مصدومیت، تنها دلیل کنار رفتن ستاره‌ها از اردوی تیم‌های ملی قبل از جام جهانی نیست. همین حالا بازیکنانی وجود دارند که نه کشورشان جام جهانی را از دست داده و نه حتی مصدوم هستند اما با سلیقه سرمربی به تیم ملی دعوت نشده‌اند و بخشی از جام جهانی نخواهند بود. تحمل این اتفاق برای آنها بسیار سخت به نظر می‌رسد. چراکه این نفرات به نوعی قربانی سلیقه سرمربی‌شان شده‌اند و حالا باید مهم‌ترین تورنمنت دنیای فوتبال را از روی صفحه تلویزیون تماشا کنند.

آریا طاری

 

داوید دخه‌آ

داوید در یورو به تیم ملی دعوت شد اما ذخیره اونای سیمون بود. برای جام جهانی اما انریکه تعارف را با این ستاره کنار گذاشت و به طور کلی قید دعوت کردن او به تیم ملی را زد. او اساسا علاقه‌ای به دخه‌آ ندارد و نمایش‌های او نیز در تیم ملی اصلا امیدوارکننده نبوده است. داوید در دوره قبلی جام جهانی گلر ماتادورها بود و چند اشتباه بسیار بزرگ در این تیم داشت. او به خصوص در نبرد اول روبه‌روی پرتغال عامل اصلی از دست رفتن امتیاز تیمش به شمار می‌رفت. داوید حالا دیگر در جام جهانی نیست و بعید به نظر می‌رسد که در دوره بعدی جام جهانی نیز در تیم ملی به میدان برود. دوران ملی ستاره من‌یونایتد را باید تمام‌شده بدانیم.

هکتور بیرین

هکتور این فصل به بارسا ملحق شد و امیدوار بود در بازگشت به تیمی که زمانی‌ در آکادمی‌اش بازی کرده، به تیم ملی نیز برود. با این وجود انریکه تصمیم گرفت بیرین را به جام جهانی نبرد. فعلا اوضاع برای این مدافع راست چندان خوب پیش نمی‌رود. بازیکنی که نتوانسته در بارسا فیکس شود و حالا جایگاهی در تیم ملی اسپانیا نیز ندارد. هکتور همیشه بازیکن خوبی بوده اما به نظر می‌رسد که نتوانسته به نقطه اوج مدنظرش در فوتبال برسد. شاید حضور در بارسا بتواند این بازیکن را در شرایط متفاوتی قرار بدهد و حتی برای دوره بعدی جام ملت‌ها او را به تیم ملی برگرداند.

فیکایا توموری

غیبت مدافع فیکس میلان در جام جهانی، یک تصمیم غافلگیرکننده از سوی گرت ساوت گیت بود. این در حالی است که او تصمیم گرفت مگوایر را در بدترین فرم ممکن به جام جهانی ببرد و نفراتی مثل جان استونز و بن وایت را نیز در خط دفاعی در بین نفرات تیمش داشته باشد. توموری به شدت آماده به نظر می‌رسد اما بخشی از  فهرست نهایی کشورش برای جام جهانی نیست. خیلی از هواداران انگلیس خواهان دعوت او به جای مگوایر بودند اما در عمل اتفاق دیگری رخ داد و ساوت گیت تصمیم گرفت هری را با خودش به جام جهانی ببرد.

سرخیو راموس

راموس تلاش زیادی انجام داد تا مصدومیت را سپری کند و به جام جهانی قبلی برسد اما لوئیس انریکه روی نام او قلم قرمز کشید. این بار راموس دیگر مصدوم نبود اما انریکه باز هم این بازیکن را به تیم ملی دعوت نکرد. شاید بهتر بود سرخیو نیز مثل پیکه مدتی قبل از بازی در تیم ملی کنار می‌کشید و جایگاهش را حفظ می‌کرد. او حالا به عنوان بازیکنی شناخته می‌شود که در دو تورنمنت ملی متوالی غایب بوده است. شاید چند سال قبل تصور رقم خوردن چنین اتفاقی برای راموس فراتر از محال بود اما او حالا این وضعیت عجیب را تجربه کرده و دوران ملی‌اش عملا با تصمیم انریکه به پایان رسیده است.

فرلاند مندی

فصل گذشته کاری کرد که افت و نیمکت‌نشینی مارسلو در تیم رئال اصلا احساس نشود. مندی یک عضو ثابت از تیم قهرمان رئال مادرید بود اما سرمربی تیم ملی فرانسه به شکل عجیبی تصمیم گرفت نام او را در فهرست نهایی جام جهانی قرار ندهد. همه انتظار داشتند مندی بخشی از ترکیب فرانسه برای جام باشد اما دشان روی نفرات دیگری مثل هرناندز برای این پست حساب کرده و جایگاهی برای مندی در نظر نگرفته است. فرلاند به همین سادگی شانس حضور در جام جهانی را از دست داده و قرار نیست در قطر به میدان برود.

