پایان دوم

آریا رهنورد

این اولین بار نیست که احمد نوراللهی، پرسپولیس را ترک می‌کند. دو جدایی او از باشگاه اما در شرایطی کاملا متفاوت اتفاق افتاده‌اند. احمد اولین بار در ورزشگاه پر از هوادار آزادی، با اشک از طرفداران باشگاه جدا شد تا دوران سربازی «اجباری» را در باشگاه تراکتور پشت سر بگذارد. دورانی که البته خیلی زود تمام شد تا احمد دوباره به جمع قرمزها برگردد. این بار اما جدایی او در پایان فصل و با یک قرارداد غیرمنتظره رقم خورد. نوراللهی یکی از خریدهای علی دایی برای سرخپوشان بود. او قبل از شروع لیگ برتر چهاردهم در قامت یک مهره ناشناخته به پرسپولیس پیوست و در ترکیب این تیم قرار گرفت. تقریبا هیچ‌کدام از هواداران پرسپولیس، شناختی از این هافبک نداشتند اما مرد شماره 28 خط میانی باشگاه، حتی در یک فصل بحرانی هم خودش را پیدا کرد و خیلی زود توانست جای ثابتی در ترکیب پرسپولیس به دست بیاورد. اوج پیشرفت احمد نور با ورود برانکو به پرسپولیس رقم خورد. او حالا دیگر یک مهره بدون جانشین در پرسپولیس به شمار می‌رفت و پیراهن شماره هشت باشگاه را بر تن داشت. تجربه‌ای که این ستاره را به خط میانی تیم ملی هم رساند. اگر زوج او در مرکز زمین پرسپولیس یعنی کمال کامیابی‌نیا تا حدود زیادی درجا زده و پیشرفت چندانی را تجربه نکرده، نوراللهی فصل به فصل فوتبالیست بهتری شده و آمادگی بیشتری به دست آورده است. او با وجود به میدان رفتن در پست هافبک، در فصل گذشته گل‌های زیادی برای تیم به ثمر رسانده است. احمد به عنوان یک هافبک تدافعی در پرسپولیس چهره شد و در این پست، درخشش قابل توجهی داشت اما زیر نظر یحیی، نقش هجومی‌تری به دست آورد و حتی گاهی به عنوان یک مهاجم کاذب برای تیمش به میدان رفت. شاید همین چند وجهی ‌بودن، انتخاب جانشین برای او را کمی دشوار خواهد کرد.

احمد نوراللهی بعد از یک فصل درخشان، تصمیم گرفت فوتبال ایران را به مقصد باشگاه الاهلی امارات ترک کند. او در هفته‌های گذشته مذاکرات زیادی برای تمدید قرارداد با باشگاه انجام داده بود اما در نهایت به صورت آزاد، پرسپولیس را ترک کرد. او در این هفت سال، یکی از بهترین مهره‌های این باشگاه به شمار می‌رفت

برخلاف انتظارها، جدایی نوراللهی از پرسپولیس در شرایط دوستانه‌ای اتفاق نیفتاد. آنها می‌توانستند در یک فضای حرفه‌ای از هم جدا شوند اما احمد به صورت همزمان با مذاکره در باشگاه، در فوتبال امارات با شباب الاهلی به توافق رسید و برای چند روز این توافق را از مدیران پرسپولیس پنهان کرد. مدیران باشگاه هم با جمله کلیشه‌ای «هیچ بازیکنی از باشگاه بزرگ‌تر نیست» به این جدایی واکنش نشان دادند و بیشتر از قدردانی از یکی از ستاره‌های مهم تیم‌شان، درگیر انتقاد از رفتار او شدند. با وجود همه این مسائل، نوراللهی دیگر از پرسپولیس جدا شده و تلخی ماجرا این‌جاست که باشگاه حتی یک ریال درآمد هم از این جدایی نداشته است. حالا سرخ‌ها باید به دنبال یک جانشین برای نوراللهی در پنجره نقل و انتقالاتی تابستان باشند. رضا اسدی و سروش رفیعی، احتمالا جدی‌ترین گزینه‌های یحیی برای تقویت دوباره خط هافبک باشند اما خرید هر دو ستاره، پیچیدگی‌های خاص خودش را خواهد داشت. قرمزها اصلا زمان زیادی تا شروع رقابت‌های یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان آسیا ندارند و با جدایی سه مهره کلیدی، کار بسیاری دشواری در آسیا خواهند داشت. این تیم برای درخشیدن در لیگ قهرمانان، باید خیلی زود جای خالی مهره‌های جدا شده را پر کند.

پیوستن احمد نور به شباب الاهلی، به نوعی شروع‌کننده انتقال دوباره ستاره‌های ایرانی به فوتبال امارات پس از چندین سال خواهد بود. پس از خلعتبری که قراردادش را با عجمان امارات لغو کرد، دیگر هیچ فوتبالیستی از لیگ برتر ایران در امارات دیده نشده بود. تغییر نام لیگ امارات و فاصله گرفتن این لیگ از یک اسم جعلی، موجب شد که نوراللهی مجوزهای لازم را برای بازی در این لیگ به دست بیاورد. او در این باشگاه، دستمزد قابل توجهی دریافت می‌کند. دستمزدی که البته در نتیجه مساله مهمی مثل کاهش ارزش پول ملی ایران، این‌چنین گزاف به نظر می‌رسد. به هر حال لیگ برتر ایران یکی از استعدادهای مهمش را از دست داده و پسر کم حرف پرسپولیس در سال منتهی به جام جهانی، راهی فوتبال امارات شده است. او باید به هر قیمتی آمادگی‌اش را حفظ کند و در نبردهای حساس تیم ملی نیز، درخشش قابل توجهی داشته باشد. مصدومیت سنگین احسان حاج‌صفی در یونان، کار احمد را در تیم ملی سخت‌تر خواهد کرد. شاید او دوباره روزی به پرسپولیس برگردد و باز هم برای تیم محبوب دوران کودکی‌اش به میدان برود. در این فصل اما شوت‌های راه دور احمد، فقط دروازه رقبای الاهلی امارات را تهدید خواهند کرد.