خداحافظی سپاهانی‌ها با نقطه قوت همیشگی؛ آشیل مدیریتی
نازنین دشتی
طی سال‌های گذشته زمانی که حرف از ثبات مدیریت به میان می‌آمد، باشگاه سپاهان اصفهان یک الگوی تمام‌عیار بود. باشگاهی که همیشه دارای ساختار شناخته می‌شد و ثبات مدیریتی و به دنبال آن بودجه و امکانات مناسبش معروف بود. ثبات در این باشگاه آنقدر پررنگ بود که تلاش می‌شد این وضعیت به نیمکت تیم هم تزریق شود. در راستای این سیاست با ژوزه مورایس قرارداد سه ساله امضا شد که البته این قرارداد هیچ‌وقت به پایان خود نرسید. مورایس تنها دو سال را روی نیمکت این تیم گذراند و در فصل سوم در شرایطی که تیمش صدرنشین هم بود و یکی از مدعیان قهرمانی به شمار می‌رود، به دلیل اختلاف با هواداران که تقریبا در تمام بازی‌ها خواستار جدایی‌اش بودند، نیمکت تیم را تحویل داد.
این اتفاق یکی از نقاط عطف باشگاه طلایی‌پوش در دور شدن از ثبات بود. آنها دو فصلی می‌شود که در مسیر نوسان قدم برداشته‌اند و هر مرحله از ثباتی که به آن معروف بودند، دور شدند. این تغییرات اما نه‌تنها سودی برای سپاهانی‌ها نداشته بلکه آسیب‌هایی هم به آنها وارد کرده است. چراکه یکی از مهم‌ترین سمت‌ها یعنی مدیرعاملی بین چهره‌های مختلف دست به دست چرخیده و حالا در آستانه فصل جدید باز هم شاهد حضور یک چهره جدید روی صندلی مدیریت این باشگاه هستیم. درمجموع باید گفت تغییر چهار باره مدیرعامل طی 27 ماه گذشته، ثبات را به حلقه مفقوده تیم مدیریت سپاهان تبدیل کرده است. در همین راستا بد نیست نگاهی داشته باشیم به آخرین مدیرعامل‌هایی که در نتایج دو فصل اخیر سپاهان نقش داشتند.
ساکت، آخرین مدیر با مدیریت بیش از یک سال
آخرین کسی که عمر مدیریتش در باشگاه سپاهان بیش از یک سال به طول انجامید، محمدرضا ساکت است. او که از مدیران شناخته‌شده و البته خبرساز فوتبال ایران و از پایه‌گذاران حضور مورایس در سپاهان بود، دوره آخر مدیرعاملی‌اش در سپاهان را از چهار شهریور 1399 آغاز کرد و بعد از 1199 روز مدیریت، شانزدهم آذرماه 1402 از سمت خود استعفا کرد. گفته می‌شود دلیل استعفای ساکت، قانون بازنشستگی بوده است.
نیکفر؛ کمتر از چهار ماه!
مسئولان کارخانه فولاد مبارکه بعد از اینکه با استعفای ساکت موافقت کردند، منوچهر نیکفر را روی صندلی مدیرعاملی نشاندند. نیکفر که پیش از این به عنوان رییس هیات‌مدیره و مدیرعامل سپاهان فعالیت کرده بود، حکم سرپرستی مدیرعاملی را گرفت اما او نتوانست زمان زیادی را در این مسند بماند. او حتی نتوانست عمر مدیریتی خود را به چهار ماه برساند و در تاریخ 18 اسفندماه 1402 از مسئولیت خود کناره‌گیری کرد تا بی‌ثبات روی صندلی مدیریت یکی از باثبات‌ترین تیم‌های لیگ برتری در حوزه مدیریت رخنه کند و شرایط خاصی در باشگاه اصفهانی به‌وجود آید.
سلام به بحران با دو ماه بدون مدیر بودن
بعد از استعفای نیکفر، سپاهانی‌ها وارد یک بحران بزرگ شدند. آنها در یک اتفاق بی‌سابقه بیش از دو ماه را بدون مدیرعامل سپری کردند تا اینکه درنهایت 21 اردیبهشت‌ماه 1403، مهدی آذربایجانی در نقش مدیرعامل جدید سپاهان منصوب شد. البته دوره حضور آذربایجانی روی نیمکت سپاهان هم چندان طولانی نشد و بعد از طرح حواشی مختلف و جنجالی، او 19 مهرماه 1403 جای خود را به احمد یوسف‌زاده داد تا دوره مدیریت آذربایجانی در تیم سپاهان هم کمتر از پنج ماه باشد!
یوسف‌زاده رفت، نیکفر بازگشت!
زمانی که یوسف‌زاده از سمت خود کناره‌گیری کرد، باشگاه در بحبوبه فعالیت خود در نقل‌وانتقالات تابسته به سر می‌برد. یوسف‌زاده تنها 9 ماه در این مسئولیت بود و به دلیل آنچه مشکلات مالی عنوان شد، از سمت خود کناره گرفت. بعد از این اتفاق انتظار می‌رفت که مدیران باشگاه دست روی فردی بگذارند که بتواند به تیم برای رسیدن به عنوان قهرمانی کمک کند، اما تصمیم آنها بازگشت دوباره به یک چهره آشنا بود و به این ترتیب منوچهر نیکفر برای سومین‌بار در قامت مدیرعامل (یا سرپرست مدیرعاملی) عهده‌دار مسئولیت مدیریت باشگاه سپاهان شد. از شانزدهم آذرماه 1402 تا به امروز فقط یک سال و هفت ماه و پنج روز گذشته اما در طول این 19 ماه بعد از استعفای محمدرضا ساکت، صندلی مدیریت سپاهان بین منوچهر نیکفر، مهدی آذربایجانی، احمد یوسف‌زاده و حالا دوباره منوچهر نیکفر دست‌به‌دست شده تا ثبات مدیریت سپاهان که نقطه قوت این تیم بود از بین برود و جای خود را به بی‌ثباتی مطلق بدهد که مسلما می‌تواند روی روند نتیجه‌گیری طلایی‌پوشان هم موثر باشد.
سپاهانی‌ها بعد از استعفای پاتریس کارترون از سرمربیگری تیم، محرم نویدکیا را روی نیمکت نشاندند تا با چهره محبوب تیم خود برای قهرمانی تلاش کنند اما این رفت و آمدهای مدیریتی می‌تواند روی کار محرم هم سایه بیندازد و تصاحب جام را زیر سایه ببرد. باید دید نیکفر این بار چند ماه بر مسند مدیریت می‌نشیند و برای قهرمانی این باشگاه چه برنامه‌ای در سر دارد.
دیدگاه تان را بنویسید