چهره به چهره

ناجی سرخ

چه کسی تصور می‌کرد گل صعود پرسپولیس به فینال آسیا با ساق‌های سیامک نعمتی به ثمر برسد؟ او فصل گذشته یک مهره نیمکت‌نشین به شمار می‌رفت و به ندرت زمان زیادی برای بازی به دست می‌آورد. شاید اگر پنجره نقل و انتقالات باشگاه باز می‌شد، او در این فصل نیز روی نیمکت قرار می‌گرفت. نعمتی اما فرصت کافی را برای نمایش استعدادهایش به دست آورد. او در دیدار اول با السد، به عنوان مدافع راست عملکرد بسیار خوبی داشت و در بازی دوم، گل حساس و تعیین‌کننده بازی را به ثمر رساند.

جانشین مهندس

بشار رسن فصل گذشته برای چند هفته محسن مسلمان را نیمکت‌‌نشین کرد اما دوباره به نیمکت برگشت. هرچه زمان بیشتری سپری شد، بشار نیز به آمادگی کامل‌تری رسید. او در این فصل، بدون رقیب در ترکیب اصلی تیم برانکو قرار گرفت و در این تیم، فوق‌العاده کار کرد. مرد عراقی که در دیدار رفت ستاره بی چون و چرای تیمش به شمار می‌رفت، در مسابقه برگشت با استقبال هوادارها و البته هم‌تیمی‌ها، دوباره خوش درخشید. او در ورزشگاه بیشتر از هر بازیکن دیگری تشویق شد و در رختکن نیز به خاطر درگذشت مادرش، مورد حمایت همبازی‌ها قرار گرفت.

شجاعت

در اولین ماه‌های حضور در پرسپولیس، شجاع بازیکن مطمئنی نبود و اشتباه‌های نسبتا زیادی مرتکب می‌شد. شاید اگر پرسپولیس یک مدافع میانی دیگر جذب می‌کرد، حتی احتمال نشستن شجاع روی نیمکت وجود داشت اما این بازیکن به تدریج با کنترل رفتارهایش در زمین، توانست به یک مدافع کاملا مطمئن تبدیل شود. شجاع در دو مسابقه رفت و برگشت با السد، خارق‌العاده بود و به خوبی توانست مهاجمان سرشناس تیم حریف را کنترل کند.