جدال حساس پرسپولیس و تراکتورسازی در حالی برگزار شد که دو ستاره خارجی این فصل تیم تبریزی، در ترکیب این باشگاه قرار نداشتند. تراکتور با آنتونی استوکس و لی هری اروین، مهار نشدنی به نظر می‌رسید اما به محض رسیدن اولین تعطیلات، هر دو بازیکن درست همان رفتاری را انجام دادند که در چند سال گذشته بیشتر از سوی فوتبالیست‌های عراقی سر زده بود. به نظر می‌رسد درخشش کوتاه‌مدت این دو مهره در تراکتورسازی، موجب شده است که آنها در برخورد با باشگاه موضع متفاوتی نسبت به شروع فصل داشته باشند. گفته می‌شد آنتونی و هری از شرایط زندگی در تبریز راضی نیستند و همین بهانه کافی به نظر می‌رسد تا غیرحرفه‌ای بودن آنها کاملا آشکار شود. استوکس پیش از پیوستن به تراکتور، به عنوان یک مهره سوخته شناخته می‌شد. مهاجمی بااستعداد که همواره به خاطر حواشی اطرافش، با محرومیت و جریمه دست و پنجه نرم می‌کرد. او که مدتی در آکادمی آرسنال حضور داشت، در باشگاه‌هایی مثل ساندرلند و کریستال پالاس توپ زد اما به دلیل حواشی، از باشگاه هیبرنیان اخراج شد. آنتونی بهترین مقطع فوتبالش را در باشگاه سلتیک اسکاتلند سپری کرد اما در بلک‌برن موفق نبود و پس از ترک این تیم و پیوستن به باشگاه آپولون، نتوانست با بازی در لیگ یونان خو بگیرد. همین بازیکن «تمام شده» اما در لیگ برتر احیا شد و آوازه این درخشش، حتی به ایرلند نیز رسید. رسانه‌های ایرلندی از لزوم دعوت دوباره استوکس به تیم ملی نوشتند اما درست وقتی همه چیز برای این مهاجم ایده‌آل به نظر می‌رسید، او دوباره ثابت کرد که هنوز همان استوکس همیشگی است. این بازیکن البته دوباره حاضر شده به تبریز برگردد اما گفته می‌شود برای این بازگشت، امتیازهای جدیدی از باشگاه گرفته است. لی اروین 24 ساله از شرایط سنی ایده‌آل‌تری برای درخشیدن در فوتبال ایران برخوردار است اما او نیز به بهانه مداوای روحی زیر نظر پزشک، حاضر به بازگشت به ایران نشده و قصد ندارد دوباره پیراهن تراکتورسازی را بر تن کند. اروین که با هت‌تریک فوق‌العاده سریعش در ترکیب تیم تبریزی، توجه همه اهالی فوتبال در ایران را به خودش جلب کرده بود، پس از پایان مرخصی‌‌اش به ایران برنگشته است. این مهاجم اسکاتلندی حالا دیگر مهره‌ای قابل اتکا برای باشگاه به شمار نمی‌رود. چراکه حتی در صورت بازگشت به تمرین‌های تراکتور، ممکن است با اولین مرخصی دوباره به اسکاتلند برود و باز هم باشگاه را منتظر بگذارد.

ستاره‌های خارجی، اصلی‌ترین نقطه قوت تراکتورسازی در این فصل محسوب می‌شدند اما حالا تیم محمد تقوی باید به بازی بدون این مهره‌ها عادت کند. تجربه این دو بازیکن برای تراکتورسازی، به وضوح ثابت می‌کند که تنها «خرید» مهره‌های خارجی بزرگ در فوتبال ایران کافی نخواهد بود. نحوه قرارداد بستن با این مهره‌ها درست به اندازه جذب آنها کلیدی به نظر می‌رسد. اگر این اتفاق در یک باشگاه اروپایی رخ بدهد، ستاره‌ها برای مدتی طولانی محروم خواهند شد اما ظاهرا تراکتور این شرایط را برای استوکس و اروین فراهم کرده که قراردادشان را به سادگی فسخ کنند. اگر چنین چیزی حقیقت داشته باشد، برگ برنده‌های بزرگ زنوزی به دشمنان بزرگ مالک تراکتورسازی تبدیل خواهند شد.