آریا طاری

جدایی از فولاد خوزستان آن‌ هم بعد از صعود این تیم به یک‌چهارم نهایی آسیا و در فاصله بین دو نبرد آسیایی، تصمیمی باورنکردنی از سوی جواد نکونام بود. به نظر می‌رسید این فقط یک تهدید باشد اما بازگشت جواد به ایران و موافقت رسمی باشگاه فولاد با این استعفا، نشان داد که همه چیز کاملا جدی بوده است. این تصمیم کلیدی، آینده مربیگری جواد را به شدت تحت تاثیر قرار خواهد داد. مردی که هنوز زمان زیادی از شروع دوران مربیگری‌اش سپری نشده اما حواشی عجیب و متعددی داشته است.

جواد نکونام پتانسیل تبدیل شدن به یک مربی خوب را دارد اما مجموعه‌ای از رفتارهای عجیب، دوران مربیگری او را کاملا تحت تاثیر قرار داده است. نکو سال‌ها در تیم ملی بوده و قبل از هر ستاره ایرانی دیگری به لالیگا رفته اما در مربیگری مثل یک جوان بی‌تجربه رفتار می‌کند. جواد مربیگری را در تیم ملی شروع کرد اما در همان اولین تجربه رسمی روبه‌روی قطر، با مهره‌های حریف درگیر شد و شرایطی را فراهم آورد که ای.اف.سی محرومیت سنگینی را برایش در نظر بگیرد. در حقیقت این دوران برای این چهره از همان ابتدا نیز با جنگ و دعوا شروع شد. نکو بعد از مدتی، با کی‌روش به بن‌بست رسید و از تیم ملی رفت. او هدایت خونه به خونه را بر عهده گرفت اما نتوانست با مالکان این باشگاه نیز کنار بیاید. او اساسا در دوران بازی هم یک چهره سازگار محسوب نمی‌شد. اتفاق بزرگ برای این چهره، رساندن نساجی به لیگ برتر بود. اتفاقی که هواداران نساجی بیش از دو دهه انتظارش را می‌کشیدند. با این حال او زمان زیادی در نساجی نماند و به محض دریافت پیشنهاد از پیکان، تصمیم گرفت به این تیم ملحق شود. هرچند که پیکانی‌ها در نهایت تصمیم گرفتند این مربی را جذب نکنند تا او بیشتر از قبل، حسرت از دست دادن نیمکت نساجی را بخورد. نکو پس از آن، هدایت فولاد را بر عهده گرفت اما بعد از قهرمانی جام حذفی از این تیم جدا شد. او مدتی بعد دوباره به اهواز برگشت و حالا برای دومین بار این تیم را ترک کرده است. شاید استعفای قبلی، با واکنش منفی هوادارها روبه‌رو نشد اما استعفا در فاصله بین دو نبرد حساس آسیایی، تصمیمی ناپخته به نظر می‌رسید و واکنش‌های منفی زیادی را به همراه داشت. جواد در حالی باشگاه را متهم به عدم همکاری می‌کرد که همین فولاد در هفته‌های گذشته دو چهره شاخص لالیگایی خریده است. بازیکنی که معلوم نیست سرنوشت‌شان پس از جدایی این مربی چه خواهد شد.

حاشیه‌های پرشمار جواد در قامت یک سرمربی، اساسا توانایی کاری او را زیر سوال برده است. نکونام افرادی را به عنوان دستیار روی نیمکت نشانده که نهایتا از سوی خداداد عزیزی برای همکاری دعوت شده بودند. او با انتخاب هاشمی‌نسب و حسین کعبی، نشان داده که سطح فنی نیمکت اصلا برایش مهم نیست و بیشتر به افرادی نیاز دارد که روی داور فشار بگذارند و به نیمکت حریف اعتراض کنند. کدام مربی را در فوتبال ایران می‌شناسید که نکو در فولاد با او درگیر نشده باشد؟ او که زمانی برای قلعه‌نویی بازی می‌کرد، یک درگیری ادامه‌دار را با این مربی پشت سر گذاشت و بارها علیه او مصاحبه کرد. درست همان‌طور که به پر و پای هم تیمی سابقش در استقلال یعنی فرهاد مجیدی پیچید و علیه این مربی نیز مصاحبه‌هایی انجام داد. جواد نکونام در فولاد دست به کارهایی باورنکردنی زده است. چه کسی باور می‌کند بازیکنی با سابقه چند سال حضور در لالیگا، خط‌کشی کنار زمین را تغییر بدهد تا پیکان نتواند اوت دستی بیندازد و از این راه موقعیت ایجاد کند؟ چه کسی باور می‌کند کسی که سال‌ها کاپیتان تیم ملی بوده، در جریان بازی با پرسپولیس توپ را به وسط زمین بفرستد تا جلوی حمله حریف را بگیرد؟ این اواخر هم که رابطه او و یحیی شکرآب شد و این مربی حتی تماس خصوصی یحیی را با رسانه‌ها در میان گذاشت. همه این رفتارها اما در مقابل کاری که او با خود باشگاه فولاد کرد، هیچ به نظر می‌رسند. اگر نکو تصمیم به ترک این باشگاه داشت، بهتر نبود قبل از شروع دیدارهای حذفی لیگ قهرمانان از تیم برود؟ او می‌دانست که تیمش برنده نبرد با الفیصلی می‌شود و احتمالا در بازی بعدی نتیجه‌ای جز شکست در انتظارش نیست.

شاید جواد تصور می‌کند که از قضاوت‌ها در مورد شکست احتمالی روبه‌روی تیمی مثل الهلال گریخته اما این رفتار، اساسا ذهنیت بدی در فوتبال ایران در مورد این چهره ساخته است. دیگر بعید به نظر می‌رسد استقلال یا تیم ملی در جست‌وجوی چنین فردی باشند. کسی که این‌چنین تیمش را در نیمه راه رها می‌کند و برای سرنوشتش دل نمی‌سوزاند، لایق کار کردن در تیم‌های بزرگ‌تر نیست. شاید این اتفاق، دوران مربیگری نکو را کاملا تحت تاثیر قرار بدهد. شاید همین تصمیم، آینده کاری او در فوتبال ایران را نابود کند.