خوب بودن کافی نیست!

آریا طاری

در یک مقایسه کاملا ساده، استقلال در دربی نمایش بهتری از پرسپولیس داشته است. آنها بخت‌های گل‌زنی بیشتری به وجود آوردند، پاس‌های بیشتری دادند و در دقایق بیشتری از زمان بازی، مالکیت توپ را در اختیار داشتند. با این وجود درست همان‌طور که فرهاد مجیدی در پایان بازی گفت، برتری پرسپولیسی‌ها در این نبرد، ناشی از «تمرکز» بیشتر این تیم بود. تیمی که این هفته در شهرآورد شکست خورد نسبت به تیمی که در نیم‌فصل اول به «تساوی» با سرخ‌ها رسید، پیشرفت قابل توجهی داشته اما این پیشرفت، هنوز کافی نیست و فرهاد، همچنان باید به رقم  زدن تغییرات در استقلال ادامه بدهد.

در شروع شهرآورد نودوپنجم، آبی‌ها برای رسیدن به پیروزی «مصمم‌تر» به نظر می‌رسیدند. این اتفاق تا حدود زیادی طبیعی بود. چراکه شرایط جدول، آنها را بیشتر از رقیب تحت فشار قرار می‌داد. فرهاد حتی قبل از مسابقه هم اعتراف کرده بود که اگر آنها بازنده دربی باشند، دیگر بعید است در کورس قهرمانی لیگ برتر باقی بمانند. همین موضوع هم به آبی‌ها کمک کرده بود که با انگیزه بیشتر به سراغ حریف بروند. با این حال چنین ذهنیتی در نهایت به ضرر استقلال بود. چراکه هر چه زمان بیشتری از مسابقه سپری می‌شد، آنها با اضطراب شدیدتری روبه‌رو می‌شدند و نگرانی بزرگ‌تری را احساس می‌کردند. اگر در فوتبال وی.ای.آر وجود داشت، استقلال خیلی زود صاحب یک ضربه پنالتی می‌شد. خطای وحید امیری روی مهدی قایدی، بدون هیچ شک و تردیدی «پنالتی» بود و این موقعیت، می‌توانست در این مسابقه، یک شروع درخشان را برای تیم فرهاد رقم بزند. با این وجود این صحنه از چشم گروه داوری دور ماند و نبود کمک داور ویدئویی هم، به ضرر آبی‌ها تمام شد. با این وجود استقلال تا پایان نیمه اول، تیم برتر زمین مسابقه بود و کاملا امیدوارکننده ظاهر شد. نقشه فرهاد برای مهار یحیی، ایده‌آل به نظر می‌رسید. او تصمیم گرفته بود قید پرس از بالای زمین را بزند و به سراغ میدبلاک یا پرس از میانه میدان برود. روشی که در بسیاری از دیدارهای این فصل، تاکتیک موردعلاقه رقبای سرسخت پرسپولیس بوده است. تا پایان نیمه اول، عملکرد پرسپولیس در میانه میدان کاملا مختل شده بود و مهاجمان این تیم، اصلا شانسی برای خلق موقعیت نداشتند. در نیمه دوم مسابقه اما یحیی به شکل هوشمندانه‌ای از این فشار خارج شد و با پرس سنگین از بالا، فشار زیادی به استقلال آورد. حداقل برای چند بار در این نیمه، رشید مظاهری تحت فشار شدید، توپ را به اجبار به بیرون فرستاد و مالکیت توپ را به حریف سپرد.

این تنها «نتیجه‌»ها نیستند که واقعیت را به تیم‌ها نشان می‌دهند. اگر بخواهیم تنها به نتیجه‌ها نگاه کنیم، باید بپذیریم که تیم فکری با «تساوی» در دربی از تیم فرهاد با «شکست» در این مسابقه تیم بهتری بوده اما حقیقت آن است که تیم فرهاد، پیشرفت قابل توجهی داشته و اصلا قابل مقایسه با آن تیم آشفته نیم‌فصل اول به نظر نمی‌رسد. مجیدی توانسته یک تحول مثبت در تیم به وجود بیاورد. تحولی که اول در فاز روحی و روانی و سپس در شیوه نمایش تاکتیکی تیم رقم خورده است. با این حال خود مجیدی هم پس از دربی به شکل صادقانه‌ای اعتراف کرده که هنوز به دنبال «مشکل تیم» می‌گردد. قطعا استقلال با وجود همه ویژگی‌های مثبت، هنوز مشکلاتی دارد. حتی در روزی که مسعود ریگی یکی از بهترین نمایش‌های دوران فوتبالش را پشت سر گذاشته، تیم همچنان در فاز انتقال بازی ضعیف عمل می‌کند. بخش مهم دیگری از مشکل تیم هم، اتفاقا به خود نیمکت برمی‌گردد. این درست همان رفتاری بود که در تیم فکری هم دیده می‌شد. اینکه بخش مهمی از هوش و حواس کادر فنی به داوری دوخته شده و آنها مدام در حال اعتراض هستند، اصلا نشانه خوبی نیست. درون زمین هم نفراتی مثل سیاوش یزدانی، اصلا تمرکز نداشتند و دائما مشغول به راه انداختن جنگ با ستاره‌های حریف بودند. استقلال برای بردن این بازی، به آرامش بیشتری نیاز داشت. آرامشی که تا حدودی در تیم حریف دیده می‌شد اما مجیدی نتوانسته بود آن را به اردوی تیمش ببرد. استقلال با کمی خوش‌شانسی، می‌توانست «بازنده» نباشد اما نمی‌توان این ماجرا را فقط به شانس تقلیل داد.

آن‌چه از جدول فعلی لیگ برمی‌آید، دیگر برای استقلالی‌ها خوشایند نیست. این تیم با یک بازی کم‌تر نسبت به پرسپولیس و سپاهان، 11 امتیاز با این دو رقیب فاصله دارد. آنها حتی در صورت پیروزی در دیدار معوقه، هشت امتیاز عقب‌تر از این دو حریف خواهند بود. باید پذیرفت که آنها کورس قهرمانی را واگذار کرده‌اند اما هنوز برای ناامیدشدن از سرنوشت این فصل باشگاه کمی زود است. استقلالی‌ها هنوز بخشی از جدول جام حذفی هستند و هنوز در لیگ قهرمانان آسیا حضور دارند. آنها در لیگ هم باید برای بردن سهمیه تلاش کنند. مهم‌تر از همه این‌ها اما اعتماد به پروژه فرهاد است. او هنوز نتوانسته سرمربی استقلالی باشد که آن را در شروع فصل خودش بسته است. اگر این اتفاق رخ بدهد، استقلال دیگر به سادگی بازنده شهرآورد نخواهد بود.