیم ملی مدال بیاورد، تصمیم گرفت از تیم ملی خداحافظی کند و کمی بعد (دوازدهم اسفند ۱۴۰۲) از سوی فدراسیون به عنوان سرمربی جدید تیم ملی انتخاب و معرفی شد. الهه همان‌طور که انتظار می‌رفت عملکرد خوبی در قامت سرمربی تیم ملی داشت. به ویژه او در یک سال اخیر در تورنمنت‌هایی مثل جام جهانی، قهرمانی جهان و بازی‌های کشورهای اسلامی که به تازگی هم تمام شده، موفق به کسب افتخارات متعددی شده بود. اما پایان‌بخش این روند پرمدال، استعفای ناگهانی او از هدایت تیم ملی آن هم با انتشار چند استوری در فضای مجازی بود. 

منصوریان در حالی پیام خداحافظی‌اش را منتشر کرد که هیچ توضیحی برای این تصمیمش نداده است اما از آنجایی که او مدتی پیش هم استعفا داده بود، اولین احتمال پیرامون اختلافات او و فدراسیون چرخید. احتمالاتی که توسط او در یک گفت‌وگوی بسیار کوتاه با یکی از خبرگزاری‌ها تائید شد و منصوریان در پاسخ به این سوال که چرا استعفا داده است، عنوان کرد:«دوست ندارم در این مورد صحبت کنم؛ دلیل تصمیم را از فدراسیون ووشو بپرسید.» او همچنین در واکنش به این سوال که آیا این تصمیم ریشه در اختلاف با فدراسیون ووشو دارد، گفت:«صددرصد همین‌طور است.» 

به نظر می‌رسد آتش این اختلاف بیشتر از آنکه تصور می‌شد شعله‌ور است. چراکه منصوریان پیش از این از اهدافش در بازی‌های آسیایی ناگویا صحبت کرده بود و حالا که تصمیم به جدایی گرفته، احتمالا باید دلیل محکمی پشت آن باشد. یکی از دلایلی که بازی‌های آسیایی برای الهه اهمیت بسیار زیادی دارد و او از حالا به این مسابقات فکر می‌کند، این است که الهه هیچ‌وقت نتوانست در المپیک آسیایی روی سکوی نخست قرار بگیرد و جای خالی مدال طلای این بازی‌ها در کارنامه او خالی است. به این ترتیب سرمربی تیم ملی می‌خواست این فقدان را با به قهرمانی رساندن شاگردانش در دوره جدید بازی‌ها جبران کند و از مسیر دیگری نقشی در طلایی شدن تیم ملی ایران در المپیک آسیایی داشته باشد. 

هرچند فدراسیون هم تا عصر دیروز واکنشی به این استعفا نشان نداده بود و توضیحی درباره این اختلافات ارائه نکرد. اما آنچه که در این برهه اهمیت دارد، آینده تیم ملی ووشو زنان ایران است. تیمی که با حضور الهه منصوریان و خواهرانش درخشید و انتظار می‌رفت با حضور آنها روند موفقش را ادامه دهد اما حالا ملی‌پوشان در بلاتکلیفی قرار دارند و مشخص نیست چه سرنوشتی انتظارشان را می‌کشد. 

زمانی که الهه منصوریان برای تیم ملی بازی می‌کرد، تنها مربیان چینی بودند که می‌توانستند بار فنی تیم را سنگین‌تر کنند و تاثیر مثبتی داشته باشند و حالا اگر قرار باشد منصوریان دیگر این مسئولیت را بر عهده نگیرد، احتمالا فدراسیون باید بار دیگر سراغ چینی‌ها برود. این در حالی است که منصوریان به عنوان یک استعداد ایرانی می‌تواند به خوبی در این سمت حضور داشته باشد و توانایی‌هایش را صرف ملی‌پوشان کشورمان کند. فدراسیون در اولین استعفای منصوریان توانست او را به ادامه کار راضی کند و باید دید این بار آنها می‌توانند قهرمان این رشته را در جایگاه سرمربی تیم ملی نگه دارند یا نه.