باید بپذیریم که با هر تعریفی، دانمارک عجیب‌ترین تیم حاضر در جام ملت‌های اروپا به شمار می‌رود. تیمی که در دو مسابقه اول‌اش در جام ملت‌های اروپا، 43 شوت به طرف دروازه رقبا زد و فقط «یک بار» به گل رسید اما در دو مسابقه بعدی، با 32 شوت «هشت گل» به ثمر رساند!  دانمارک در هر دو مسابقه اول‌اش در یورو شکست خورد و در یک قدمی حذف قرار گرفت. خیلی‌ها باور داشتند که این تیم شانسی برای بازگشت به جام ندارد اما آنها با دو برد متوالی، تبدیل به اولین تیمی شدند که به مرحله یک چهارم نهایی جام می‌رسد. دانمارک برای اولین بار بعد از یورو 92 یک مسابقه حذفی در جام ملت‌ها را با پیروزی پشت سر گذاشته است. وایکینگ‌ها همچنین اولین تیم در تمام تاریخ جام ملت‌ها هستند که موفق می‌شوند در دو مسابقه متوالی 4 گل به ثمر برسانند! آمار و ارقام، تنها بخشی از ویژگی‌های فوق‌العاده این تیم جنگجو را نشان می‌دهد. تیمی که تا همین‌جا هم شاهکار کرده و حالا باید در انتظار معرفی شدن برنده دیدار هلند و جمهوری چک باشد. ستاره این تیم در جریان دیدار با ولز، «کسپر دولبرگ» بود. بازیکنی که اتفاقا خاطره بسیار خوبی از بازی در ورزشگاه آمستردام آره‌نا داشت. او در این استادیوم 29 گل با لباس آژاکس به ثمر رسانده بود و حالا توانست خودش را در این ورزشگاه 31 گله کند. جالب اینکه دولبرگ در سه مسابقه گذشته مجموعا 20 دقیقه برای دانمارک به میدان رفته بود. قرار بود این بازیکن در این مسابقه هم روی نیمکت باشد اما مصدومیت ناگهانی یوسف پولسن، او را به زمین فرستاد. همان مهره‌ای که قرار بود برابر ولز روی نیمکت بنشیند، با دو گل بهترین بازیکن زمین مسابقه لقب گرفت!  کسپر دولبرگ، استعداد جوانی بود که خیلی زود در فوتبال اروپا کشف شد. کاشف او برای پیوستن به آکادمی آژاکس، همان فردی بود که یک روز زلاتان ایبراهیموویچ را کشف کرده بود. در اولین سال‌های دوران فوتبال کسپر، او را به خاطر خونسردی مثال‌زدنی‌اش در زمین با دنیس برگکمپ مقایسه می‌کردند. شاید فشار همین مقایسه‌ها موجب شد روند پیشرفت این ستاره به سرعت طی نشود. او در آژاکس به همه هدف‌های بزرگ‌اش نرسید و این تیم را به مقصد نیس فرانسه ترک کرد. حضور در لوشامپیونه برای دولبرگ کاملا خوش‌یمن بود. چرا که او توانست در اولین فصل حضورش در نیس، 11 گل به ثمر برساند و بهترین گلزن فصل باشگاه شود. حالا او ستاره غیرمنتظره تیم ملی دانمارک به شمار می‌رود و حتی اگر پولسن مصدوم بماند، دانمارکی‌ها نگران خط حمله تیم‌شان نخواهند شد. به نظر می‌رسد این دانمارک، فقط به رقم زدن یک معجزه بزرگ راضی می‌شود. چیزی شبیه همان کاری که در سال 1992 انجام داد. قبل از شروع جام ملت‌های 2020، خیلی‌ها دانمارک را به خاطر داشتن ستاره جذابی مثل کریستین اریکسن دوست دارند. حالا اما همه دانمارک را دوست دارند چون مهره‌های این تیم، به خوبی توانسته‌اند برای پر کردن جای خالی کریس اریکسن بجنگند. وایکینگ‌ها انگار مثل همیشه با تسلیم‌شدن بیگانه‌اند.