تیاگو

غیبت بازیکنی با استانداردهای تیاگو در جام جهانی، چیزی شبیه یک فاجعه است. با این حال باید پذیرفت که این فصل از ابتدا برای این بازیکن چندان خوب سپری نشده و تصمیم انریکه نیز تصمیم عجیبی نبوده است. باید قبول کرد که یک نسل جدید از ستاره‌های اسپانیا ظهور کرده‌اند و جادوی خط هافبک به نفراتی مثل پدری و گاوی سپرده شده است. در چنین شرایطی دیگر جایی برای این هافبک در تیم ملی باقی نمی‌ماند. با این حال تیاگو همیشه با پاس‌های دقیق و نمایش‌های خوبش برای لاروخا به یاد آورده خواهد شد. بازیکنی که همیشه بی‌هیاهو بوده و این بار نیز واکنش خاصی به دعوت نشدن به تیم ملی از خودش نشان نداده است.

رناتو سانچز

پرتغال با یکی از پرستاره‌ترین تیم‌های تاریخش به جام جهانی رسیده و در این تیم حتی جایی برای رناتو سانچز نیز وجود ندارد. ظاهرا رفتن به پی‌اس‌جی برای رناتو اصلا خوشایند نبوده است. بازیکنی که حالا باید جام جهانی را از دور ببیند. او در این سال‌ها همیشه عضوی از تیم ملی بوده و بازی‌های بسیار خوبی را برای پرتغال به نمایش گذاشته است. با این حال سرمربی این تیم تصمیم گرفت نام این هافبک را از فهرست نهایی خارج کند و او را با خودش به جام جهانی نبرد. این اتفاق یک شوک بسیار بزرگ برای هافبک همیشه خونسرد فوتبال پرتغال بوده است. ستاره‌ای که امیدوار است دوباره خیلی زود بخشی از تیم ملی پرتغال باشد.

روبین گوسنس

بعد از درخشش خیره‌کننده روبین گوسنس در یورو، هیچ‌کس توقع نداشت این بازیکن در جام جهانی غایب باشد. با این حال این اتفاق رقم خورد و او با تصمیم عجیب هانسی فلیک، از فهرست نهایی تیم برای جام جا ماند. گوسنس البته در اینتر هم نیمکت‌نشین شده و جای ثابتش را در ترکیب به دی مارکو داده اما همچنان در زمان حضور در ترکیب، نمایش‌های بسیار خوبی برای اینتر دارد. نمونه‌اش گلزنی در نیوکمپ که اینتر را به مرحله بعدی لیگ قهرمانان فرستاد. با این وجود آلمانی‌ها از اسم او عبور کردند و قصد ندارند این وینگ بک چپ را با خودشان به جام جهانی 2022 قطر ببرند.

آنخل کوریا

لیونل اسکالونی تا آخرین لحظات بین دعوت یک بازیکن از میان آنخل کوریا و خواکین کوریا مردد بود اما در نهایت تصمیم گرفت ستاره اینتر را به جام ببرد و این به معنی از دست رفتن فرصت حضور در جام برای آنخل بود. آنخل که در آتلتی عملکرد خوبی داشته و در خط حمله این تیم درخشیده، حالا بخشی از فهرست نهایی آرژانتینی‌ها برای جام جهانی نیست. این اتفاق در حالی رقم خورده که او در بسیاری از مراحل انتخابی از ابتدا برای تیمش به زمین رفته و درخشش قابل توجهی در آرژانتین داشته است.

جیدن سانچو

او هم همانند دوست صمیمی‌اش ارلینگ هالند در جام جهانی حضور ندارد اما با این تفاوت که تیم هالند در جام نیست و تیم سانچو در جام شرکت خواهد کرد. جیدن در دورتموند روزهای درخشانی را پشت سر گذاشت اما انتقال به یونایتد تا اینجا اصلا به سود او تمام نشده است. سانچو فعلا برای رسیدن به ترکیب اصلی قرمزها نیز با مشکل روبه‌رو شده و در تیم ملی نیز جایگاهی ندارد. ساوت گیت در یورو نیز به ندرت از این بازیکن استفاده می‌کرد و علاقه‌ای به استفاده از او در ترکیب اصلی تیم نداشت. حال این مربی تصمیم گرفته سانچو را از همان ابتدا به جام جهانی نبرد.

ایوان تونی

به محض خارج شدن از فهرست نهایی انگلیس برای جام جهانی، تونی روبه‌روی سیتی دو گل زد و با دو شادی گل جنجالی، اعتراضش را به این تصمیم نشان داد. ستاره برنتفورد بعد از رقم زدن دومین شکست فصل سیتی، تاکید کرد که به شدت از تصمیم سرمربی تیم ملی ناامید شده اما دلیلی برای توقف ندارد و نمی‌خواهد در حسرت این اتفاق بماند. تونی حتی در صورت دعوت شدن به تیم ملی نیز فیکس نبود اما خیلی‌ها باور دارند که او نسبت به کالوم ویلسون شایستگی بیشتری برای دعوت به تیم ملی داشته است.