آریا رهنورد

کره جنوبی شاید دیگر قدرت گذشته‌اش را نداشته باشد و سوپراستارها، ترکیبش را به تسخیر درنیاوردند اما با این وجود، آنها همچنان به عنوان باتجربه‌ترین تیم تاریخ قاره آسیا در جام جهانی شناخته می‌شوند. تیمی که در سال‌های خوب و سال‌های بد و با ترکیب‌های معمولی و ترکیب‌های پرستاره، همواره بخشی از رقابت‌های جام جهانی بوده و توانسته خودش را به این تورنمنت برساند. کره‌ای‌ها با دو برد خفیف و یک تساوی در سه مسابقه گذشته این مرحله، امروز در ورزشگاهی به میدان خواهند رفت که هرگز نتوانسته‌اند آن‌ را به عنوان تیم برنده ترک کنند.

جام جهانی؛ از دوران مارادونا تا امروز

تا قبل از جام جهانی 86 مکزیک، کره‌ای‌ها فقط یک بار در جام جهانی شرکت کرده‌ بودند. بعد از این تورنمنت اما، آنها هیچ دوره دیگری در جام جهانی را از دست ندادند. یعنی از وقتی دیگو آرماندو مارادونا جام قهرمانی را بالای سر برد، کره برای همیشه بخشی از این رقابت بوده است. از این حیث، آنها برترین تیم قاره آسیا به شمار می‌روند. چراکه هیچ تیم آسیایی دیگری، چنین استمراری در مهم‌ترین جام دنیای فوتبال نداشته است. بین سال‌های 86 تا 98، کره در چهار دوره متوالی جام جهانی در همان دور گروهی حذف شد. آنها سپس میزبان جام جهانی 2002 شدند و توانستند به نیمه نهایی این رقابت هم صعود کنند. این هم بزرگ‌ترین موفقیت یک تیم آسیایی در تاریخ جام جهانی است. موفقیتی که البته با مسائل خاص داوری به دست آمد. بعد از جام جهانی 2002، کره چهار دوره دیگر در این تورنمنت شرکت کرده و تنها یک بار توانسته از دور گروهی صعود کند. در واقع در مجموع 10 حضور این تیم در جام جهانی، تنها دو صعود از دور گروهی دیده می‌شود.

جام ملت‌ها؛ ابرقدرت خاک‌خورده

درست مثل تیم ملی ایران، از آخرین قهرمانی کره جنوبی در جام ملت‌های آسیا هم زمان بسیار زیادی سپری شده است. آنها در دوره اول این رقابت‌ها در سال 56 و 60 میلادی، قهرمان شدند و پس از آن هرگز نتوانستند روی سکوی اول جام ملت‌ها قرار بگیرند. کره در این سال‌ها چهار بار هم به فینال رقابت‌ها رسیده که آخرین بار در جام ملت‌های استرالیا بوده است اما همه این فینال‌ها در نهایت به شکست این تیم انجامیده‌اند. کره‌ای‌ها با دو قهرمانی، چهار نایب‌قهرمانی و چهار بار ایستادن روی سکوی سوم این رقابت‌ها، چهارمین تیم پرافتخار قاره آسیا در جام ملت‌ها به حساب می‌آیند. تیم ملی ایران با سه قهرمانی و چهار سومی، یک رده بالاتر از این حریف دیده می‌شود.

بدون برد در تهران

ایران و کره تا امروز هفت بار در تهران به مصاف هم رفته‌اند و چشم بادامی‌ها هیچ‌وقت موفق نشده‌اند با برد از زمین مسابقه خارج شوند. هیچ‌کدام از پیروزی‌های این تیم روبه‌روی تیم ملی، در خاک ایران به دست نیامده‌اند. در این هفت مسابقه، ایران پنج بار برنده شده و دو دیدار هم با نتیجه تساوی به پایان رسیده‌اند. برخلاف کره جنوبی که هرگز در ایران به برتری دست پیدا نکرده، تیم ملی سه بار آنها را در کشور خودشان شکست داده است. در مجموع 31 مسابقه دو تیم در طول تاریخ، ایران 13 بار برنده شده و سهم کره جنوبی هم 9 برد بوده است. در 24 مسابقه رسمی دو تیم هم ایران به 10 پیروزی رسیده و کره برنده 6 بازی بوده است. جالب اینکه در مجموع دیدارهای این دو تیم روبه‌روی هم تا امروز، هر کدام موفق به زدن 33 گل شده‌اند.

26 گل‌زن روبه‌روی ایران

تا امروز 26 بازیکن مختلف توانسته‌اند با لباس کره جنوبی دروازه تیم ملی ایران را باز کنند. جالب اینکه نام بهترین بازیکن این سال‌های کره یعنی سون هیونگ مین در این فهرست دیده نمی‌شود. پارک جی سونگ، سئول کی هیون، لی دونگ گوک، کیم دوو هوون، لی هیوون موو و بون بویانگ جوو نفراتی هستند که توانسته‌اند در تاریخ تیم ملی کره جنوبی دو بار به ایران گل بزنند. تا امروز هیچ‌کدام از ستاره‌های کره‌ای نتوانسته‌اند دروازه ایران را بیشتر از دو بار باز کنند. این در حالی است که علی کریمی سابقه هت‌تریک روبه‌روی این تیم و علی دایی سابقه پوکر مقابل کره‌ای‌ها را داشته است.

