یحیی و نقد همیشگی‌اش به خریدهای پرسپولیس
این مرد «ستاره» نمی‌سازد!
هواداران پرسپولیس اصلا به یاد ندارند که آخرین بار چه زمانی یحیی گل‌محمدی را راضی و خوشحال دیده‌اند. البته که یحیی مربی بسیار خوبی به حساب می‌آید اما ظاهرا روش مدنظر او در فوتبال ایران، اعتراض همیشگی به مدیران باشگاه برای گرفتن امتیازهای بیشتر است. او حتی با وجود خریدهای درخشان این فصل همچنان از درویش و رفقا انتقاد می‌کند و همچنان از خریدهای بزرگ تیم‌های رقیب صحبت به میان می‌آورد. آیا گل‌محمدی انتظار دارد که همواره در ایده‌آل‌‌ترین شرایط ممکن کار کند؟ آیا نقش او در قامت یک سرمربی، کمک به ایده آل ساختن از شرایط عادی و ستاره ساختن از نفرات معمولی‌تر تیم‌اش نیست؟
یحیی گل‌محمدی برای موفق شدن در پرسپولیس، در همه نقاط زمین «سوپراستار» می‌خواهد. موضوعی که عملا برای یک باشگاه ایرانی امکان‌پذیر نخواهد بود. تیم یحیی امسال یکی از طوفانی‌ترین عملکردهای نقل و انتقالات را داشته است. تیمی که برای خط دروازه به سراغ بهترین و گرانقیمت‌ترین سنگربان مارکت ایران یعنی علیرضا بیرانوند رفت و در قلب دفاع، مرتضی پورعلی‌گنجی را بعد از چندین سال حضور در لیگ‌های خارجی جذب کرد. قرمزها در سمت راست خط دفاعی نیز بهترین مدافع راست فصل گذشته لیگ برتر را جذب کردند. خرید سعید صادقی در خط هافبک نیز شاهکار به نظر می‌رسید. چرا که تقریبا همه تیم‌های مدعی به دنبال این ستاره بودند. صادقی یکی از بهترین‌های فصل گذشته لیگ برتر به شمار می‌رفت. سروش رفیعی نیز در این سال‌ها یکی از بهترین پاسورهای فوتبال ایران بوده و قبلا هم در دو مقطع برای پرسپولیس به میدان رفته است. در کنار این خریدها، باید به این موضوع نیز اشاره کرد که در پرسپولیس هیچ بازیکنی خلاف میل سرمربی از تیم جدا نشده است. در حقیقت پرسپولیس در این فصل مهره کلیدی خاصی را از دست نداده و نفراتی مثل رامین رضاییان، سعید آقایی و احسان پهلوان نیز در فهرست مازاد سرمربی تیم قرار داشتند. پس دلیل این همه شکایت گل‌محمدی از وضع موجود را اصلا نمی‌توان فهمید. او دقیقا به چه چیزی معترض است؟ چرا عملکرد تیم‌اش در نقل و انتقالات را زیر سوال می‌برد؟ آیا تیمی مثل استقلال که نفراتی مثل دانشگر و حسین‌زاده را از دست داده در فصل نقل و انتقالات تیم بهتری بسته است؟ آیا سپاهان بعد از جدایی نیمی از ترکیب اصلی، واقعا ترکیب قوی‌تری نسبت به پرسپولیس ساخته است؟ چه چیزی سرمربی قرمزها را به این اطمینان می‌رساند که او و تیمش این فصل در موضع ضعف هستند؟
اگر قرار باشد همه ستاره‌های حاضر و آماده را کادوپیچ کنند و به یحیی تحویل بدهند، قهرمانی لیگ برتر اصلا یک دستاورد بزرگ نخواهد بود. اگر قرار باشد هر 11 بازیکن پرسپولیس سوپراستار شوند، دیگر مربی به چه کار این تیم می‌آید؟ یحیی باید به دنبال ساختن ستاره در پرسپولیس برود اما همچنان از این کار صرف نظر می‌کند. او در چند فصل حضور در این باشگاه، هیچ مهره جوانی را به یک ستاره تبدیل نکرده است. الگوی درست ساختن ستاره برای یک تیم، فصل گذشته به خوبی توسط فرهاد مجیدی به اجرا درآمد. تیم فرهاد بودجه زیادی برای فصل نقل و انتقالات نداشت اما با خرید استعدادهای جوانی مثل علیرضا رضایی، امیرحسین حسین‌زاده، امیرعلی صادقی و ... استقلال به خوبی توانست خودش را در لیگ برتر به عنوان یک تیم شکست‌ناپذیر جا بیاندازد. آیا واقعا ترکیب فصل گذشته استقلال که بدون باخت قهرمان لیگ شد، از ترکیب این فصل پرسپولیس قوی‌تر بود؟ یحیی در این چند سال کدام ستاره جوان را به اوج رسانده است. او به بازیکنی مثل محمد شریفی فرصت بسیار کمی دارد و محمد در همان شانس کوتاه، عالی ظاهر شد اما در پایان این فصل این بازیکن به راحتی در فهرست فروش قرار گرفت. آن هم در شرایطی که پرسپولیسی‌ها تا این لحظه دو هافبک دفاعی دارند و گزینه دیگرشان برای این پست، زنده روح سی و چند ساله است. بسیاری از نفرات جوان دیگر پرسپولیس نیز در این چند سال فرصتی برای نمایش توانایی‌های‌شان نداشتند. حتی بازیکنی مثل مهدی عبدی که بارها خودش را در موقعیت‌های دشوار اثبات کرده بود، هیچوقت به طور کامل مورد اعتماد یحیی قرار نگرفته است. شاید بهتر است گل‌محمدی در این فصل، کمی بیشتر به داشته‌های تیم‌اش اعتماد کند و دست از تردید ایجاد کردن علیه آن‌‌ها بردارد. این بازیکنان جوان باید احساس کنند که بخشی از ترکیب تیم هستند.
متوقف کردن روند دائمی شکایت از وضعیت موجود، خواسته مهم هواداران پرسپولیس از یحیی گل‌محمدی است. او باید این رفتار را تغییر بدهد و روی آینده تیم‌اش متمرکز شود. شاید شنیدن این حرف‌ها در فصل گذشته باورپذیر بود اما این فصل پرسپولیس بازار نقل و انتقالات را جارو کرده و ستاره‌های زیادی را به خدمت گرفته است. در چنین شرایطی انتقاد همیشگی از باشگاه، تنها چیزی شبیه مظلوم‌نمایی به نظر می‌رسد. گل‌محمدی باید با همین تیم، قهرمان لیگ برتر شود و هر نتیجه‌ای به جز این، یک شکست خواهد بود. خود او اما دوست دارد دائما در موضع ضعف قرار بگیرد و تیمش را نیز یک قربانی نشان بدهد.
دیدگاه تان را بنویسید