کابوس بزرگی که تایید شد
قوی باش ستاره!
آریا طاری
خبری که هیچکس در فوتبال ایران علاقه‌مند به شنیدنش نبود بالاخره از راه رسید و دوری «سه ماهه» اللهیار صیادمنش از میادین فوتبال رسما مورد تایید قرار گرفت. با این حساب ستاره جوان تیم ملی رسما رقابت‌های جام جهانی قطر را از دست می‌دهد. کنار رفتن از اولین جام جهانی زندگی با این بدشانسی بزرگ، قطعا لطمه‌ای برای روحیه این فوتبالیست به حساب می‌آید اما او باید این روزها را پشت سر بگذارد و با قدرت به زمین برگردد. شاید در دوره بعدی جام جهانی، اللهیار یک ستاره تغییرناپذیر در ترکیب اصلی تیم ملی ایران باشد.
اللهیار و تیم ملی؛ این داستان ادامه دارد
ماجرای حضور این ستاره در تیم ملی، یک ماجرای جدید نیست. او از سال‌های نوجوانی در عضویت رده‌های سنی پایه فوتبال ایران بوده و سال‌ها برای تیم ملی به میدان رفته است. اصلا شهرت صیادمنش هم در فوتبال ایران از همین تیم‌های سنی پایه شروع شده است. البته که همه بازیکنان درخشان این تیم‌ها، در نهایت به مهره‌هایی فوق‌العاده تبدیل نمی‌شوند.
در همین نسل صیادمنش هم ستاره‌هایی بودند که حالا حتی جایی در بین تیم‌های لیگ برتری ندارند. با این حال از همان روز اول مشخص بود که او هرگز یک فوتبالیست معمولی نیست و قصد دارد کارهای بسیار بزرگی انجام بدهد. همان روزها هم همه می‌دانستند او روزی به تیم ملی بزرگسالان نیز خواهد رسید. پدیده موردعلاقه اسکوچیچ برای تیم ملی اما حالا با مشکل پارگی همسترینگ روبه‌رو شد و حداقل به مدت 90 روز باید به ریکاوری ادامه بدهند. خیلی‌ها امیدوار بودند این مصدومیت جدی نباشد اما حالا دیگر شانس برای حضور او در رقابت‌های جام جهانی وجود نخواهد داشت. داستان حضور این بازیکن در تیم ملی اما بدون شک برای سال‌های به مراتب طولانی‌تری ادامه دارد.
جامی که از دست رفت
آیا نام اللهیار در لیست نهایی مدنظر اسکوچیچ برای جام جهانی دیده می‌شد؟ بدون شک. این بازیکن اولین بار در شرایطی به تیم ملی دعوت شد که مهدی طارمی به دلیل اختلاف با سرمربی از اردو خط خورده بود. با این حال حتی بعد از بازگشت طارمی نیز صیادمنش در تیم ملی باقی ماند و دیگر اردوها را ترک نکرد. او بدون شک در بین نفرات نهایی مدنظر سرمربی کروات تیم ملی برای جام جهانی حضور داشت. هرچند که با توجه به حضور چند ستاره هجومی باتجربه، شانس زیادی برای فیکس شدن نداشت. با این حال او می‌توانست به عنوان یک مهره ذخیره، برای دقایقی شانس حضور در اولین جام جهانی زندگی‌اش را به دست بیاورد.
صیادمنش تا 21 سالگی، کوهی از تجربه است و می‌توانست جام جهانی را هم به فهرست این تجربه‌ها اضافه کند. با این حال او با همین سرعت پیشرفت می‌تواند در 25 سالگی، جواهری در ترکیب تیم ملی ایران باشد
یک مسیر حرفه‌ای
چرا اللهیار صیادمنش یک فوتبالیست بسیار مهم برای فوتبال ایران است؟ دلیل این اتفاق را باید در مسیر ایده‌آل و کاملا حرفه‌ای او در دوران بازی جست‌وجو کرد. صیادمنش روند بسیار خوبی را به عنوان یک ستاره در دنیای فوتبال طی کرده و تا اینجا قدم به قدم جلو رفته است.
استقلال اولین تیم بزرگی بود که اللهیار در فوتبال ایران پیراهنش را پوشید. او می‌توانست در استقلال بماند و مهره محبوب هواداران در فصل‌های متمادی باشد اما تصمیم گرفت یک چالش جدید را بپذیرد و راهی فوتبال ترکیه شود. در ترکیه فرصت بازی خاصی برای او به وجود نیامد و صیادمنش به اوکراین رفت و خودش را به عنوان یک ستاره در فوتبال ایران کشور تثبیت کرد. او به موقع از اوکراین جدا شد و قدم مهم بعدی‌اش را با انتقال به فوتبال انگلیس و بازی برای باشگاه هال سیتی در رقابت‌های چمپیونشیپ برداشت. بعد از فقط یک نیم‌فصل حضور قرضی در هال، همه از کیفیت این بازیکن راضی بودند و باشگاه نیز قرارداد او را دائمی کرد.
صیادمنش در همه مسابقه‌های تیمش در شروع فصل جدید به صورت ثابت به میدان رفت تا اینکه یک برخورد، این مصدومیت شدید را برای او به وجود آورد. صیادمنش تا 21 سالگی، کوهی از تجربه است و می‌توانست جام جهانی را هم به فهرست این تجربه‌ها اضافه کند. با این حال او با همین سرعت پیشرفت می‌تواند در 25 سالگی، جواهری در ترکیب تیم ملی ایران باشد.
به پشت سر نگاه نکن
اینکه چه اتفاق تلخی برای این ستاره رقم خورده، دیگر مهم نیست. اللهیار باید بلند شود و راه خودش را پیدا کند. او اولین بازیکنی نیست که یک دوره از جام جهانی را به راحتی از دست می‌دهد. سردار آزمون هم در همین سن و سال، در آخرین اردوی تیم ملی قبل از جام جهانی برزیل حاضر بود اما در فهرست نهایی قرار نگرفت. او اما آنقدر تلاش کرد که در جام جهانی بعدی، ستاره ثابت تیم ملی بود.
اللهیار نیز باید در همین مسیر قدم بردارد. شاید این مصدومیت او را کمی به عقب ببرد و جایگاه ثابتش در هال سیتی را نیز بگیرد اما او ثابت کرده که همیشه قادر به انجام کارهای سخت بوده است. ا. کمی به عقب برمی‌گردد اما دوباره خودش را به نقطه دلخواه می‌رساند. صیادمنش دیر یا زود، بالاخره در جام جهانی هم بازی خواهد کرد.
دیدگاه تان را بنویسید