هیچ شکی نیست که نقش بانوان ورزشکار ایران در بازی‌های‌ آسیایی هانگژو بسیار مهم بود. دختران ایران در هانگژو 16 مدال که شامل هفت نقره و 9 برنز می‌شود به دست آوردند تا جای خالی مدال طلا حسابی به چشم بیاید. دلیل آن هم این است که طی سه دوره اخیر المپیک آسیایی یعنی 2010 گوانگژو، 2014 اینچئون و 2018 جاکارتا حداقل یک مدال طلا به گردن بانوان ایران انداخته شده بود. آخرین امید ایران برای طلایی شدن بانوان سارا بهمنیار بود که با قرعه‌ سختی که داشت، با مدال برنز به کار خود پایان داد. خدیجه آزادپور ووشوکار وزن 60- کیلوگرم سابق تیم ملی در بازی‌های آسیایى 2010 گوانگژو، نجمه خدمتى و حمیده عباسعلى، ورزشکاران تیرانداز و کاراته در 2014 اینچئون و تیم ملى زنان کبدى ایران در  2018 جاکارتا، ایران را صاحب مدال طلای بازی‌های آسیایى کرده بودند. البته اگر بخواهیم نگاهی به تمام ادوار بازی‌های آسیایی بیندازیم، مهوش شفاعى، گیتى محبان، ژیلا الماسى، مریم شریعت‌زاده و مریم آچاک در بازی‌هاى آسیایى 1974 تهران مدال طلاى تیمى شمشیربازى اسلحه فلوره را به گردن آویخته بودند. در هر حال بابت طلایی نشدن هیچ‌کدام از نمایندگان زن ایران نباید انتقاد زیادی کرد. چراکه نمی‌توان چشم‌ها را روی تفاوت شرایط تمرینی آنها بست. ورزش بانوان به خودی خود با مشکلات بیشتری مواجه است و این مشکلات طی چند سال اخیر پررنگ‌تر هم شده است.