امیر قلعه‌نویی، پرویز مظلومی، علیرضا منصوریان، وینفرد شفر و حالا فرهاد مجیدی. در دوران حضور برانکو ایوانکوویچ در باشگاه پرسپولیس، استقلال پنج سرمربی مختلف را روی نیمکت نشانده است. از اولین روز بازگشت فرهاد به استقلال در قامت کمک‌مربی، قابل پیش‌بینی به نظر می‌رسید که او قرار است روزی مرد اول نیمکت این باشگاه باشد اما کمتر کسی تصور می‌کرد این روز به همین سرعت از راه برسد. حتی پیش از دیدار با پدیده، صحبت‌هایی در مورد عمیق‌تر شدن اختلاف شفر با اعضای هیات مدیره و انتخاب «جانشین موقت» برای این سرمربی به گوش می‌رسید. شکست آبی‌ها در مشهد، این اختلاف را از همیشه علنی‌تر کرد و در نهایت علی خطیر به عنوان جدی‌ترین منتقد مربی آلمانی، حکم به «تعلیق» او داد. آبی‌ها مشخصا از اخراج شفر نگفته‌اند اما واضح به نظر می‌رسد که دوران این مربی در باشگاه به پایان رسیده و او دیگر روی نیمکت دیده نخواهد شد. با توجه به نتایج این فصل باشگاه و هزینه‌های سنگین استقلال، نارضایتی از عملکرد سرمربی چندان عجیب نیست اما انتخاب فرهاد کم‌تجربه به عنوان جانشین، چقدر می‌تواند به باشگاه کمک کند؟ چه کاری از مجیدی جوان ساخته است که از شفر باتجربه با سابقه سال‌ها مربیگری ساخته نبود؟ انتخاب فرهاد مجیدی حتی با پسوند «موقت»، هم به ضرر خود و او هم به ضرر باشگاه خواهد بود. شاید چند نتیجه بد در دیدارهای باقی‌مانده، موجب شود که بلیت سرمربیگری مجیدی در باشگاه محبوبش برای همیشه بسوزد. او به جای کار کردن در این شرایط ملتهب، باید زمان درست‌تری را برای سرمربیگری استقلال انتخاب کند. شماره هفت محبوب هوادارها، دوره‌های مربیگری را پشت سر گذاشته اما تا امروز حتی در یک تیم محلی نیز «سرمربی» نبوده و هنوز آمادگی لازم را برای کار کردن در چنین سطحی ندارد. عجله برای رسیدن به این پست، می‌تواند همان خطری را برای فرهاد به وجود بیاورد که پیش از این ستاره‌های هم‌نسل او را درگیر کرده بود. علی کریمی با چند انتخاب اشتباه، حالا بدون تیم مانده است. علی دایی در زمان نادرست سرمربی تیم ملی شد و تا سال‌ها تحت‌ تاثیر اخراجش قرار گرفت. حتی یحیی گل‌محمدی و علیرضا منصوریان برای کار کردن در پرسپولیس و استقلال عجول بودند و به سختی برای این تصمیم، تنبیه شدند. بدون تردید اگر چهار سال قبل هم قرمزها به جای برانکو به سراغ یکی از مهره‌های سابق‌شان می‌رفتند، پرسپولیس امروز چنین کیفیتی نداشت. فرهاد مجیدی هنوز به تجربه نیاز دارد و استقلال باید در دست‌های امن‌تری قرار بگیرد. رسیدن از شفر به این مربی، نه‌تنها یک گام رو به جلو محسوب نمی‌شود، بلکه حتی چیزی شبیه یک عقب‌گرد کامل برای این باشگاه است. استقلال «آزمایشگاه» نیست که افراد مختلف در آن پتانسیل سرمربیگری‌شان را محک بزنند. بدون شک فرهاد در آینده می‌تواند به عنوان یک سرمربی پخته و کارآمد به استقلال کمک کند اما در شرایط فعلی، مدیران باشگاه تنها در حال استفاده از اسم و اعتبار او برای زنده ماندن در فشار انتقادها هستند. حتی با چشم‌های غیرمسلح نیز، آشکار به نظر می‌رسد که فرهاد هنوز برای هدایت تیمی مثل استقلال آمادگی لازم را ندارد.