پایان آبرومند!

حذف دو تیم آسیایی در یک روز، به کار این قاره در جام جهانی پایان داد. حالا دیگر آسیا نماینده‌ای در تورنمنت ندارد اما عملکرد تیم‌های آسیایی در این مسابقه‌ها، عملکرد درخشانی بوده است. حضور ۶ تیم آسیایی در این رقابت‌ها برای اولین بار در تاریخ، صعود سه تیم آسیایی از دور گروهی برای اولین بار در تاریخ و به دست آوردن چند برد بزرگ، یک اتفاق رویایی و فراموش‌نشدنی برای این قاره بود. فراموش نکنید که تیم‌های قاره آسیا در این جام هم مسی را بردند و هم رونالدو را شکست دادند!

آریا طاری

 

قطر؛ وداع بدون امتیاز

ضعیف‌ترین عملکرد یک تیم آسیایی در این دوره از جام جهانی، متعلق به تیم ملی قطر بود. تیمی که در هر سه مسابقه‌اش بازنده شد و انتظارها را برآورده نکرد. قطر در اولین بازی روبه‌روی اکوادور شکست خورد، سپس به سنگال باخت و در نهایت دیدار آخر را نیز به هلند واگذار کرد. با این وجود، تجربه میزبانی و همچنین اولین حضور در جام جهانی، یک تجربه به یاد ماندنی برای این تیم بود. به نظر می‌رسید بازیکنان تیم ملی قطر به اندازه کافی برای این موقعیت خاص آماده نیستند. احتمالا به زودی تغییرات مهمی نیز در این تیم اعمال می‌شود و نیمکت قطر کاملا تغییر می‌کند. با این حال به طور کلی میزبانی جام تجربه موفقی برای قطر بوده و اتفاق‌های مثبت زیادی را نیز به همراه آورده است.

بدون شک، ژاپن بهترین تیم آسیایی این دوره جام بود. تیمی که در دور گروهی شگفت‌انگیز ظاهر شد. سامورایی‌ها در اولین مسابقه یک برد بزرگ و فراموش‌نشدنی را روبه‌روی آلمان جشن گرفتند و دست به یک شاهکار بزرگ زدند

ایران؛ ضعیف‌تر از انتظار

تیم ملی ایران همانند دوره قبلی، یک بازی‌اش را در این جام برد اما کم‌تر از دوره قبلی امتیاز گرفت. در حقیقت می‌توان گفت که تیم ملی نسبت به دوره قبلی عقب‌گرد داشته و انتظارها را برآورده نکرده است. ایران در بازی اول روبه‌روی انگلیس 6 گل خورد و تحقیر شد. نتیجه‌ای که تا ابد همراه تیم ملی خواهد ماند. تیم کی‌روش در بازی دوم به سختی ولز را شکست داد و اولین بردش را در این جام جشن گرفت اما در بازی سوم روبه‌روی آمریکا بازنده شد و درحالی که فقط یک امتیاز تا صعود فاصله داشت، باز هم نتوانست از این طلسم قدیمی عبور کند. این جام هم برای ایران با پذیرفتن همین طلسم همیشگی به پایان رسید.

عربستان؛ آن برد فراموش‌نشدنی

عربستان جام را به بهترین شکل ممکن شروع کرد. شکست دادن آرژانتین با همه ستاره‌ها، کاری بزرگ و فراموش‌نشدنی بود. بردی که حتی موجب تعطیلی رسمی کشور عربستان هم شد و تمام مردم این کشور را غرق در شادی کرد. بعد از آن نتیجه استثنایی، به نظر می‌رسید صعود عربستان از این گروه حتمی باشد اما این تیم روبه‌روی لهستان و مکزیک بازنده شد و به شکل عجیبی در قعر جدول گروه قرار گرفت. آن هم در شرایطی که صدرنشین گروه را برده بود! به نظر می‌رسد یک لحظه کلیدی، همه چیز را برای عربستان عوض کرد. اگر این تیم پنالتی‌اش را روبه‌روی لهستان به گل تبدیل کرده بود، همه چیز عوض می‌شد اما این اتفاق رخ نداد و عربستانی‌ها درنهایت در مسیر حذف از این جام قرار گرفتند.

ژاپن؛ آقای آسیا

بدون شک، ژاپن بهترین تیم آسیایی این دوره جام بود. تیمی که در دور گروهی شگفت‌انگیز ظاهر شد. سامورایی‌ها در اولین مسابقه یک برد بزرگ و فراموش‌نشدنی را روبه‌روی آلمان جشن گرفتند و دست به یک شاهکار بزرگ زدند. شکست خوردن روبه‌روی کاستاریکا نتیجه تلخی به نظر می‌رسید اما این تیم در بازی سوم اسپانیا را کنار زد تا نشان بدهد که تنها برای انجام کارهای بزرگ ساخته شده است. ژاپن در اولین بازی حذفی نیز عملکرد بسیار خوبی داشت و تا یک قدمی شکست کرواسی نیز پیش رفت اما در نهایت نتوانست برای اولین بار در همه تاریخش به دور یک‌چهارم نهایی جام جهانی صعود کند.

استرالیا؛ تیمی برای آینده

استرالیا نیز یکی از غافلگیری‌های این دوره جام به شمار می‌رفت. تیمی که با وجود شکست سنگین روبه‌روی فرانسه در بازی اول، به خوبی به تورنمنت برگشت و در دو بازی بعدی، دانمارک و تونس را شکست داد. هیچ‌کس انتظار نداشت تیمی مثل استرالیا بتواند تیم پرستاره دانمارک را شکست بدهد اما این اتفاق رخ داد تا یک شگفتی بزرگ در جام رقم بخورد. بهترین نمایش استرالیا اما روبه‌روی آرژانتین رقم خورد. آنها تا آخرین ثانیه با مسی و رقبا جنگیدند و با شایستگی تمام از تورنمنت کنار رفتند.

کره جنوبی؛ رونالدو را بردند!‌

کره هم تورنمنت بسیار خوبی را سپری کرد. تیمی که توانست اروگوئه را متوقف کند و پرتغال را با رونالدو شکست بدهد. کره در بین آسیایی‌ها، یکی از شجاع‌ترین تیم‌های جام بود. تیمی که در همه بازی‌ها هجومی بازی کرد و تا لحظه آخر دست از جنگیدن برنداشت. کره با این نمایش‌های آرمانی، شاید در جام باقی نمانده باشد اما بدون شک قاره آسیا را غرق در غرور کرده است. آنها شجاعت را در زمین به تصویر کشیدند و به همه نشان دادند که یک تیم چقدر می‌تواند بدون ترس باشد.