نگذارید بروند

برخلاف چند وزیر قبلی ورزش که رابطه چندان مستقیمی با این پدیده نداشتند، سجادی در قامت وزیر جدید حداقل از جنس ورزش است و شناخت دقیقی از دغدغه‌های چهره‌های ورزشی در ایران دارد. او حداقل در شروع کار برخلاف وزرای پیشین، فعال نشان داده و با سفر به استان‌های مختلف، تلاش کرده تا از نزدیک با مسائل بنیادی ورزش در ایران روبه‌رو شود. با این وجود اصرار او به پدیده‌هایی مثل ورزش همگانی، ادامه دادن همان مسیرهای قبلی در وزارت خواهد بود. البته که ورزش همگانی بسیار مهم و کلیدی به نظر می‌رسد و هر جامعه‌ای به این اتفاق نیاز دارد اما سال‌های سال است که در این زمینه شعارهای زیادی داده شده و این شعارها هرگز رنگ حقیقت نگرفته‌اند. در مهم بودن ورزش همگانی شکی نیست اما وزارت جدید باید به ورزش‌های قهرمانی هم بها بدهد. اولین چالش بسیار بزرگ سجادی در ورزش، ماجرای بودجه خواهد بود. مساله‌ای که در چند سال گذشته همواره به یک بحران جدی برای فدراسیون‌ها تبدیل شده است. طرح‌های افزایش بودجه ورزش ایران تا امروز نتیجه نداده‌اند و مجلس هم همواره با اختصاص دادن بودجه بیشتر به ورزش مخالفت کرده است. در چنین شرایطی انتظار می‌رود سجادی بتواند به عنوان وزیر جدید، شرایط را برای افزایش بودجه فراهم کند. علاوه بر این، وزارت باید در دوران تازه حتما برنامه‌هایی برای درآمدزایی و استفاده از حامیان مالی مختلف نیز داشته باشد. «پول» اما تنها مساله کلیدی ورزش ایران در شرایط فعلی به شمار نمی‌رود. ورزش ایران در چند سال گذشته، ستاره‌های بسیار زیادی را از دست داده است. ستاره‌هایی که هر کدام در رشته خودشان، شاخص و شانس مدال بودند اما در نهایت تصمیم گرفتند برای کشور دیگری به میدان بروند. چراکه در ایران، از هیچ نوع حمایتی برخوردار نبودند. کار مهمی که سجادی باید در سمت تازه‌اش انجام بدهد، جلوگیری از تکرار این روند است. این جلوگیری هرگز با توسل به «زور» و اجبار ممکن نمی‌شود. روند کوچ ستاره‌ها وقتی از بین می‌رود که آنها احساس کنند در کشور خودشان مورد احترام هستند. وزیر سابق ورزش، اصلا رابطه نزدیکی با ورزشکارها نداشت. او اصلا در اردوهای تیم‌های مختلف آفتابی نمی‌شد و رابطه نزدیکی با ستاره‌ها برقرار نمی‌کرد. این درست همان کاری است که سجادی باید انجام بدهد. او به راحتی می‌تواند به ورزشکاران ایرانی احساس «اهمیت» بدهد و آنها را در کشور حفظ کند. سجادی تا امروز بیان خوبی داشته و به شدت هم فعال بوده اما انتظارها از این دونده سابق و وزارتش بسیار بالا خواهد بود. در این دوران، ورزشکارها توقع دارند که با برخوردهای کاملا متفاوتی روبه‌رو شوند و احساس کنند که چقدر برای این کشور مهم هستند. اینکه شرایط را برای کوچ ابدی یک ورزشکار مهیا کنیم و بعد او را «وطن‌فروش» بخوانیم، یک تصمیم نابخشودنی به نظر می‌رسد. اتفاقی که دیگر نباید در ورزش ایران به هیچ قیمتی تکرار شود. این خواسته همه ورزشی‌ها از شخص وزیر است که کاری کند تا همه ستاره‌ها زیر همین پرچم به میدان بروند و با نام ایران، خودشان را به میادین مهم جهانی برسانند.