از هفت مسابقه‌ای که این هفته در لیگ برتر ایران برگزار شده، پنج بازی با نتیجه تساوی به پایان رسیده‌اند و یک بازی دیگر نیز تا حوالی دقیقه 90 مساوی بوده است! توالی این تساوی‌ها در لیگ برتر اصلا تصادفی به نظر نمی‌رسد. تیم‌ها در لیگ برتر ایران معمولا کم‌ترین ریسک ممکن را در جریان هر مسابقه به نمایش می‌گذارند و تا جایی که امکان دارد، از فوتبال شجاعانه فاصله می‌گیرند. در این فوتبال به ندرت تیم‌هایی داریم که مبتنی بر کنش فوتبال بازی کنند. معمولا همه تیم‌ها عقب می‌کشند و منتظر واکنش به بازی تیم حریف می‌مانند. در واقع در لیگ برتر بیست و دوم اساسا با فقدان تیم‌هایی روبه‌رو شده‌ایم که به دنبال نمایش هجومی در زمین مسابقه باشند. اگر بازی سپاهان و نفت مسجدسلیمان را کنار بگذاریم، در هیچ نبرد دیگری از این هفته، هیچ تیمی از برتری محسوس نسبت به حریف برخوردار نبوده است. هوادار بعد از به گل رسیدن در زمین نساجی، عقب کشید و مشغول دفاع شد و سرانجام نیز گل تساوی را دریافت کرد. ذوب آهن نیز با وجود 10 نفره بودن روبه‌روی فولاد، گل اول بازی را به ثمر رساند اما باز هم یک نمایش بسیار فشرده و تدافعی داشت و در نهایت هم با مساوی اهواز را ترک کرد. بازی ملوان و مس رفسنجان نیز در فقر مطلق موقعیت گلزنی سپری شد و یک بازی تدافعی از ملوان، به مس اجازه نداد که موقعیت‌های زیادی بسازد و فرصت به گل رسیدن در این نبرد نزدیک را به دست بیاورد. در روز دوم برگزاری دیدارهای هفته سیزدهم، اوضاع حتی بدتر هم شد. بازی تراکتور و مس گل نداشت و تنها موقعیت خوب این بازی سهم گوستاوو واگنین شد که او هم توپ را از مقابل دروازه خالی به بیرون زد. دیدار دو تیم پرسپولیس و پیکان نیز با تساوی بدون گل به پایان رسید. این دومین بار بود که تیم مجتبی حسینی در این فصل به ورزشگاه آزادی می‌‌آید. تیمی که این بار هم روبه‌روی حریفش همان تساوی بدون گل دیدار با استقلال را تکرار کرد. اینکه باشگاهی مثل پیکان به سراغ جوانگرایی رفته و به استعدادهای جدید فرصت می‌دهد، قابل ستایش است اما اینکه رویکرد اساسی این تیم گل نخوردن است و در همه هفته‌ها برای مساوی کردن به زمین می‌رود، کیفیت لیگ را کاهش خواهد داد. در بازی نفت و استقلال هم فقط یک گل رد و بدل شد که آن هم از روی نقطه پنالتی بود. اگر واقعا تیم‌ها فقط با پنالتی به هم گل می‌زنند، بهتر است داورها حداقل پنالتی‌های بیشتری در جریان هر بازی اعلام کنند! باید قبول کرد که سطح بازی‌ها در لیگ برتر بسیار پایین است. در شروع فصل، بازی‌ها شرایط بهتری داشتند اما بعد از غیبت اجباری دوباره تماشاگرها و همچنین فاصله طولانی جام جهانی، کیفیت کار دوباره پایین آمد و همه چیز تحت تاثیر قرار گرفت. فعلا به مرحله‌ای رسیده‌ایم که حتی تماشای دیدارهای لیگ نیز دشوار به نظر می‌رسد. هیچ چیز در مورد این لیگ ایده‌آل نیست و این کیفیت، هوادارها را از دیدن بازی‌ها نیز پشیمان خواهد کرد.

 

 

کپی شد