درخشش فاطمه خلیلی بعد از بازی دوم جهانی؛ الماس‌هایی به نام اشک!

دختران تاریخ‌ساز هندبال ایران مدتی پس از رسیدن به سهمیه رقابت‌های جهانی، مسابقه‌های‌شان در این تورنمنت را آغاز کردند. درست مثل رومانی، هیچ‌کس انتظار نداشت آنها با این تجربه کم روبه‌روی تیم قدرتمندی مثل نروژ به برتری دست پیدا کنند. هیچ‌کس انتظار نداشت ایران حتی با اختلاف گل کم شکست بخورد اما در جریان این مسابقه و پس از پایان آن، اتفاقات جالب توجهی رخ داد. این مسابقه با برتری 41- 9 به سود حریف تیم ملی ایران به پایان رسید اما فاطمه خلیلی روی خط دروازه تیم ملی هندبال بانوان ایران، یکی از بهترین بازیکنان زمین بود و بارها با سیوهای دیدنی‌اش، دروازه ایران را نجات داد. او پاداش این نمایش خوب را با انتخاب شدن به عنوان بهترین بازیکن زمین گرفت. درست در همین لحظه بود که فاطمه دیگر نتوانست جلوی اشک‌هایش را بگیرد و خیلی زود همه دختران تیم ملی برای جشن گرفتن به او ملحق شدند. این ثانیه‌های اعجاب‌آور حتی اشک ستاره‌های تیم حریف را هم درآورد. لحظه‌هایی که دوباره ثابت کردند ورزش و به خصوص ورزش بانوان، فراتر از یک رقابت ماشینی برای شمردن گل‌ها و امتیازها است. لحظه‌ای که نشان داد دنیای ورزش، می‌تواند چقدر شگفت‌انگیز و فوق‌العاده باشد.فاطمه خلیلی در اولین تجربه یک رقابت جهانی، به یکی از مهم‌ترین آرزوهای دوران ورزشی‌اش رسید. اتفاقی که بدون شک اعتماد به نفس او برای آینده این ورزش را به اوج می‌رساند. دیگر حتی اگر چشم‌های‌تان را ببندید هم نمی‌توانید درخشش ستاره‌های زن در ورزش ایران را نادیده بگیرید. دیگر به هیچ قیمتی نمی‌توانید از یاد ببرید که آنها چطور با تلاش و کوشش خستگی‌ناپذیرشان، یکی یکی از دروازه‌های سخت عبور می‌کنند و موانع را از مسیرشان برمی‌دارند. تبدیل شدن به یک قهرمان در ورزش زنان ایران، به مراتب نفس‌گیرتر از طی کردن همین مراحل در ورزش مردان است. در ورزش بانوان شما باید ابتدا به باورهای غلطی که هنوز در ذهن بعضی از افراد وجود دارد غلبه کنید تا اصلا فرصت شروع ورزش را به دست بیاورید، سپس باید با کمبود امکانات بسازید و در سخت‌ترین شرایط برای ستاره‌شدن آماده شوید، حتی وقتی به دوران حرفه‌ای و سطح بالا هم رسیدید، خبری از قراردادهای سنگین نخواهد بود و دستمزد کمی انتظارتان را می‌کشد. در شرایط عادی، از شهرت هم خبری نیست و شاید شما برای ماه‌ها و سال‌ها، اصلا دیده نشوید. ورزشکاری که همه این رنج‌ها را به جان می‌خرد، شایسته ستایش است. ورزشکاری که از همه این ماجراهای سخت عبور می‌کند، حقیقتا شیفته و دلباخته ورزش است. ورزش ایران هم از این ستاره‌ها کم ندارد. از زهره کودایی در تیم ملی فوتبال بانوان که به همراه هم‌تیمی‌ها با رسیدن به جام ملت‌های آسیا یک شگفتی بزرگ خلق کرد، زنانه جنگید و مثل یک بانوی قوی و مقتدر روبه‌روی همه بی‌مهری‌ها ایستاد تا فاطمه خلیلی که در یک میدان سخت به جای تسلیم‌شدن، این چنین نامش را سر زبان‌ها انداخت. این فرصتی‌ است که ورزش در اختیار آنهایی قرار می‌دهد که تا آخرین لحظه، دست از اعتماد کردن به خودشان برنمی‌دارند. که می‌دانند هیچ شبی، برای همیشه دوام نخواهد آورد.