پیرمرد و فوتبال!‌

 آریا رهنورد

 

کسپر اشمایکل (دانمارک)

شاید باورنکردنی باشد اما پسر پیتر اشمایکل افسانه‌ای 36 ساله شده است. چهره او اما چنین چیزی را نشان نمی‌دهد. کسپر سال‌ها برای تیم ملی بازی کرده اما هواداران فوتبال هنوز او را از سال‌های بازی در لسترسیتی و قهرمانی شگفت‌انگیز در لیگ برتر انگلیس به یاد می‌آورند.

آلفردو تالاورا (مکزیک)

مرد اول خط دروازه مکزیک به عنوان مسن‌ترین بازیکن به رقابت‌های جام جهانی قدم خواهد گذاشت. آلفردو تالاورا تنها بازیکن این دوره از جام است که در دهه پنجم زندگی به سر می‌برد. او بعد از 40 سالگی، هنوز در عضویت تیم ملی است و حالا تجربه بازی در جام جهانی را نیز به دست خواهد آورد.

دنیل آلوز (برزیل)

برای کشوری مثل برزیل عجیب است که هنوز نتوانسته جانشینی برای دنی آلوز پیدا کند. با این حال نباید هم خرده‌ای به آنها گرفت. چراکه حتی باشگاهی مثل بارسلونا نیز نتوانست بعد از آلوز جانشینی برای او پیدا کند و کار به جایی رسید که این بازیکن را در 38 سالگی به تیم برگرداند. دنی حالا در تیم ملی عضویت دارد و به جام جهانی نیز خواهد رفت. این آخرین تورنمنت ملی او خواهد بود. البته دنی پتانسیل بازی تا 50 سالگی را هم دارد!

په په (پرتغال)

او هم دست‌بردار نیست و نمی‌خواهد تیم ملی را ترک کند. په په دلیلی برای این کار هم ندارد. چراکه هنوز یک مهره مهم و موثر برای باشگاه پورتو و تیم ملی است. او هنوز کیفیت دفاعی بسیار خوبی دارد و می‌تواند در این دوره از جام جهانی بدرخشد. بالا رفتن سن په په، میزان خشونت او را تغییر نداده است.

لوکا مودریچ (کرواسی)

مرد هنرمند خط هافبک کرواسی، باز هم در جام جهانی به میدان خواهد رفت. لوکا بهترین بازیکن دوره قبلی جام بود و همان سال توپ طلا را هم برد. او حالا دوباره با تیمش به جام برمی‌گردد. نبردن جام جهانی در دوره قبلی در مسابقه فینال، یک حسرت بزرگ برای مودریچ بود. بازیکنی که امیدوار است در این دوره یک موفقیت بزرگ‌تر در جام را تجربه کند و این حسرت را به فراموشی بسپارد.

رمکو پسفیر (هلند)

این دروازه‌بان هلندی هم داستان جالبی دارد. بازیکنی که تا قبل از 38 سالگی هرگز برای تیم ملی بازی نکرده بود اما ناگهان در این سن و سال به آژاکس رفت و حالا برای تیم ملی بازی می‌کند. در حقیقت شگفت‌انگیزترین روزهای دوران فوتبال رمکو به ناگهانی‌ترین شکل ممکن شروع شده‌اند. او تجربه‌ای را به دست آورده که قبلا برایش غیرممکن به نظر می‌رسید.

ایجی کاواشیما (ژاپن)

خیلی از ستاره‌های پرتجربه، دروازه‌بان هستند. درست مثل گلر ژاپن ایجی کاواشیما که در 39 سالگی راهی جام جهانی خواهد شد. ایجی در بین سامورایی‌ها بازیکن بسیار محبوبی به حساب می‌آید. فوتبالیستی که یکی از نمادهای مهم فوتبال ژاپن به حساب می‌آید.

آتیبا هاتچینسون (کانادا)

او در 39 سالگی به سر می‌برد اما تا امروز هرگز در جام جهانی بازی نکرده است. آتیبا نزدیک به دو دهه برای تیم ملی به میدان رفته اما در همه این سال‌ها کانادا نتوانسته بود خودش را به جام جهانی برساند. او بالاخره به این آرزوی قدیمی رسید و در حالی به جام رفت که مدت زیادی مصدوم بود. این بازیکن اما به هر قیمتی خودش را به این تورنمنت رساند.

تیاگو سیلوا (برزیل)

تیاگو از هیچ چالشی نمی‌ترسد. نه از عوض کردن باشگاه در سن و سال بالا و نه محک زدن توانایی‌ها در تیم ملی. او هنوز هم رهبر خط دفاعی برزیل است. بازیکنی پرتجربه و کم‌اشتباه که همیشه مطمئن به نظر می‌رسد و اجازه نمی‌دهد توپ به سادگی از خط دفاعی تیمش عبور کند. شاید توجه خیلی‌ها به خط حمله برزیل باشد اما نباید از حط دفاعی بسیار خوب این تیم با حضور تیاگو نیز غافل شد.

برایان روئیز (کاستاریکا)

بازوبند کاپیتانی کاستاریکا در جام جهانی به برایان روئیز سپرده شده است. بازیکن 37 ساله‌ای که در لیگ کشور خودش بازی می‌کند. روئیز، تجربه بسیار زیادی در دنیای فوتبال دارد و امیدوار است بتواند از این تجربه به خوبی برای کمک به تیم ملی کاستاریکا استفاده کند.

مانوئل نویر (آلمان)

او هم در 36 سالگی به جام جهانی رسیده است. گلر بزرگی که تعریف جدیدی از دروازه‌بانی به دنیا ارائه کرده است. نویر هنوز هم مرد شماره یک دروازه ژرمن‌ها به شمار می‌رود. کسی که در جام جهانی قبلی، اصلا عملکرد خوبی نداشت.