سرمربی؛ از رونالدو تا سونالدو

هدایت تیم ملی کره جنوبی، به پائولو بنتوی 52 ساله سپرده شده است. او که در دوران بازی همواره در لیگ پرتغال توپ می‌زد، مربیگری را در همین لیگ و باشگاه اسپورتینگ لیسبون آغاز کرد. او برای مدت چهار سال هم سرمربی تیم ملی پرتغال بود. بعد از برکناری کارلوس کی‌روش از هدایت پرتغال، بنتو به جای او روی نیمکت این تیم نشست. او توانست تیم ملی کشورش را به نیمه‌نهایی یورو 2012 برساند. یک موفقیت بزرگ که باعث شد این سرمربی تا جام جهانی برزیل روی نیمکت تیم باقی بماند. با این حال حذف در مرحله گروهی جام جهانی، به معنای پایان کار بنتو روی نیمکت تیم ملی بود. پائولو بعد از ترک نیمکت پرتغال، سرمربی باشگاه کروزیرو در فوتبال برزیل شد اما فقط چند ماه در این تیم دوام آورد و اصلا موفق نبود. شکست در المپیاکوس یونان، کار را برای بنتو سخت‌تر کرد. به نظر می‌رسید دوران مربیگری او رو به پایان باشد. حتی در لیگ چین هم شرایط بهتر نشد اما پیشنهاد نیمکت تیم ملی کره جنوبی، بنتو را در موقعیت بهتری قرار داد. حذف در یک‌چهارم نهایی جام ملت‌ها روبه‌روی امارات، بنتو را با انتقادهایی روبه‌رو کرد اما فدراسیون فوتبال کره جنوبی همچنان به این مربی اعتماد دارد. با این حال اگر او امروز برابر ایران شکست بخورد، باید برای هر اتفاقی کاملا آماده باشد.

ترکیب؛ کمی فراتر از متوسط

کره جنوبی در گذشته تیم پرستاره‌تری بود و یک ابرقدرت تمام‌عیار در آسیا به شمار می‌رفت. فهرست نفرات فعلی این تیم اما آنقدر فوق‌العاده نیست. بدون هیچ تردیدی سون هیونگ مین ستاره کلیدی این تیم محسوب می‌شود. بازیکن درخشانی که خیلی‌ها از او به عنوان یکی از بهترین مهره‌های تاریخ قاره آسیا یاد می‌کنند. سون این روزها یکی از بهترین مهره‌های تاتنهام در لیگ برتر انگلیس است. کره‌ای‌ها هوانگ هی چان را در وولورهمپتون، لی جائه سونگ را در ماینتس، هوانگ اوی جو را در بوردو، جئونگ وو یونگ را در فرایبورگ، هوانگ این بوئم را در روبین کازان و کم مین جائه را در فنرباغچه دارند. سایر نفرات فهرست فعلی این تیم در قاره آسیا بازی می‌کنند. در بین نفرات فعلی ببرها، کیم یونگ گئون با 84 بازی ملی پرتجربه‌ترین بازیکن تیم به شمار می‌رود. لی یونگ 34 ساله مسن‌ترین بازیکن فعلی تیم ملی کره جنوبی است و سون مینگ کیو در 22 سالگی، جوان‌ترین مهره این تیم به حساب می‌آید.

فرم؛ بردهای اقتصادی

کره جنوبی در 6 مسابقه اخیرش، پنج برد و یک تساوی داشته اما اگر بردهای مرحله قبلی روبه‌روی سریلانکا و لبنان را کنار بگذاریم، آنها در این مرحله چندان فوق‌العاده ظاهر نشده‌اند. تیم بنتو این مرحله را با تساوی کم‌فروغ برابر تیم ملی عراق آغاز کرد. مسابقه‌ای که هیچ‌کدام از تیم‌ها در آن فرصت چندانی برای برنده شدن نداشتند. آنها سپس در مسابقه دوم روبه‌روی لبنان قرار گرفتند و به سختی و با نتیجه یک بر صفر این حریف را شکست دادند. کره در مسابقه سوم هم تا یک قدمی امتیاز دادن پیش رفت و در حالی که تا آخرین دقیقه‌ها مسابقه با تساوی یک - یک دنبال می‌شد، گل نجات‌بخش سون از راه رسید و این تیم را برنده کرد. در مجموع کره بد امتیاز نگرفته اما برد مقتدرانه‌ای هم به دست نیاورده است.

تحلیل فنی؛ مالکیت، کرنر  و البته کات‌بک

کره جنوبی در هر سه مسابقه قبلی، حدود 70 درصد مالکیت توپ را در اختیار داشته است. آنها در این مسابقه بیشتر از 20 کرنر زده‌اند و شوت‌های زیادی هم داشته‌اند اما فقط موفق به زدن سه گل شده‌اند.  در سیستم «چهار دو سه یک» بنتو، باید مراقب سه نفری که پشت سر مهاجم نوک تیم بازی می‌کنند باشیم. سه نفری که معمولا مدام جای‌شان را در زمین تغییر می‌دهند. استفاده از عمق دفاع حریف و البته بردن بازی به کناره‌ها برای پاس‌های کات‌بک، مهم‌ترین راه‌های گل‌زنی تیم بنتو به شمار می‌روند.