عادت شهریارانه!

آریا رهنورد

«فقط منتظرم فصل تمام شود تا از سایپا بروم». این جمله، بخشی از صحبت‌های علی دایی در کنفرانس مطبوعاتی پس از دیدار این هفته تیمش بود. آقای مربی البته حالا دیگر مجبور نیست برای جدایی از سایپا، تا پایان فصل صبر کند. پس از صحبت‌های تند شهریار در مواجهه با رسانه‌ها و انتقادهای مستقیم او از شیوه مدیریت سایپا، مدیران باشگاه تصمیم گرفتند اخراج این سرمربی را با نوشتن یک بیانیه نسبتا عجیب، رسانه‌ای کنند. آن‌ها مدعی شده‌اند که اخراج شهریار به خاطر «مراجعه مکرر» کارکنان کارخانه سایپا به دفتر مدیریت و توصیه این کارکنان به قطع همکاری با این سرمربی صورت گرفته است اما سوال اینجاست که آیا کارخانه سایپا کارکنان‌اش را به همین اندازه در همه تصمیم‌ها دخیل می‌کند؟ آن‌ها حداقل می‌توانستند تا پایان فصل و تمام شدن قرارداد شهریار صبر کنند و دست به اخراج مربی‌شان نزنند اما به نظر می‌رسد این کار به نوعی تسویه‌حساب با علی دایی بوده است. دایی برای چندمین بار در چند هفته گذشته، از حقوق نگرفتن مهره‌های تیم‌اش با وجود گران‌شدن خودروهای تولیدی سایپا انتقاد کرد. بدون تردید واکنش سایپا به انتقاد مسالمت‌آمیز شهریار کاملا آماتورگونه بوده است اما نباید فراموش کرد که رشد قیمت‌ها در این کارخانه از مدت‌ها قبل در جریان بوده و دایی تنها زمانی به این موضوع اعتراض کرده که حقوق خودش و بازیکنان‌اش عقب افتاده است. در واقع تا زمانی که مدیران سایپا «خوش‌حساب» بودند، کوچک‌ترین انتقادی به محصولات کارخانه از سوی شهریار مطرح نمی‌شد. دایی اصرار دارد که در این فصل با «تیم جوانان» بازی کرده اما نباید فراموش کرد که او تا نیم‌فصل اول، ستاره‌ای مثل مهدی ترابی را در اختیار داشته و همین حالا نفرات خوب و مستعد زیادی در تیمش دارد. آن‌ها به نسبت ذوب‌آهن کار ساده‌تری برای رسیدن به مرحله گروهی لیگ قهرمانان داشتند اما این موقعیت را از دست دادند. جایگاه نارنجی‌ها در جدول لیگ برتر چندان بد نیست اما همین تیم در نیمه نهایی جام حذفی، نتیجه را به داماش دسته دومی واگذار کرده و آخرین شانس برای رسیدن به یک جام را از دست داده است. طبیعتا باختن به داماش که در سطح سوم فوتبال ایران بازی می‌کند، ارتباطی با گرانی محصولات سایپا ندارد.

 بدون تردید واکنش سایپا به انتقاد مسالمت‌آمیز شهریار کاملا آماتورگونه بوده است اما نباید فراموش کرد که رشد قیمت‌ها در این کارخانه از مدت‌ها قبل در جریان بوده و دایی تنها زمانی به این موضوع اعتراض کرده که حقوق خودش و بازیکنان‌اش عقب افتاده است

علی دایی در قامت یک مربی، اساسا با پایان «صلح‌آمیز» همکاری‌ با تیم‌های مختلف میانه‌ای ندارد. آقای گل فوتبال جهان درست یک دهه قبل با یک جنجال تمام‌عیار از نیمکت تیم ملی جدا شد. تیم او در مرحله مقدماتی جام جهانی 2010 نتایج خوبی به دست نیاورد اما این مربی باور داشت که تصمیم اخراج‌اش از این تیم یک تصمیم فوتبالی نبوده است. شکایت او از فدراسیون به خاطر «متمم قرارداد» و البته تهیه البسه تیم ملی، برای مدت‌ها در جریان بود و سرانجام با پرداخت بدهی‌های فدراسیون فوتبال بسته شد. شهریار در پرسپولیس نیز در همین جاده حرکت کرد. او که رابطه بسیار خوبی با حبیب کاشانی داشت، ناگهان با این مدیر به اختلاف‌نظر رسید و حتی با بوقچی‌های پرسپولیس وارد درگیری فیزیکی شد. شهریار در طولانی‌ترین برنامه نود تاریخ، حملات تندی را نثار مدیر وقت باشگاه پرسپولیس کرد و باز هم پس از اخراج از این باشگاه، جزئیات قرارداد گرانقیمت‌اش را با رسانه‌ها در میان گذاشت. جدایی این مربی از راه‌آهن و نفت تهران نیز جنجال‌های خاص خودش را به همراه آورد. سه قهرمانی در جام حذفی با پرسپولیس و نفت تهران، آخرین موفقیت‌های علی دایی در عرصه سرمربیگری به شمار می‌روند. او پس از قهرمانی با سایپا به عنوان بازیکن-مربی، دیگر هیچوقت قهرمانی لیگ برتر را به دست نیاورده و البته ترجیح داده در تیم‌های کوچک‌تر و کم‌هوادارتر کار کند. شهریار البته در همین تیم‌ها نیز، پتانسیل خلق حواشی متعددی را داشته و معمولا باشگاه‌های مختلف را با «لبخند» ترک نکرده است.

آینده علی دایی در کدام باشگاه رقم خواهد خورد؟ در تبریز از ملاقات میان این مربی و مالک متمول باشگاه تراکتورسازی صحبت می‌شود. پالس مثبت شهریار برای تراکتوری‌ها در هفته‌های گذشته، می‌تواند شروعی برای امضای این قرارداد باشد. با این وجود نباید فراموش کرد که دایی در دوران مربیگری هرگز از «پایتخت» خارج نشده و به سراغ کار در شهرستان‌های مختلف نرفته است. صبا نیز با وجود متعلق بودن به قم، همه جلسه‌های تمرینی‌اش را در تهران برگزار می‌کرد. آیا شهریار بالاخره به سراغ انتخاب یک تیم شهرستانی می‌رود؟ اگر این اتفاق رخ ندهد، آیا این احتمال وجود دارد که او به زودی به یکی از «دو نیمکت» محبوب‌اش در فوتبال ایران برگردد؟